Axolots zijn amfibieën die ongeveer 20 centimeter meten en gemakkelijker te vinden zijn in Mexico, ondanks dat ze uitsterven. Deze amfibieën worden uitgebreid bestudeerd vanwege hun vermogen tot regeneratie, voornamelijk in de lever en het ruggenmerg.
Onlangs werd geverifieerd dat een axolotl in staat was om zijn gezicht en oog verloren te regenereren als gevolg van een infectie, die interesse wekte in de wetenschappelijke gemeenschap om te begrijpen hoe dit mogelijk was en of hetzelfde mechanisme bij mensen kon worden gerepliceerd.
Wat is geverifieerd?
Hoewel het al bekend is over de regeneratieve kracht van de axolotl in relatie tot de lever en de wervelkolom, is het vermogen om de axolotl-huid te regenereren onlangs geverifieerd. Dat komt omdat een van de amfibieën een schimmelinfectie kreeg die verantwoordelijk was voor de vernietiging van de helft van zijn gezicht en het werd geverifieerd dat de axolotl na ongeveer 2 maanden het verloren weefsel kon regenereren en een volledig functioneel oog kon verkrijgen.
Wat is al bekend?
Het is tot nu toe bekend dat axolotls het vermogen hebben om levercellen te regenereren, maar het mechanisme hiervoor is nog steeds de focus van studies, en verder onderzoek is nodig om duidelijk te maken hoe het gebeurt.
Er wordt aangenomen dat het immuunsysteem een essentiële rol speelt in dit regeneratieproces, vooral macrofagen. In een van de onderzoeken werd vóór de amputatie een concentraat van macrofagen in de axolotl geïnjecteerd en kan de vorming van littekenweefsel worden waargenomen, wat suggereert dat deze cellen een directe relatie kunnen hebben met het regeneratieproces. Ondanks dit bewijs moeten meer studies worden gedaan om de relatie te bewijzen en in feite te begrijpen hoe het regeneratieproces werkt.
Gezondheidseffecten van de regeneratieve kracht van axolotl
Het vermogen van de lever om te regenereren, en nu het vermogen van de axolotl om te regenereren, zet deze amfibie opnieuw centraal in discussies en studies. Wetenschappers stellen voor om het regeneratiemechanisme dat axolotls hebben te bestuderen, en verschillende toepassingen worden voorgesteld vanaf het moment waarop de levensvatbaarheid bij mensen wordt geverifieerd, zoals bij de behandeling van wonden en ziekten die leiden tot het verlies van een ledemaat en bij genezing van organen zoals het hart en de lever.
Bovendien zijn studies uitgevoerd en gevonden dat het aantal kankergevallen bij amfibieën en, vooral, in axolotls zeer laag is en er wordt aangenomen dat dit te wijten is aan de mechanismen in verband met celregeneratie, die de ontwikkeling van kanker voorkomen. Daarom worden deze regeneratiemechanismen ook bestudeerd om hun relatie met de ontwikkeling van kanker te verifiëren en hoe het de proliferatie van kwaadaardige cellen kan voorkomen. Het is dus mogelijk dat nieuwe studies met betrekking tot de behandeling van kanker worden ontwikkeld.
