Kluver-Bucy-syndroom is een zeldzame hersenstoornis die ontstaat door laesies in de pariëtale lobben, resulterend in gedragsveranderingen gerelateerd aan geheugen, sociale interactie en seksueel functioneren.
Dit syndroom wordt meestal veroorzaakt door zware slagen op het hoofd, maar het kan ook gebeuren wanneer de pariëtale lobben worden getroffen door een degeneratieve ziekte, zoals de ziekte van Alzheimer, tumoren of infecties, zoals herpes simplex.
Hoewel het Kluver-Bucy-syndroom niet kan worden genezen, helpt behandeling met sommige medicijnen en ergotherapie om de symptomen te beheersen, waardoor u bepaalde soorten gedrag kunt vermijden.
Belangrijkste symptomen
De aanwezigheid van alle symptomen is echter zeer zeldzaam bij het Kluver-Bucy-syndroom, een of meer gedragingen zoals:
- Oncontroleerbare wens om objecten in de mond te steken of te likken, zelfs in het openbaar; Bizar seksueel gedrag met de neiging om plezier te zoeken in ongewone objecten; Oncontroleerbare inname van voedsel en andere ongepaste objecten; Moeilijkheden om emoties te tonen; Onvermogen om sommige objecten of mensen te herkennen.
Sommige mensen kunnen ook geheugenverlies ervaren en moeite hebben met praten of begrijpen wat hen wordt verteld.
De diagnose van het Kluver-Bucy-syndroom wordt gesteld door een neuroloog, door observatie van symptomen en diagnostische tests, zoals CT of MRI.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Er is geen bewezen vorm van behandeling voor alle gevallen van het Kluver-Bucy-syndroom, maar het wordt aanbevolen dat de persoon wordt bijgestaan in zijn dagelijkse activiteiten of deelneemt aan ergotherapie-sessies om minder geschikt gedrag te leren identificeren en stoppen, vooral wanneer je op een openbare plaats bent.
Sommige geneesmiddelen die worden gebruikt voor neurologische problemen, zoals Carbamazepine of Clonazepam, kunnen ook door de arts worden geïndiceerd om te beoordelen of ze helpen de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven te verbeteren.
