Scleroderma: symptomen, complicaties en behandeling

Scleroderma is een chronische auto-immuunziekte die overmatige collageenproductie veroorzaakt, wat leidt tot verharding van de huid en de gewrichten, spieren, bloedvaten en sommige inwendige organen, zoals de longen en het hart, aantast.

Deze ziekte treft vooral vrouwen ouder dan 30, maar het kan ook voorkomen bij mannen en kinderen, en is verdeeld in twee soorten, gelokaliseerde en systemische sclerodermie, afhankelijk van de intensiteit. Scleroderma is niet te genezen en de behandeling ervan wordt gedaan om de symptomen te verlichten en de progressie van de ziekte te vertragen.

Gelokaliseerde Scleroderma

Gelokaliseerde sclerodermie, voorheen CREST-syndroom genoemd, wordt gekenmerkt door roodachtige vlekken die op de huid verschijnen en die na verloop van tijd kunnen uitharden of verdwijnen.

Dit type ziekte treft vooral de handen en het gezicht, en de veranderingen hebben meestal alleen invloed op de huid en spieren, omdat ze zich zelden door het lichaam verspreiden en de interne organen aantasten.

Systemische sclerodermie

Systemische sclerodermie wordt gekenmerkt door aantasting van de huid, spieren, bloedvaten en inwendige organen, zoals het hart, de longen, de nieren en de darm.

De symptomen van sclerodermie zijn afhankelijk van de getroffen gebieden, maar ze beginnen meestal met verdikking en zwelling van de vingertoppen.

Scleroderma symptomen

De belangrijkste symptomen van sclerodermie zijn:

Verdikking en stijfheid van de huid; Constante zwelling van de vingers en handen; Donker worden van de vingers op koude plaatsen of tijdens episodes van overmatige stress; Constante jeuk in het getroffen gebied; Haarverlies; Zeer donkere en zeer lichte plekken op de huid.

De eerste manifestaties van de ziekte beginnen op de handen en gaan na maanden of jaren over in het gezicht, waardoor de huid gehard blijft, zonder elasticiteit en zonder rimpels, wat het ook moeilijk maakt om de mond volledig te openen.

Complicaties van sclerodermie

De belangrijkste complicaties van sclerodermie zijn:

Moeilijk bewegende vingers; Moeilijkheden met slikken; Moeilijkheden met ademhalen; Bloedarmoede; Hypertensie; Leverontsteking; Artritis; Hartproblemen, zoals ontsteking en infarct; Nierfalen.

Deze complicaties treden op na jaren van ontwikkeling van de ziekte en komen voornamelijk voor in de systemische vorm van de ziekte.

Diagnose van sclerodermie

De diagnose van sclerodermie wordt gesteld op basis van de symptomen en klinische manifestaties van de huid, maar in sommige gevallen kan het moeilijk zijn om deze ziekte correct te identificeren, omdat deze langzaam vordert en de eerste symptomen vergelijkbaar zijn met andere huidproblemen.

De arts kan ook een biopsie van het getroffen gebied bestellen en tests uitvoeren zoals tomografie en MRI om te beoordelen of ook interne organen zijn aangetast.

Behandeling van sclerodermie

Scleroderma is niet te genezen en de behandeling ervan wordt gedaan om de symptomen van de patiënt te verminderen volgens de aangetaste organen en lichaamsgebieden, waaronder:

Remedies om hoge bloeddruk te beheersen, zoals Atenolol of Nifedipine; Ontstekingsremmende remedies, zoals Ketoprofen of Ibuprofen; Remedies om het immuunsysteem te verzwakken, zoals D-penicillamine of Interferon-alpha, om te proberen de progressie van de ziekte te voorkomen; Corticoïde remedies, zoals Cortison of Betamethason, om pijn en ontsteking te verminderen; Geneesmiddelen om de werking van het hart te verbeteren, zoals Digoxine; Fysiotherapie om de ademhaling te verbeteren en de gewrichtsflexibiliteit te vergroten.

De behandeling voor scleroderma moet door de arts worden aangepast aan het individu, omdat er geen remedie is voor scleroderma.