De glomerulaire filtratiesnelheid, of gewoon GFR, is een laboratoriummaatregel waarmee de huisarts en de nefroloog het functioneren van de nieren van de persoon kunnen beoordelen, een belangrijke maatregel voor de diagnose en verificatie van het stadium van chronische nierziekte (CKD), waardoor de GFR ook essentieel is voor het tot stand brengen van de beste behandeling, indien nodig.
Om de glomerulaire filtratiesnelheid te berekenen, moet rekening worden gehouden met het geslacht, het gewicht en de leeftijd van de persoon, omdat het normaal is dat GFR afneemt naarmate de persoon ouder wordt, wat niet noodzakelijkerwijs wijst op nierbeschadiging of -veranderingen.
Er zijn verschillende berekeningen voorgesteld om de glomerulaire filtratiesnelheid te bepalen, maar de meest gebruikte in de klinische praktijk zijn die waarbij rekening wordt gehouden met de hoeveelheid creatinine in het bloed of de hoeveelheid cystatine C, die vandaag het meest wordt bestudeerd, omdat de De hoeveelheid creatinine kan interferentie ondervinden van andere factoren, waaronder voeding, waardoor het geen geschikte marker wordt voor de diagnose en monitoring van CKD.
Hoe GFR wordt bepaald
De glomerulaire filtratiesnelheid wordt in het laboratorium bepaald met behulp van berekeningen die voornamelijk rekening moeten houden met de leeftijd en het geslacht van de persoon, omdat deze factoren het resultaat beïnvloeden. Om de GFR te kunnen berekenen, moet echter een bloedmonster worden afgenomen om te worden voorzien van creatinine of cystatine C, volgens de aanbeveling van de arts.
De glomerulaire filtratiesnelheid kan zowel worden berekend rekening houdend met de concentratie van creatinine als de concentratie van cystatine C. Hoewel creatinine het meest wordt gebruikt, is dit niet het meest geïndiceerd, omdat de concentratie kan storen door andere factoren, zoals voedsel, fysieke activiteit, ontstekingsziekten en hoeveelheid spiermassa en vertegenwoordigt dus niet noodzakelijk de nierfunctie.
Aan de andere kant wordt cystatine C geproduceerd door de kerncellen en wordt het regelmatig in de nieren gefilterd, zodat de concentratie van deze stof in het bloed direct gerelateerd is aan GFR, waardoor het een betere marker is voor de nierfunctie.
Normale GFR-waarden
De glomerulaire filtratiesnelheid is bedoeld om het functioneren van de nieren te verifiëren, omdat het rekening houdt met de dosering van stoffen die in de nieren worden gefilterd en niet opnieuw in het bloed worden opgenomen, en in wezen worden geëlimineerd in de urine. In het geval van creatinine wordt dit eiwit bijvoorbeeld door de nieren gefilterd en wordt een kleine hoeveelheid opnieuw in het bloed opgenomen, zodat onder normale omstandigheden de concentraties van creatinine in de urine veel hoger kunnen zijn dan die van het bloed.
Wanneer er echter veranderingen in de nieren zijn, kan het filtratieproces worden gewijzigd, zodat er minder creatinine door de nieren wordt gefilterd, wat resulteert in een hogere concentratie creatinine in het bloed en een verminderde glomerulaire filtratiesnelheid.
Omdat de glomerulaire filtratiesnelheid kan variëren afhankelijk van het geslacht en de leeftijd van de persoon, zijn de GFR-waarden bij de berekening met creatinine:
- Normaal: groter dan of gelijk aan 60 ml / min / 1, 73 m²; Nierfalen: minder dan 60 ml / min / 1, 73 m²; Ernstig nierfalen of nierfalen: indien minder dan 15 ml / min / 1, 73 m².
Afhankelijk van de leeftijd zijn normale GFR-waarden meestal:
- Tussen 20 en 29 jaar: 116 ml / min / 1, 73 m²; Tussen 30 en 39 jaar: 107 ml / min / 1, 73 m²; Tussen 40 en 49 jaar: 99 ml / min / 1, 73 m²; Tussen 50 en 59 jaar: 93 ml / min / 1, 73 m²; Tussen 60 en 69 jaar: 85 ml / min / 1, 73 m²; Vanaf 70 jaar: 75 ml / min / 1, 73 m².
De waarden kunnen variëren afhankelijk van het laboratorium, maar wanneer de GFR lager is dan de normale referentiewaarde voor leeftijd, wordt de mogelijkheid van nierziekte overwogen, aanbevolen door het uitvoeren van andere tests om de diagnose te concluderen., zoals beeldvormingsexamens en biopsie. Bovendien kan de arts op basis van de verkregen waarden voor GFR het stadium van de ziekte verifiëren en dus de meest geschikte behandeling aangeven.
