Hypoparathyreoïdie: wat het is, symptomen en behandeling

Hypoparathyreoïdie verwijst naar een reeks ziekten of situaties die leiden tot een afname van de werking van het hormoon PTH, ook bekend als parathormone.

Dit hormoon wordt geproduceerd door de bijschildklieren, dat zijn 4 kleine klieren achter de schildklier en is een belangrijk hormoon dat, samen met vitamine D, voldoende calciumwaarden in het bloed onderhoudt.

Dus, wanneer er een tekort is aan PTH in het lichaam, is het gebruikelijk om een ​​afname van calciumspiegels in het bloed waar te nemen, bekend als hypocalciëmie, die tekenen zoals zwakte, spierspasmen, veranderingen in botten, neurologische problemen of zelfs hartproblemen kan waarnemen. Meer informatie over hypocalciëmie en wat het kan veroorzaken.

Belangrijkste symptomen

De symptomen van hypoparathyreoïdie zijn voornamelijk gerelateerd aan de problemen die de inactiviteit van PTH veroorzaakt. Dus enkele tekenen en symptomen die kunnen optreden, zijn onder meer:

• Sterke spierkrampen; Spierspasmen; Spierzwakte of -pijn; Gegeneraliseerde aanvallen; Hartkloppingen

Omdat PTH het calciumregulerende hormoon is, kan calcium bij onvoldoende PTH niet goed worden opgenomen in de darm en nog steeds worden geëlimineerd in de urine, wat leidt tot lage calciumconcentraties in het bloed of hypocalciëmie.

De intensiteit van de symptomen hangt af van de ernst en snelheid van het verlies van calciumspiegels. Veel patiënten met hypoparathyreoïdie zijn asymptomatisch en hebben alleen symptomen wanneer er behoefte is aan meer calcium in het lichaam, zoals tijdens zwangerschap, borstvoeding of bij het gebruik van geneesmiddelen die calcium verminderen.

In meer chronische en milde gevallen kunnen er ook geen symptomen zijn en de ziekte wordt alleen gedetecteerd in routinetests, of er kunnen milde symptomen zijn zoals tintelingen en gebrek aan gevoel in de voeten, handen of rond de mond.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling van hypoparathyreoïdie heeft als hoofddoel het beheersen van de afname van calcium in het lichaam en moet door de endocrinoloog worden geleid op basis van de oorzaak, ernst, symptomen en calciumwaarden in het bloed.

Wanneer de calciumspiegels erg laag zijn, lager dan 7, 5 mg / dl, verschijnt ernstige hypocalciëmie en in deze gevallen is behandeling in het ziekenhuis noodzakelijk, met calciumvervanging direct in de ader, met calciumgluconaat.

Wanneer hypocalciëmie mild en chronisch is, bestaat de behandeling uit het mondeling vervangen van calcium en vitamine D. Magnesium helpt de productie van PTH te stimuleren en kan daarom nuttig zijn, vooral wanneer het niveau ook laag is. Andere remedies, zoals thiazidediuretica of recombinante PTH-vervanging kunnen door de endocrinoloog worden geadviseerd, afhankelijk van elk geval.

Mogelijke oorzaken van hypoparathyreoïdie

Hypoparathyreoïdie kan worden onderverdeeld in 2 hoofdtypen, afhankelijk van de oorzaken die leiden tot de inactiviteit van PTH:

• Primaire hypoparathyreoïdie: treedt op wanneer de productie van PTH is aangetast omdat de klieren een probleem hebben of zijn verwijderd. Secundaire hypoparathyreoïdie: het is wanneer een andere stimulus, zoals laag magnesium, ervoor zorgt dat de klieren minder PTH produceren zonder een probleem te hebben.

Er is ook een derde geval, dat pseudo-hypoparathyreoïdie wordt genoemd, dat voorkomt bij erfelijke ziekten, dat wil zeggen dat het door de familie-genen gaat, van ouders op kinderen, en dat de weerstand verhoogt in de organen waar het hormoon zou moeten werken. Het hormoon kan dus zijn functie niet uitvoeren, hoewel het in voldoende hoeveelheid door de bijschildklieren wordt geproduceerd.

Oorzaken van primaire hypoparathyreoïdie

Dit type komt meestal voor als gevolg van het verwijderen van bijschildklieren, bijvoorbeeld in geval van behandeling van hyperparathyreoïdie, maar het kan ook optreden als gevolg van accidenteel letsel aan bijschildklieren. Dit geval gebeurt wanneer een operatie wordt uitgevoerd aan de nekregio, namelijk de schildklier, voor kanker of knobbeltjes. Omdat de structuren heel dichtbij zijn en de klieren erg klein zijn, is het soms moeilijk om ze te identificeren en te scheiden van de andere structuren. Controleer wanneer schildklierverwijdering nodig is en hoe herstel is.

Oorzaken van secundaire hypoparathyreoïdie

Dit type hypoparathyreoïdie wordt meestal veroorzaakt door een aanhoudend magnesiumtekort.

Hoewel een licht laag magnesium de productie van PTH kan stimuleren, wanneer magnesium erg laag is, en gedurende een lange tijd, stuurt het een bericht naar bijschildklieren om te stoppen met het produceren van PTH en maakt het de organen nog steeds ongevoelig voor het hormoon, dus het is niet kan optreden en hypoparathyreoïdie veroorzaken.

Oorzaken van pseudohypoparathyreoïdie

Pseudohypoparathyreoïdie verwijst naar een reeks ziekten waarbij genetische mutaties, meestal erfelijk, de lichaamsweefsels ongevoelig maken voor de werking van PTH. Er zijn 3 soorten pseudohypoparathyreoïdie, afhankelijk van of ze verband houden met een zeldzame ziekte, de erfelijke artrose van Albright en het type PTH-weerstand dat wordt veroorzaakt.

Als reactie op het gebrek aan actie van PTH nemen de klieren in omvang toe en proberen ze meer PTH te produceren, met normale of zelfs hoge PTH-waarden in het bloed, maar deze PTH kan niet werken. Daarom is het klinische beeld hetzelfde als dat van hypoparathyreoïdie, alsof het hormoon niet bestond. Daarom kan het niet typisch hypoparathyreoïdie worden genoemd, omdat in werkelijkheid de circulerende PTH-niveaus normaal of zelfs worden verhoogd, en vervolgens pseudo-hypoparathyreoïdie worden genoemd, wat betekent "vergelijkbaar met hypoparathyreoïdie".