Vermijdende persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een gedrag van sociale remming en gevoelens van ontoereikendheid en extreme gevoeligheid voor negatieve evaluatie door andere mensen.
Over het algemeen treedt deze aandoening op in de vroege volwassenheid, maar zelfs in de kindertijd kunnen er tekenen worden waargenomen, waarin kinderen zich buitensporig schamen, zich meer isoleren dan normaal wordt geacht of vreemden of nieuwe plaatsen vermijden.
De behandeling wordt uitgevoerd met psychotherapiesessies met een psycholoog of psychiater en in sommige gevallen kan het nodig zijn om een farmacologische behandeling te gebruiken.
Welke symptomen
Volgens de DSM, Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, zijn de karakteristieke symptomen van een persoon met een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis:
- Vermijd activiteiten waarbij contact met andere mensen is betrokken, uit angst om bekritiseerd, afgekeurd of afgewezen te worden; Vermijd betrokkenheid bij andere mensen, tenzij u zeker bent van het aanzien van de persoon; Toon uzelf gereserveerd in intieme relaties, omdat u bang bent zich schamen of belachelijk maken; overmatig bezorgd zijn met kritiek of afwijzing in sociale situaties; zich geremd voelen in nieuwe interpersoonlijke situaties vanwege gevoelens van ontoereikendheid; beschouwt zichzelf als inferieur en voelt zich niet geaccepteerd door andere mensen; angst om persoonlijke risico's te nemen of nieuwe activiteiten te ontplooien, uit angst om je te schamen.
Ontmoet andere persoonlijkheidsstoornissen.
Mogelijke oorzaken
Het is niet zeker wat de oorzaken zijn van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, maar er wordt gedacht dat het verband kan houden met erfelijke factoren en ervaringen uit de kindertijd, zoals bijvoorbeeld afwijzing door ouders of andere familieleden.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Over het algemeen wordt de behandeling uitgevoerd met psychotherapiesessies die kunnen worden uitgevoerd door een psycholoog of psychiater, in de meeste gevallen met behulp van de cognitieve gedragsmethode.
In sommige gevallen kan de psychiater het gebruik van antidepressiva aanbevelen, die kunnen worden aangevuld met psychotherapiesessies.
