- Symptomen van de borstziekte van Paget
- Hoe de diagnose wordt gesteld
- Differentiële diagnose
- Behandeling voor de borstziekte van Paget
De borstziekte van Paget, of DPM, is een zeldzame vorm van borstaandoening die meestal verband houdt met andere soorten borstkanker. Deze ziekte komt zelden voor bij vrouwen vóór de leeftijd van 40 jaar en wordt vaker gediagnosticeerd tussen de leeftijd van 50 en 60. Hoewel zeldzaam, kan de borstziekte van Paget ook bij mannen voorkomen.
De diagnose van de borstziekte van Paget wordt gesteld door de mastoloog door diagnostische tests en evaluatie van symptomen, zoals pijn in de tepel, irritatie en lokale afschilfering en pijn en jeuk in de tepel.
Symptomen van de borstziekte van Paget
Symptomen van de ziekte van Paget treden meestal op in slechts één borst en komen vaker voor bij vrouwen ouder dan 50, de belangrijkste zijn:
- Lokale irritatie; Pijn in de tepel; Peeling van de regio; Wijziging van de vorm van de tepel; Pijn en jeuk in de tepel; Brandend gevoel in het gebied; Verharding van de tepelhof; Verdonkering van de locatie, in zeldzamere gevallen.
In meer gevorderde gevallen van de ziekte van Paget kan er sprake zijn van betrokkenheid van de huid rond de tepelhof, naast retractie, inversie en ulceratie van de tepel, dus het is belangrijk dat de behandeling zo snel mogelijk wordt gestart.
De meest geschikte arts om de behandeling van de borstziekte van Paget te diagnosticeren en te begeleiden, is de mastoloog, maar de identificatie en behandeling van de ziekte kan ook worden aanbevolen door de dermatoloog en gynaecoloog. Het is belangrijk dat de diagnose zo snel mogelijk wordt gesteld, omdat het op deze manier mogelijk is om correct te behandelen, met goede resultaten.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van de borstziekte van Paget wordt door de arts gesteld door de evaluatie van de symptomen en kenmerken van de borst van de vrouw, naast beeldvormingstests, zoals bijvoorbeeld borst echografie en beeldvorming met magnetische resonantie. Bovendien is mammografie geïndiceerd om ook te controleren op de aanwezigheid van knobbels of microcalcificaties in de borst die op een invasief carcinoom kunnen wijzen.
Naast beeldvormende tests vraagt de arts meestal om een biopsie van de tepel, om de eigenschappen van de cellen te verifiëren, naast immunohistochemisch onderzoek, dat overeenkomt met een type laboratoriumonderzoek waarbij de aanwezigheid of afwezigheid van antigenen wordt geverifieerd. die de ziekte kunnen kenmerken, zoals AE1, AE3, CEA en EMA die positief zijn bij de borstziekte van Paget.
Differentiële diagnose
De differentiële diagnose van de borstziekte van Paget bestaat voornamelijk uit psoriasis, basaalcelcarcinoom en eczeem, en onderscheidt zich van dit laatste door het feit dat het eenzijdig is en met minder intense jeuk. Differentiële diagnose kan ook worden gemaakt rekening houdend met de respons op therapie, omdat bij de ziekte van Paget actuele behandeling symptomen kan verlichten maar geen definitieve effecten heeft, met herhaling.
Bovendien moet de borstziekte van Paget worden onderscheiden van melanoom, en dit gebeurt voornamelijk door het histopathologische onderzoek, dat wordt gedaan om de borstcellen te evalueren en immunohistochemie, waarin het zich bevindt De aanwezigheid van HMB-45-, MelanA- en S100-antigenen werd geverifieerd bij melanoom en de afwezigheid van AE1-, AE3-, CEA- en EMA-antigenen, die normaal aanwezig zijn in de borstziekte van Paget.
Behandeling voor de borstziekte van Paget
De door de arts aangegeven behandeling voor de borstziekte van Paget is meestal mastectomie gevolgd door sessies van chemotherapie of bestralingstherapie, omdat deze ziekte vaak gerelateerd is aan invasief carcinoom. In minder uitgebreide gevallen kan chirurgische verwijdering van het geblesseerde gebied worden aangegeven, waardoor de rest van de borst behouden blijft. Vroege diagnose is belangrijk om niet alleen ziekteprogressie, maar ook chirurgische behandeling te voorkomen.
In sommige gevallen kan de arts ervoor kiezen om de behandeling uit te voeren zelfs zonder bevestiging van de diagnose, met vermelding van het gebruik van actuele medicijnen. Het probleem met dit soort gedrag is dat deze medicijnen symptomen kunnen verlichten, maar ze belemmeren de progressie van de ziekte niet.
