Impingem is een soort oppervlakkige ringworm van de huid die wordt veroorzaakt door schimmels die besmettelijk is en daarom gemakkelijk van de ene persoon op de andere overgaat door direct contact of besmette objecten. De eerste symptomen van aandrang zijn het verschijnen van een rode vlek op de huid die veel jeukt.
Deze ringworm van de huid kan worden verward met pityriasis rosea, reacties op het gebruik van medicijnen, nummulaire dermatitis of psoriasis en moet daarom altijd worden beoordeeld door een dermatoloog.
Belangrijkste symptomen
Symptomen van aandrang verschijnen ongeveer 4 tot 10 dagen na schimmelinfectie, de belangrijkste symptomen zijn:
- Roodachtige, ronde vlek met ruwe randen op de huid met een lichtgekleurde binnenkant; Jeuk in de regio, die de schimmel naar andere delen van het lichaam kan verspreiden, wat leidt tot het verschijnen van andere vlekken; Lichte zwelling op de vlek; Pus blaren op de huid Huid peeling.
De symptomen kunnen enkele dagen aanhouden en de vlekken kunnen zich gemakkelijk verspreiden naar nabijgelegen gebieden wanneer ze niet onmiddellijk worden behandeld met het gebruik van door de arts voorgeschreven antischimmelmiddelen. De vlekken op de huid verspreiden zich gemakkelijk door het lichaam en kunnen zelfs de hoofdhuid aantasten.
Het is belangrijk om een dermatoloog te raadplegen zodra de eerste vlekken verschijnen, want hoewel het niet ernstig is, is het ongemakkelijk en besmettelijk en kan het gemakkelijk worden overgedragen op andere mensen. Bekijk hoe u de impingem kunt identificeren.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose impingem wordt gesteld door de dermatoloog door de laesies van de patiënt te observeren, die vrij karakteristiek zijn. De arts kan echter om andere tests vragen om de diagnose te bevestigen, zoals een schraap van de laesie en microbiologische analyse, waarbij bijvoorbeeld de schimmelstructuren worden gevisualiseerd. Begrijp hoe het dermatologische onderzoek wordt gedaan.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van schuimvorming moet zo snel mogelijk worden uitgevoerd, zodat de kans op overdracht wordt verkleind. Daarom wordt door de dermatoloog meestal aangegeven om medicijnen te gebruiken die kunnen worden gebruikt in de vorm van een zalf die op de laesie moet worden aangebracht, zoals bijvoorbeeld ketoconazol, fluconazol, terbinafine en amorolfine.
Na het begin van het gebruik van de zalf, is het gebruikelijk dat de laesie lichter begint te worden, vooral in het midden, omdat de genezing van de laesie plaatsvindt vanuit het midden naar de randen.
Naast de zalven zijn er enkele opties voor huismiddeltjes om impotentie te behandelen, zoals biergist, kool en rozemarijn, omdat ze de symptomen van ziekte verlichten en infecties helpen bestrijden. Hier zijn enkele opties voor huismiddeltjes om te schuimen.
