Bacteriële overgroei (sbid): wat het is, symptomen en behandeling

Het syndroom van bacteriële overgroei in de dunne darm, ook bekend onder de naam SBID, of in het Engels SIBO, is een aandoening waarbij er een overmatige ontwikkeling van bacteriën in de dunne darm is, waarbij waarden worden bereikt die vergelijkbaar zijn met de hoeveelheid bacteriën in de dikke darm.

Hoewel bacteriën belangrijk zijn voor de vertering van voedsel en de opname van voedingsstoffen, kunnen ze, wanneer ze teveel zijn, darmproblemen veroorzaken, die bijvoorbeeld symptomen veroorzaken zoals overmatig gas, constant gevoel van een opgeblazen buik, buikpijn en constante diarree. Door de opname van voedingsstoffen bij sommige mensen te wijzigen, kan het bovendien leiden tot ondervoeding, zelfs als de persoon goed eet.

Dit syndroom is te genezen en kan in veel gevallen worden behandeld met veranderingen in dieet en levensstijl, maar het kan ook het gebruik van antibiotica omvatten dat is voorgeschreven door de gastro-enteroloog.

Belangrijkste symptomen

De overmatige aanwezigheid van bacteriën in de dunne darm kan symptomen veroorzaken zoals:

• Buikpijn, vooral na het eten; Constant gevoel van gezwollen buik; Diarree, afgewisseld met constipatie; Frequent gevoel van slechte spijsvertering; Overmatig darmgas.

Hoewel het syndroom perioden van diarree en constipatie kan veroorzaken, komt het vaker voor dat een persoon chronische diarree heeft.

In de ernstigste gevallen van SBID kan de darm een ​​deel van zijn vermogen om voedingsstoffen op te nemen verliezen en kan er dus een situatie van ondervoeding ontstaan, zelfs als de persoon goed eet. Wanneer dit gebeurt, kan de persoon overmatige vermoeidheid, gewichtsverlies en zelfs bloedarmoede ervaren.

Hoe de diagnose te bevestigen

De meest gebruikte manier om de diagnose van het bacteriële overgroei syndroom in de dunne darm te bevestigen, is door een ademtest uit te voeren, waarbij de hoeveelheid waterstof en methaan in de uitgeademde lucht wordt geëvalueerd. Dit komt omdat, door het teveel aan bacteriën in de dunne darm, dit type gassen in een hoeveelheid hoger dan wat als normaal wordt beschouwd, vrijkomt. De ademtest is dus een niet-invasieve en niet-directe manier om een ​​mogelijk geval van SBID te identificeren.

Om deze test te doen, moet je 8 uur vasten en dan naar de kliniek gaan om in een buis uit te ademen. Daarna levert de technicus een speciale vloeistof die moet worden gedronken en vanaf dat moment worden om de 2 of 3 uur andere expiraties verzameld in nieuwe buizen.

Doorgaans ervaren mensen met SBID in de loop van de tijd verhoogde hoeveelheden waterstof en methaan in de uitgeademde lucht. En wanneer dat gebeurt, wordt het resultaat als positief beschouwd. Als de test echter niet sluitend is, kan de arts andere tests bestellen, met name het verwijderen van een monster van de vloeistof in de dunne darm, om in het laboratorium de hoeveelheid bacteriën te beoordelen.

Mogelijke oorzaken

Sommige oorzaken die de oorzaak van de SBID kunnen zijn, zijn veranderingen in de productie van maagzuur, anatomische defecten in de dunne darm, veranderingen in pH in de dunne darm, veranderingen in het immuunsysteem, veranderingen in gastro-intestinale motiliteit, veranderingen in enzymen en commensale bacteriën.

Dit syndroom kan ook verband houden met het gebruik van sommige medicijnen, zoals protonpompremmers, antimotiliteitsmiddelen en sommige antibiotica.

Bovendien kan dit syndroom verband houden met sommige ziekten, zoals virale gastro-enteritis, coeliakie, de ziekte van Crohn, lage maagzuurwaarden, gastroparese, zenuwbeschadiging, cirrose, portale hypertensie, prikkelbare darmsyndroom, bypass- procedures of bepaalde operaties, bijvoorbeeld.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Behandeling voor dit syndroom moet worden begeleid door een gastro-enteroloog, maar het kan ook nodig zijn om contact op te nemen met een voedingsdeskundige. Dit komt omdat de behandeling kan omvatten:

1. Gebruik van antibiotica

De eerste stap bij de behandeling van SBID is het beheersen van de hoeveelheid bacteriën in de dunne darm en daarom is het noodzakelijk om een ​​antibioticum te gebruiken, voorgeschreven door de gastro-enteroloog, maar meestal Ciprofloxacine, Metronidazol of Rifaximin.

Hoewel het antibioticum in de meeste gevallen kan worden gebruikt in de vorm van pillen, kan het, wanneer het syndroom ondervoeding of uitdroging veroorzaakt, nodig zijn om een ​​paar dagen in het ziekenhuis te blijven, serum te ontvangen of parenterale voeding te doen, wat direct op de ader.

2. Veranderingen in het dieet

Een dieet dat SBID kan genezen, is nog niet bekend, maar er zijn enkele veranderingen in het dieet die symptomen lijken te verlichten, zoals:

• Eet kleine maaltijden gedurende de dag, vermijd maaltijden met veel voedsel; Vermijd voedsel en dranken met een hoog suikergehalte; Vermijd voedsel dat symptomen lijkt te verergeren, zoals voedsel met gluten of lactose.

Bovendien geven verschillende artsen ook aan dat het volgen van een FODMAP-type dieet, dat voedsel verwijdert dat gisting in de darm ondergaat en daarom minder wordt opgenomen, ideaal kan zijn voor het snel verlichten van symptomen. Bekijk hoe u een FODMAP-feed uitvoert.

3. Probiotica nemen

Hoewel er nog steeds meer studies nodig zijn om de effectiviteit ervan te bewijzen, lijkt het gebruik van probiotica de darm te helpen zijn natuurlijke flora opnieuw in evenwicht te brengen, waardoor de overmaat aan bacteriën wordt verminderd.

Probiotica kunnen echter ook op natuurlijke wijze worden ingenomen via voedsel, via gefermenteerd voedsel zoals bijvoorbeeld yoghurt, kefir of kimchi .