Stereoblindheid is een verandering in het gezichtsvermogen waardoor het waargenomen beeld geen diepte heeft, dus het is moeilijk te zien in drie dimensies. Op deze manier wordt alles waargenomen alsof het een soort foto is.
De test voor stereoblindheid is zeer eenvoudig en eenvoudig te gebruiken en kan thuis worden gedaan. Het wordt echter aanbevolen om een oogarts te raadplegen wanneer er vermoedens zijn van veranderingen in het gezichtsvermogen, omdat hij de zorgverlener is die is aangewezen om deze problemen goed te diagnosticeren en te behandelen.
Test op stereoblindheid
Om de test voor stereoblindheid te doen, moet u het beeld observeren en de volgende regels volgen:
- Ga met het gezicht ongeveer 60 cm van het computerscherm staan; plaats een vinger tussen het gezicht en het scherm, bijvoorbeeld ongeveer 30 cm van de neus; focus met de ogen op de zwarte punt van het beeld; focus met de ogen op de vinger die voor het gezicht staat.
Hoe de testresultaten te interpreteren
Zicht is normaal wanneer de testresultaten voor stereoblindheid zijn:
- Wanneer u op het zwarte punt scherpstelt: u zou slechts 1 helder zwart punt en 2 onscherpe vingers moeten kunnen zien; Wanneer u op de vinger dichtbij het gezicht scherpstelt: u zou slechts 1 duidelijke vinger en 2 ongericht zwarte punten moeten kunnen zien.
Het wordt aanbevolen om een oogarts of optometrist te raadplegen wanneer de resultaten verschillen van de hierboven aangegeven resultaten, omdat deze kunnen wijzen op de aanwezigheid van veranderingen in het gezichtsvermogen, met name stereoblindheid. Dit probleem belet niet dat de patiënt een normaal leven leidt en het is zelfs mogelijk om met stereoblindheid te rijden.
Hoe stereoblindheid te verbeteren
Stereoblindheid kan worden genezen wanneer de patiënt in staat is om rigoureus te trainen om het deel van de hersenen te ontwikkelen dat de beelden van de ogen analyseert en hoewel het niet altijd mogelijk is om stereoblindheid te genezen, zijn er enkele oefeningen die helpen het deel van de hersenen te ontwikkelen brein dat de beelden van de ogen analyseert, waardoor het observeren van de diepte verbetert.
Een goede oefening bestaat uit:
- Rijg een grote kraal in aan het einde van een draad van 60 cm lang en knoop het uiteinde van de draad vast; houd het andere uiteinde van de draad aan het puntje van de neus en rek de draad zo uit dat de kralen voor het gezicht liggen; focus de kralen met beide de ogen totdat je twee draden ziet die de kralen verbinden, trek de kralen een paar centimeter dichter bij de neus en herhaal de oefening totdat je 2 draden ziet die de kralen binnenkomen en verlaten.
Deze oefening moet worden gedaan met behulp van een oogarts of een optometrist, maar het kan ook 1 tot 2 keer per dag thuis worden gedaan.
Meestal duurt het enkele maanden voordat de resultaten verschijnen en begint de patiënt in zijn dagelijks leven vaak objecten te observeren die in het gezichtsveld lijken te zweven. Deze zwevende objecten zijn het gevolg van de toename van het vermogen van de hersenen om diepte in het beeld te creëren, waardoor een driedimensionaal zicht ontstaat.
