Wat is erysipelas en hoe te behandelen

Erysipelas is een infectie van de oppervlakkige laag van de huid die rode, ontstoken en pijnlijke wonden veroorzaakt en zich voornamelijk op de benen, het gezicht of de armen ontwikkelt, hoewel het overal op het lichaam kan voorkomen.

Deze ziekte komt vaker voor bij mensen ouder dan 50 jaar, zwaarlijvig of diabetes en wordt meestal veroorzaakt door een bacterie genaamd Streptcoccus pyogenes , die ook een ernstiger vorm van de ziekte kan veroorzaken, bulleuze erysipelas genaamd, die wonden veroorzaakt met bubbels met heldere, gele of bruine vloeistof.

Erysipelas is te genezen wanneer de behandeling snel wordt gestart met antibiotica onder begeleiding van een huisarts of dermatoloog, zoals Penicilline, maar in sommige gevallen kan deze ziekte opnieuw optreden of zelfs chronisch worden, moeilijker te elimineren.

Erysipelas Afbeeldingen

Belangrijkste symptomen

De symptomen van deze ziekte verschijnen meestal abrupt en kunnen gepaard gaan met koorts boven de 38º en koude rillingen. De meest voorkomende zijn:

• Rode zweren op de huid, ontstoken en pijn; Brandend gevoel in het getroffen gebied; Rode vlekken met verhoogde en onregelmatige randen; Blaren en donker worden van het getroffen gebied, in de meest ernstige gevallen, bulleuze erysipelas genoemd.

Als de laesie niet snel wordt behandeld, is het mogelijk dat de bacteriën pusaccumulatie veroorzaken, huidnecrose veroorzaken of de bloedbaan bereiken, waardoor een algemene infectie en zelfs het risico op overlijden ontstaat.

Wanneer de infectie de diepste lagen van de huid bereikt, wordt de laesie nu infectieuze cellulitis genoemd. Lees meer over deze ziekte in symptomen en behandeling van infectieuze cellulitis.

Oorzaken van erysipelas

Erysipelas is niet besmettelijk omdat het gebeurt wanneer bacteriën die het lichaam koloniseren de huid binnendringen via een ingang, meestal een wond, insectenbeet, chronische veneuze zweer, onjuiste manipulatie van nagels of winterhanden en voetschimmel, en om deze redenen komt het vaker voor dat erysipelas op de voeten en benen gebeurt.

Iedereen kan deze infectie ontwikkelen, maar mensen met een verzwakt immuunsysteem, obesitas of slechte bloedsomloop zijn het meest vatbaar. De beste manier om de ontwikkeling van de ziekte te voorkomen, is dus om huidwonden goed te behandelen en te beschermen, zodat ze niet kunnen worden geïnfecteerd. Leer hoe een verband moet worden aangebracht om de wond te beschermen.

De belangrijkste bacterie is Streptcoccus pyogenes, ook bekend als bèta-hemolytische streptococcus van groep A. Andere bacteriën die op de huid leven, kunnen echter ook deze laesies veroorzaken, zoals Staphylococcus aureus . Deze bacteriën bereiken huidlagen en lymfatische weefsels, waar ze verwondingen en ontstekingen veroorzaken, die de ziekte veroorzaken.

Hoe de diagnose te bevestigen

De diagnose van erysipelas wordt gesteld door de huisarts of dermatoloog, door de symptomen van de ziekte te observeren, en er is meestal geen noodzaak om andere specifieke tests uit te voeren.

Dus, zodra de eerste symptomen verschijnen, is het belangrijk om naar de arts te gaan, zodat de ziekte snel kan worden geïdentificeerd en behandeld om complicaties zoals lymfoedeem, elephantiasis of gegeneraliseerde infectie te voorkomen.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Erysipelas kan thuis worden behandeld met de inname van antibiotica, zoals penicilline, amoxicilline of ciprofloxacino, die gedurende ongeveer 10 tot 14 dagen moeten worden ingenomen, volgens de instructies van de arts.

Antibiotica in de ader kunnen worden toegepast in situaties van meer uitgebreide verwondingen of wanneer het de bloedcirculatie bereikt, zoals bij bloedvergiftiging. Wanneer het probleem erysipelas bullosa is, kan het naast het gebruik van antibiotica ook nodig zijn om crèmes te gebruiken om de aangetaste huid door te geven en de symptomen te verbeteren, die meestal fusidinezuur of zilversulfadiazine in de samenstelling hebben.

In het geval van mensen die chronische of terugkerende erysipela's hebben, kan het nodig zijn om benzathine penicilline te gebruiken, intramusculair, om de 21 dagen, om een ​​effectievere strijd tegen de bacteriën in de regio te bieden.

In geval van ernstig letsel, zoals necrose en etterende afscheiding, kan een chirurgische aanpak nodig zijn, waarbij grote delen dode huid en pus worden verwijderd en afgevoerd.

Thuisbehandeling optie

Om het herstel te vergemakkelijken, wordt, naast behandeling met antibiotica, aanbevolen om het aangetaste ledemaat te laten rusten en op te heffen, in het geval dat de ziekte in de benen of armen ontstaat. Naast deze zorg kan voor sommige mensen met gezwollen benen het gebruik van elastische kousen of het aanbrengen van koude natte kompressen in de infusie van jeneverbes over de getroffen gebieden worden aangegeven. Kijk hoe u dit huismiddeltje kunt bereiden dat alleen met medeweten van de arts mag worden gebruikt.