8 Belangrijkste oorzaken van slijm in de urine en wat te doen

De aanwezigheid van slijm in de urine is meestal normaal, omdat het wordt geproduceerd door de urinewegen om te coaten en te beschermen tegen ziektekiemen. Wanneer er echter een overmatige hoeveelheid slijm is of wanneer veranderingen in de consistentie of kleur van het slijm verschijnen, kan dit een urineprobleem betekenen. Vaak komt het slijm met urine, maar komt het uit andere plaatsen, zoals de darm of de geslachtsorganen, en daar kan het ook een teken van ziekte zijn op die plaatsen.

De aanwezigheid van slijm kan de urine troebel doen lijken, maar de meest betrouwbare manier om het bestaan ​​van slijm te beoordelen is door urine-analyse, waarbij slijmstrengen of filamenten kunnen worden geïdentificeerd. Als naast deze epitheelcellen, bacteriën, cilinders, kristallen of pocyten in hoeveelheden boven normaal zijn, kan dit een ziekte betekenen, het wordt aanbevolen om naar de arts te gaan om de oorzaak te onderzoeken en de behandeling te starten. Voor dit examen is het belangrijk dat de reiniging goed wordt uitgevoerd, zodat er geen verkeerde diagnose wordt gesteld. Kijk hoe de urinetest wordt uitgevoerd en hoe u zich correct kunt voorbereiden.

De behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak van de afgifte van slijm, maar het is meestal niet nodig. Indien nodig wordt dit meestal gedaan met het gebruik van antibiotica of medicijnen die specifiek zijn voor de ziekte die het slijm veroorzaakt. De arts die moet worden geraadpleegd, varieert ook afhankelijk van het geval en bij twijfel moet u zich wenden tot een huisarts of specialist in interne geneeskunde of interne geneeskunde, die in staat is om alle gevallen te evalueren en vervolgens naar de meest gespecialiseerde arts te verwijzen.

1. Normaal urineslijm

Het slijm bij het bewegen door de urinewegen maakt de eliminatie van kiemen mogelijk die infecties kunnen veroorzaken. Dit slijm is normaal en is belangrijk voor het beschermen van de urinewegen.

Wat te doen: wanneer de hoeveelheid slijm matig is, een dun, duidelijk uiterlijk heeft en niet erg dik is, of wanneer de urinetest alleen verwijst naar slijmvliezen zonder andere bevindingen, is het waarschijnlijk een normale situatie en daarom normaal gesproken niet geen behandeling nodig.

Als het slijm echter in grote hoeveelheden verschijnt of als het andere meer opvallende kenmerken heeft, zoals dikker, troebel of gekleurd, kan dit een infectie of een andere ziekte betekenen. In dergelijke gevallen moet een uroloog, gynaecoloog, huisarts of arts worden geraadpleegd.

2. Vaginale afscheiding

De meest voorkomende oorzaak van slijm in de urine bij vrouwen is vaginale afscheiding, die niet uit de urine komt maar uit de vagina en verward is vanwege de nabijheid van de twee systemen.

Vaginale afscheiding varieert gedurende de menstruatiecyclus, die kan toenemen met ovulatie en ook met het gebruik van de anticonceptiepil. Normaal heeft de ontlading geen karakteristieke kleur of geur en is niet dik. Tijdens de ovulatie wordt het vloeibaarder en transparanter, vergelijkbaar met eiwit.

Wat te doen: de vaginale afscheiding is meestal normaal en behoeft geen behandeling, maar als het in grote hoeveelheden, dik, met een sterke geur of kleur verschijnt en met symptomen zoals jeuk of pijn tijdens seks, kan het een gynaecologische infectie die moet worden geëvalueerd door een gynaecoloog. Bekijk de soorten vaginale afscheiding en hoe deze te behandelen.

3. Zwangerschap

Als de afscheiding helder, dun, melkachtig en met weinig geur is, kan dit een symptoom zijn van vroege zwangerschap, beginnend in de eerste of tweede week van de zwangerschap. Gedurende de zwangerschap verandert de afscheiding zijn consistentie en dikte, wordt frequenter en in grotere hoeveelheid, bereikt het maximum in de laatste weken van de zwangerschap, waar het ook een roze slijm kan bevatten dat doorgaans plakkeriger en in de vorm van gelei is, wat aangeeft dat het lichaam wordt bereidt zich voor op de bevalling.

Wat te doen: in de meeste gevallen is ontslag normaal tijdens de zwangerschap, maar elke wijziging in de hoeveelheid, consistentie, kleur of geur kan een probleem suggereren. Als deze veranderingen optreden, moet de vrouw of de zwangere vrouw een verloskundige-gynaecoloog raadplegen om te bepalen of er een probleem is en om de behandeling te starten.

Kijk wat de oorzaak is van ontslag tijdens de zwangerschap en wanneer dit ernstig kan zijn.

4. Urineweginfectie

Wanneer het slijm met urine komt, maar erg overvloedig, gekleurd of dik is, is het mogelijk dat het een teken is van urineweginfectie. Dit kan urethritis zijn, wanneer de infectie in de urethra is, cystitis, wanneer de infectie in de blaas is, of pyelonefritis wanneer deze zich in de nieren bevindt. Het komt vaker voor dat slijm in de urine aanwezig is in gevallen van urethritis dan in andere.

Urethritis komt vaker voor bij seksueel actieve mannen en wordt vaak geassocieerd met seksueel overdraagbare aandoeningen. Cystitis komt vaker voor bij seksueel actieve vrouwen of bij oudere mannen met een vergrote prostaat.

