Overmatig calcium (hypercalciëmie): oorzaken, symptomen en behandeling

Hypercalciëmie komt overeen met de overmaat calcium in het bloed, waarbij hoeveelheden van dit mineraal worden geverifieerd boven 10, 5 mg / dL in de bloedtest, wat een indicatie kan zijn voor veranderingen in de bijschildklieren, tumoren, endocriene ziekten of als gevolg van bijwerkingen van sommige medicijnen.

Deze verandering veroorzaakt meestal geen symptomen, of veroorzaakt alleen milde symptomen, zoals slechte eetlust en misselijkheid. Wanneer de calciumspiegels echter excessief stijgen en boven 12 mg / dl blijven, kan dit symptomen veroorzaken zoals constipatie, verhoogde hoeveelheid urine, slaperigheid, vermoeidheid, hoofdpijn, aritmieën en zelfs coma.

De behandeling van hypercalciëmie varieert afhankelijk van de oorzaak en wordt als een noodsituatie beschouwd als deze symptomen veroorzaakt of de waarde van 13 mg / dl bereikt. Als een manier om de calciumspiegel te verlagen, kan de arts het gebruik van serum in de ader en remedies zoals diuretica, calcitonine of bisfosfonaten aangeven.

Mogelijke symptomen

Hoewel calcium een ​​zeer belangrijk mineraal is voor de gezondheid van de botten en voor de vitale processen van het lichaam, kan het, wanneer het teveel is, de werking van het lichaam negatief beïnvloeden, wat tekenen veroorzaakt zoals:

• Hoofdpijn en overmatige vermoeidheid; Gevoel van constante dorst; Frequente aandrang om te urineren; Misselijkheid en braken; Verminderde eetlust; Veranderingen in de nierfunctie en het risico op steenvorming; Frequente krampen of spierspasmen; Hartritmestoornissen.

Bovendien kunnen mensen met hypercalciëmie ook symptomen ervaren die verband houden met neurologische veranderingen, zoals geheugenverlies, depressie, gemakkelijke prikkelbaarheid of verwarring.

Belangrijkste oorzaken van hypercalciëmie

De belangrijkste oorzaak van overtollig calcium in het lichaam is hyperparathyreoïdie, waarbij de kleine bijschildklieren, die zich achter de schildklier bevinden, meer dan een hormoon produceren dat de hoeveelheid calcium in het bloed reguleert. Hypercalciëmie kan echter ook optreden als gevolg van andere situaties, zoals:

• Chronisch nierfalen; Overmaat vitamine D, voornamelijk als gevolg van ziekten zoals sarcoïdose, tuberculose, coccidioidomycose of overmatige consumptie; Bijwerking van het gebruik van bepaalde medicijnen zoals lithium, bijvoorbeeld; Tumor in de botten, nieren of darm in een vergevorderd stadium; Tumor in pancreatische eilandjes; multipel myeloom; melk-alkalisyndroom, veroorzaakt door overmatige calciuminname en gebruik van antacida; ziekte van Paget; hyperthyreoïdie; multipel myeloom; endocrinologische aandoeningen zoals thyrotoxicosis, feochromocytoom en de ziekte van Addison.

Maligne hypercalciëmie ontstaat door de productie van een hormoon vergelijkbaar met het bijschildklierhormoon door de cellen van een tumor, die ernstige en moeilijk te behandelen hypercalciëmie veroorzaakt. Een andere vorm van hypercalciëmie bij kankergevallen treedt op als gevolg van botlaesies veroorzaakt door botmetastasen.

Hoe de diagnose te bevestigen

De diagnose hypercalciëmie kan worden bevestigd door een bloedtest, die totale calciumwaarden boven 10, 5 mg / dl of ionisch calcium boven 5, 3 mg / dl detecteert, afhankelijk van het uitgevoerde laboratorium.

Nadat deze verandering is bevestigd, moet de arts tests bestellen om de oorzaak te identificeren, waaronder de meting van het PTH-hormoon dat wordt geproduceerd door bijschildklieren, beeldvormingstests zoals tomografie of MRI om het bestaan ​​van kanker te onderzoeken, naast het beoordelen van vitamine D-niveaus., nierfunctie of de aanwezigheid van andere endocrinologische aandoeningen.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling van hypercalciëmie wordt meestal geïndiceerd door de endocrinoloog, voornamelijk op basis van de oorzaak, waaronder het gebruik van medicijnen om hormoonspiegels te reguleren, uitwisseling van medicijnen voor anderen die geen hypercalciëmie hebben als bijwerking of een operatie om te verwijderen tumoren die overtollig calcium kunnen veroorzaken, als dit de oorzaak is.

De behandeling wordt niet dringend uitgevoerd, behalve in gevallen waarin symptomen worden veroorzaakt of wanneer de calciumwaarden in het bloed 13, 5 mg / dl bereiken, wat een groot gezondheidsrisico vormt.

Zo kan de arts hydratatie in de ader, lusdiuretica, zoals furosemide, calcitonine of bisfosfonaten, voorschrijven om te proberen de calciumspiegels te verlagen en veranderingen in het hartritme of schade aan het zenuwstelsel te voorkomen.

Chirurgie om hypercalciëmie te behandelen wordt alleen gebruikt als de oorzaak van het probleem de storing van een van de bijschildklieren is en het wordt aanbevolen om deze te verwijderen.