8 Grote auto-immuunziekten en wat te doen

Auto-immuunziekten worden gekenmerkt door de reactie van het immuunsysteem op het lichaam zelf, waarbij gezonde cellen worden vernietigd door het immuunsysteem, wat kan leiden tot sommige ziekten zoals lupus, reumatoïde artritis, hemolytische anemie en bijvoorbeeld de ziekte van Crohn, die ze moeten worden geïdentificeerd en behandeld volgens de richtlijnen van de arts.

De diagnose van auto-immuunziekten wordt meestal gemaakt door de tekenen en symptomen van de persoon te observeren, die variëren naargelang de ziekte, en door middel van immunologische, moleculaire en beeldvormende tests.

De belangrijkste auto-immuunziekten zijn:

1. Systemische Lupus Erythematosus

Systemische lupus erythematosus, ook bekend als SLE, is een auto-immuunziekte waarbij de afweercellen van het lichaam gezonde lichaamscellen aanvallen, wat bijvoorbeeld leidt tot ontstekingen in de gewrichten, ogen, nieren en huid. Deze ziekte treedt op als gevolg van genetische mutaties die optreden tijdens de ontwikkeling van de foetus en daarom is het normaal dat de tekenen en symptomen van SLE bij jonge patiënten verschijnen.

Belangrijkste symptomen: Lupus-symptomen verschijnen bij uitbraken, dat wil zeggen, de persoon heeft periodes zonder symptomen en anderen met symptomen, deze periode wordt meestal veroorzaakt door factoren die het functioneren van het immuunsysteem verstoren of die de verschijning van klinische manifestaties bevorderen, zoals gebruik van sommige medicijnen of langdurige blootstelling aan de zon.

Het belangrijkste symptoom van SLE is het verschijnen van een rode vlek op het gezicht in de vorm van een vlinder, en er kan ook pijn in de gewrichten zijn, overmatige vermoeidheid en het verschijnen van zweren in de mond en neus. In de aanwezigheid van deze symptomen geeft de huisarts of reumatoloog de uitvoering aan van urine- en bloedtesten die helpen om de diagnose te stellen, met de aanwezigheid van grote hoeveelheden eiwit in de urine, veranderingen in het bloedbeeld en de aanwezigheid van auto-antilichamen.

Hoe is de behandeling: De behandeling voor SLE moet worden uitgevoerd volgens de aanbeveling van de reumatoloog of huisarts en is bedoeld om de symptomen te verlichten en te voorkomen dat ze vaak en uitgebreid verschijnen, omdat deze ziekte niet kan worden genezen. Zo kan de arts het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen, corticosteroïden en immunosuppressiva aangeven.

Begrijp hoe de diagnose en behandeling van systemische lupus erythematosus wordt gesteld.

2. Reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis wordt gekenmerkt door ontsteking en zwelling van de gewrichten als gevolg van de werking van het immuunsysteem tegen het lichaam zelf. De oorzaak van reumatoïde artritis is nog steeds niet erg duidelijk, maar er wordt aangenomen dat sommige factoren de ontwikkeling van deze ziekte kunnen bevorderen, zoals bijvoorbeeld een infectie met virussen of bacteriën.

Belangrijkste symptomen: De symptomen van reumatoïde artritis, zoals bij lupus, kunnen verschijnen en verdwijnen zonder enige verklaring, de belangrijkste zijn roodheid, zwelling en pijn in het gewricht. Bovendien kunnen stijfheid en moeilijkheid bij het bewegen van het gewricht, koorts, vermoeidheid en malaise worden waargenomen. Leer de symptomen van reumatoïde artritis herkennen.

Hoe is de behandeling: behandeling moet worden aanbevolen door de reumatoloog of huisarts, waarbij het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen om ontstekingen te verminderen en symptomen te verlichten meestal wordt aangegeven. Bovendien is het belangrijk dat fysiotherapie wordt uitgevoerd om te voorkomen dat het bewegingsbereik van het gewricht wordt beperkt.

3. Multiple sclerose

Multiple sclerose wordt gekenmerkt door de vernietiging van de myelineschede, de structuur die neuronen bedekt en de overdracht van de zenuwimpuls door de cellen van het immuunsysteem mogelijk maakt, wat resulteert in de betrokkenheid van het zenuwstelsel.