Naast slijm zijn er ook symptomen bij urineweginfecties, zoals een plotselinge aandrang om te plassen of moeite om te plassen, plassen naar de pinguïns of in grote hoeveelheden, brandend of tintelend urineren en het gevoel van zwaarte in de onderkant van de buik. Soms kan naast slijm in de urine ook bloed worden waargenomen. Zie het risico op een urineweginfectie.

Wat te doen: Als urineweginfectie wordt vermoed, moet zo snel mogelijk een uroloog, gynaecoloog of huisarts worden geraadpleegd om de diagnose te bevestigen en met de behandeling te beginnen, wat meestal met antibiotica wordt gedaan. Het drinken van minimaal 2 liter water per dag, hygiëne van voor naar achter, plassen na geslachtsgemeenschap en het vermijden van onbeschermde geslachtsgemeenschap, helpt de behandeling te voltooien en verdere urineweginfecties te voorkomen.

5. Seksueel overdraagbare aandoeningen

Sommige seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) kunnen overmatige slijmproductie veroorzaken, zoals gonorroe en chlamydia. In gonorroe is het slijm geelachtig of groenachtig en lijkt het op pus, terwijl het in chlamydia geler wit en dikker is.

Deze ziekten hebben symptomen die vergelijkbaar zijn met die van urineweginfecties, zoals pijn of branderig gevoel bij het plassen en buikpijn, maar het is ook gebruikelijk om pijn te ervaren tijdens intiem contact, bloeden tussen menstruatie bij vrouwen en bij mannen kan er een ontsteking van de huid van de penis en zwelling van de testikels. Controleer meer in detail de symptomen die op een soa kunnen duiden.

Wat te doen: Wanneer de eerste symptomen verschijnen, moet u naar de uroloog of gynaecoloog gaan, zodat u de juiste diagnose kunt stellen en de behandeling kunt starten, die bestaat uit het gebruik van antibiotica om de bacteriën die SOA veroorzaken te elimineren. Omdat deze ziekten worden overgedragen in de seksuele handeling, is het belangrijk om condooms te gebruiken om ze te voorkomen en dat de seksuele partner ook wordt geëvalueerd door een arts om de behandeling te maken, want als de bacterie niet bij beide mensen wordt geëlimineerd, blijft deze overgedragen en infectie veroorzaken, zelfs na behandeling.

6. Niersteen

De aanwezigheid van nierstenen geeft meestal geen symptomen, omdat ze op een natuurlijke manier in de urine worden geëlimineerd. Er zijn echter situaties waarin de stenen, wanneer ze worden geëlimineerd, vast komen te zitten in de urinekanalen, waardoor de nier slijm produceert en probeert het systeem te deblokkeren.

Naast slijm in de urine, veroorzaken stenen in de kanalen andere symptomen, die kunnen gaan van mildere, zoals frequente drang om te plassen of pijn, tot de zogenaamde niercrisis, met ernstige pijn in de zijkant van de rug, misselijkheid of braken en zelfs bloed in de urine. U kunt als volgt weten of u nierstenen heeft.

Wat te doen: Zodra de eerste symptomen van niersteen worden gevoeld, is het belangrijk om naar de uroloog te gaan om de juiste behandeling te starten, die varieert naargelang de grootte van de steen. Als het erg groot is, wordt een operatie aanbevolen, maar als de steen klein is, kan het voldoende zijn om veel water te drinken. Afhankelijk van de mate van pijn, kan de uroloog ook wijzen op een analgetisch medicijn.

7. Blaaskanker

Hoewel het zeldzaam is, is de aanwezigheid van slijm in de urine als gevolg van blaaskanker ook mogelijk. In dit geval gaat het slijm echter gepaard met andere tekenen en symptomen zoals bloed in de urine, problemen en pijn bij het plassen, vaker moeten plassen, buikpijn naast gewichtsverlies zonder duidelijke reden en algemene vermoeidheid.

Wat te doen: wanneer deze symptomen verschijnen, met name gewichtsverlies en vermoeidheid, is het noodzakelijk om snel het advies van een uroloog in te winnen, want naast een ernstige situatie, hoe eerder u een diagnose stelt en kanker behandelt, hoe groter de kans op genezing. Meer informatie over het identificeren en behandelen van blaaskanker.

8. Darmziekten

Bij bepaalde darmziekten, zoals colitis ulcerosa of het prikkelbare darmsyndroom, kan er sprake zijn van overmatige slijmproductie in de darm, die in de kak wordt geëlimineerd.

Wanneer slijm in de kak wordt geëlimineerd, vooral bij vrouwen, vanwege de nabijheid tussen de urinewegen en anale openingen, kan het eruit lijken te komen in de urine, omdat het wordt gemengd in het vat of verschijnt in de urine-analyse, als een adequate reiniging niet eerder is gedaan plas in het glas.

Wat te doen: Als er een vermoeden is van een darmverandering, wordt het aanbevolen om een ​​gastro-enteroloog te raadplegen om de diagnose te stellen en de behandeling te starten. Afhankelijk van de oorzaak kan behandeling worden gedaan met medicijnen die het mogelijk maken de progressie van de ziekte of anderen te vertragen om diarree te beheersen, evenals vitaminesupplementen en de goedkeuring van een dieet om vermoeidheid en bloedarmoede te voorkomen.

Wanneer moet je naar de dokter?

Het is belangrijk om naar de arts te gaan wanneer u een groot volume slijm in de urine opmerkt en wanneer u naast dit slijm pijn voelt bij het plassen, lage rugpijn, donkere en stinkende urine, zwelling van de geslachtsorganen of afscheiding, in het geval van vrouwen.

Het is belangrijk om aandacht te besteden aan aspecten van urine, omdat zelfs een uitdroging kan worden opgemerkt door uw observatie. Kijk wat de gebruikelijke urineveranderingen zijn.