De ziekte van Haff is een zeldzame ziekte die plotseling verschijnt en intense pijn in de spieren veroorzaakt door de vernietiging van spierweefsel, naast zwarte urine 24 uur na de consumptie van vervuilde zoetwatervis. Er wordt aangenomen dat de vis besmet moet zijn met wat biologisch toxine, maar sinds het verschijnen van deze ziekte in de jaren 1920, tot vandaag, is dit toxine nog niet geïdentificeerd.
Meestal is de ziekte niet zo ernstig dat het tot de dood kan leiden en de meeste getroffen patiënten worden beter met snel herstel, maar soms, als de behandeling niet wordt uitgevoerd, kan de ziekte erger worden en leiden tot ernstiger aandoeningen., zoals meervoudig orgaanfalen.
Welke symptomen
De symptomen van de ziekte van Haff verschijnen tussen 2 en 24 uur na consumptie van goed gekookte maar besmette vis of schaaldieren en kunnen zijn:
- Pijn en stijfheid in de spieren, die zeer sterk is en plotseling verschijnt; urine erg donker, bruin of zwart, vergelijkbaar met de kleur van thee of coca-cola; gevoelloosheid en verlies van kracht die het hele lichaam beïnvloedt.
Wat is de diagnose?
Om tot de diagnose van de ziekte te komen, kan de arts urine, bloedonderzoek en een CT-scan bestellen. De bloedtest kan een toename van CK aantonen, die 5 keer hoger kan zijn dan de verwachte waarde, en die wijst op spiernecrose en andere belangrijke stoffen om tot de conclusie te komen dat het de ziekte van Haff is.
Omdat dit een zeldzame ziekte is, is het gebruikelijk dat de arts andere vermoedens heeft voordat de diagnose wordt gesteld, in staat te zijn zoetwatervissen te beoordelen die in de afgelopen 24 uur zijn ingenomen.
Daarnaast is het ook belangrijk om andere situaties uit te sluiten waarin ook rabdomyolyse voorkomt, zoals arseen, kwik of organofosfaatbestrijdingsmiddelen.
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van de ziekte van Haff zijn niet volledig bekend, maar het is bekend dat wat gebruikelijk is bij alle patiënten met de diagnose donça, de inname van vis of schaaldieren zoals rivierkreeften is, op dezelfde dag of de dag vóór het verschijnen van symptomen.
De meest geaccepteerde theorie door onderzoekers is dat het voedsel besmet moet zijn met wat toxine dat spierpijn veroorzaakt, die de nieren, bloedstolling, de lever en het spijsverteringsstelsel aantast. Het toxine verandert de smaak van het voedsel niet, noch verandert het van kleur, noch wordt het vernietigd door het normale kookproces, zodat elke vis of schaaldier kan worden besmet en de persoon kan inslikken, zonder het te weten.
Sommige zeevruchten die zijn gegeten door patiënten met de ziekte van Haff zijn Tambaqui, Pacu-Manteiga, Pirapitinga en Lagostim en de meeste gevallen hebben plaatsgevonden in tijden van epidemie van deze ziekte.
Aanvankelijk werd vermoed dat deze ziekte werd veroorzaakt door arseen of kwikvergiftiging, maar het is niet bewezen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Om de symptomen te beheersen, is het gebruikelijk dat de arts aangeeft dat pijnstillers de pijn kunnen beheersen en proberen de patiënt te kalmeren, maar soms zijn alleen opioïden effectief om het ongemak dat de ziekte veroorzaakt te verlichten.
Gewoonlijk moet de persoon in het ziekenhuis worden opgenomen om de juiste behandeling te krijgen, wat kan worden gedaan met serum in de ader, om uitdroging of nierfalen te voorkomen, veroorzaakt door overtollig spierafval in het bloed. Het wordt ook aanbevolen om veel water te drinken, zodat het herstel sneller verloopt, omdat het serum in de ader kan worden toegediend, van ongeveer 10 liter per dag.
Bovendien kunnen diuretische remedies ook worden gebruikt om meer urine te produceren en het lichaam sneller te reinigen, en het kan soms nodig zijn om natriumbicarbonaat te gebruiken om de nierfunctie te normaliseren.
De persoon wordt ontslagen wanneer de tests normaal zijn en er geen risico is op ernstige nierbeschadiging, zoals nierfalen.