Belangrijkste symptomen: de symptomen van multiple sclerose zijn progressief, dat wil zeggen, ze verergeren naarmate het zenuwstelsel is betrokken, resulterend in spierzwakte, overmatige vermoeidheid, tintelingen in de armen of benen, moeite met lopen, fecale of urine-incontinentie, visuele veranderingen en geheugenverlies bijvoorbeeld. Naarmate de ziekte vordert, wordt de persoon dus steeds afhankelijker, wat rechtstreeks interfereert met zijn kwaliteit van leven.

Hoe het wordt behandeld: behandeling voor multiple sclerose omvat meestal het gebruik van medicijnen om ziekteprogressie te voorkomen en om symptoomverlichting te bevorderen, zoals ontstekingsremmers, immunoglobulinen en corticosteroïden. Bovendien is het belangrijk dat de persoon regelmatig fysiotherapiesessies uitvoert, zodat de spieren constant worden geactiveerd en dus volledige atrofie kan worden vermeden. Bekijk in de onderstaande video hoe de fysiotherapiebehandeling van multiple sclerose zou moeten zijn:

4. Hashimoto's thyroiditis

Hashimoto's thyroiditis wordt gekenmerkt door een ontsteking van de schildklier als gevolg van de aanval van het immuunsysteem op de schildkliercellen, wat resulteert in een verhoogde of normale activiteit van de schildklier, die snel wordt gevolgd door een lage activiteit, het ontwikkelen van een hypothyreoïdie.

Belangrijkste symptomen: de symptomen gerelateerd aan Hashimoto's thyroiditis zijn vergelijkbaar met die van hypothyreoïdie, met overmatige vermoeidheid, haarverlies, koude en bleke huid, lage intolerantie voor koude, gemakkelijke gewichtstoename en spier- of gewrichtspijn.

Aangezien de symptomen van Hashimoto's thyroiditis dezelfde zijn als die van hypothyreoïdie, heeft de endocrinoloog de persoon nodig om een ​​aantal tests uit te voeren die de werking van de schildklier evalueren om de auto-immuunziekte te bevestigen en dus de meest geschikte behandeling kan worden gestart. Daarom kan de meting van T3, T4 en TSH worden aanbevolen, naast de meting van schildklierantiperoxidase, ook wel anti-TPO genoemd, een antilichaam dat wordt geproduceerd door het immuunsysteem dat wordt verhoogd bij thyroiditis van Hashimoto. Meer informatie over anti-TPO en wat het betekent als het hoog is.

Hoe is de behandeling: De behandeling voor Hashimoto's thyroiditis wordt alleen door de endocrinoloog geïndiceerd wanneer de persoon symptomen heeft, in welk geval het wordt aanbevolen om gedurende 6 maanden hormonale vervanging met Levothyroxine uit te voeren. Het is ook belangrijk om aandacht te besteden aan voedsel, bijvoorbeeld voedsel dat rijk is aan jodium, zink en selenium, wat voedingsstoffen zijn die de goede werking van de schildklier bevorderen.

5. Hemolytische anemie

Hemolytische anemie treedt op wanneer het immuunsysteem antilichamen begint aan te maken die werken door rode bloedcellen te vernietigen en bloedarmoede te veroorzaken. Dit type bloedarmoede komt vaker voor bij jonge volwassenen en het is nog niet precies bekend waarom er productie van antilichamen tegen rode bloedcellen is, maar er wordt aangenomen dat de ontregeling van het immuunsysteem door een infectie, het gebruik van bepaalde medicijnen of de aanwezigheid van auto-immuunziekten kan het optreden van hemolytische anemie bevorderen.

Belangrijkste symptomen: De symptomen van hemolytische anemie zijn gerelateerd aan de afname van de hoeveelheid rode bloedcellen, hemoglobine en, bijgevolg, zuurstof die in het bloed circuleert, met zwakte, bleekheid, verlies van eetlust, hoofdpijn, zwakke nagels, geheugenfalen, huid droogte en ongesteldheid.

Hoewel het vaak niet mogelijk is om de oorzaak van auto-immuun hemolytische anemie te identificeren, is het belangrijk dat diagnostische tests worden uitgevoerd om te controleren op ziekten of triggerende factoren, zoals bloedtelling, reticulocyten, bilirubine en immunologische tests, zoals de test. van directe coombs.

Hoe is de behandeling: de door de arts aangegeven behandeling omvat meestal het gebruik van geneesmiddelen om de activiteit van het immuunsysteem te reguleren, zoals corticosteroïden en immunosuppressiva. Bovendien kan de arts in sommige gevallen wijzen op het verwijderen van de milt, een splenectomie genoemd, omdat in dit orgaan rode bloedcellen worden vernietigd. Begrijp hoe de behandeling voor hemolytische anemie wordt gedaan.

6. Vitiligo

Vitiligo is een ziekte die wordt gekenmerkt door de vernietiging van melanocyten, de cellen die verantwoordelijk zijn voor de productie van melanine, een stof die verantwoordelijk is voor de huidskleur. De oorzaak van vitiligo is nog steeds niet erg duidelijk, maar wordt vaak geassocieerd met ontregeling van het immuunsysteem, wat leidt tot de vernietiging van melanocyten door de eigen cellen van het immuunsysteem.

Belangrijkste symptomen: Vanwege de vernietiging van melanine-producerende cellen verschijnen verschillende witte vlekken op de huid, wat kenmerkend is voor vitiligo. Deze vlekken verschijnen vaker op plaatsen die meer aan de zon zijn blootgesteld, zoals handen, armen, gezicht en lippen.

Hoe is de behandeling: De behandeling van vitiligo moet worden geleid door de dermatoloog, omdat de persoon verschillende huidverzorging moet hebben, omdat deze gevoeliger is, naast de noodzaak om crèmes en zalven met corticosteroïden of immunosuppressiva toe te passen, naast behoefte aan fototherapie.

7. Syndroom van Sjogren

Dit syndroom wordt gekenmerkt door de productie van auto-antilichamen die verantwoordelijk zijn voor chronische en progressieve ontsteking van de klieren van het lichaam, zoals speekselklieren en traanklieren, wat resulteert in een droge slijmvliezen.

Belangrijkste symptomen: Omdat de klieren die verantwoordelijk zijn voor het hydrateren van de ogen en mond worden beïnvloed, zijn de belangrijkste waargenomen symptomen bijvoorbeeld droge ogen en mond, moeite met slikken, problemen met langdurig spreken, grotere gevoeligheid voor licht, roodheid in de ogen. ogen en verhoogd risico op infecties.

Deze ziekte kan alleen optreden als gevolg van veranderingen in immuniteit of geassocieerd met andere auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis, lupus en sclerodermie. Om deze reden is het belangrijk dat de arts de zoektocht naar auto-antilichamen vraagt ​​om te controleren of er een andere geassocieerde ziekte is en daarom de beste behandeling aangeeft.

Hoe is de behandeling: De door de arts aangegeven behandeling is bedoeld om de gepresenteerde symptomen te verlichten en het gebruik van kunstmatig speeksel en smerende oogdruppels, naast ontstekingsremmende en immunosuppressiva, kan geïndiceerd zijn. Zie andere behandelingsopties voor het syndroom van Sjogren.

8. Type 1 diabetes

Type 1 diabetes is ook een auto-immuunziekte, omdat het optreedt als gevolg van de aanval van de immuuncellen op de pancreascellen die verantwoordelijk zijn voor de insulineproductie, zonder de hoeveelheid circulerende glucose te herkennen, waardoor er zich steeds meer glucose in het bloed ophoopt. bloed. Het komt vaker voor bij kinderen en adolescenten, maar het kan ook gebeuren bij jonge volwassenen.

Belangrijkste symptomen: De belangrijkste symptomen met betrekking tot type 1 diabetes zijn vaak aandrang om te urineren, extreme dorst, overmatige honger en gewichtsverlies zonder duidelijke reden.

Het is belangrijk dat de arts naast het vasten van glucose en geglyceerde hemoglobine andere tests uitvoert om diabetes type 1 te diagnosticeren, omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van type 2. Ken het verschil tussen type 1 en type 2 diabetes.

Hoe is de behandeling: voor dit type diabetes moet de endocrinoloog het gebruik van insuline in verschillende doses overdag of in de vorm van een pomp aangeven, omdat de alvleesklier geen insuline kan produceren. Op deze manier is het mogelijk om de bloedsuikerspiegel te reguleren.