- Belangrijkste symptomen
- Hoe de diagnose te bevestigen
- Wat zijn de mogelijke oorzaken?
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Intestinale invaginatie, ook bekend als intestinale intussusceptie, is een ernstige aandoening waarbij een deel van de darm in een ander glijdt, wat de doorgang van bloed naar dat gedeelte kan onderbreken en een ernstige infectie, obstructie, perforatie van de darm kan veroorzaken of tot weefsel dood.
Deze darmverandering komt vaker voor bij kinderen tot 3 jaar oud, maar het kan ook bij volwassenen optreden en symptomen veroorzaken zoals intens braken, gezwollen buik, ernstige buikpijn, diarree en de aanwezigheid van bloed in de ontlasting.
Wanneer deze symptomen verschijnen, moet altijd een darmverandering worden vermoed en daarom is het belangrijk om snel naar het ziekenhuis te gaan om de oorzaak te identificeren en de juiste behandeling te starten, waarbij complicaties worden vermeden.
Belangrijkste symptomen
Intestinale invaginatie komt vaker voor bij baby's en daarom is het meest voorkomende initiële symptoom plotseling en intens huilen, dat zonder duidelijke reden verschijnt en niet verbetert.
Omdat deze verandering in de darm echter ook behoorlijk hevige pijn veroorzaakt, kan het kind ook zijn knieën over de buik buigen en meer geïrriteerd zijn bij het verplaatsen van de buik.
Meestal verschijnt en verdwijnt de pijn na verloop van tijd, gedurende 10 tot 20 minuten, en daarom is het normaal dat het kind gedurende de dag huilaanvallen heeft. Andere mogelijke symptomen zijn:
- Ontlasting met bloed of slijm; Diarree; Veel braken; Gezwollen buik; Koorts boven 38 ° C
In het geval van volwassenen kan intestinale invaginatie moeilijker te identificeren zijn, omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met andere darmproblemen, zoals gastro-enteritis, en daarom kan de diagnose langer duren en wordt aanbevolen om naar het ziekenhuis te gaan wanneer de pijn verergert of duurt meer dan 1 dag om te verdwijnen.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van intestinale invaginatie moet in het ziekenhuis worden gesteld, omdat verschillende tests zoals röntgenfoto's, abdominale echografie of tomografie nodig kunnen zijn om andere problemen te detecteren die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken, zoals hernia, intestinale volvulus, gastro-enteritis, appendicitis of testiculaire torsie..
Wat zijn de mogelijke oorzaken?
De meeste gevallen van intestinale invaginatie komen bij kinderen voor, dus de oorzaak is niet gedefinieerd, maar het lijkt vaker voor te komen tijdens de winter vanwege de aanwezigheid van virussen in het lichaam.
Bij volwassenen lijkt deze complicatie vaker voor te komen als gevolg van een poliep, tumor of darmontsteking, hoewel het ook kan voorkomen bij mensen die bariatrische chirurgie hebben ondergaan.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Behandeling voor intestinale invaginatie moet zo snel mogelijk in het ziekenhuis worden gestart, beginnend met de toediening van serum rechtstreeks in de ader om het organisme te stabiliseren. Bovendien kan het ook nodig zijn om een buis van de neus naar de maag te plaatsen, een nasogastrische buis genoemd, om vloeistoffen en lucht te verwijderen die druk kunnen uitoefenen op de darmen.
In het geval van het kind kan de arts vervolgens een luchtklysma uitvoeren om te proberen de darm op de juiste plaats te plaatsen en is het zelden nodig om een operatie te ondergaan. Wat volwassenen betreft, is een operatie meestal de beste vorm van behandeling, omdat het naast het corrigeren van de darminvasie ook het probleem dat de darmverandering heeft veroorzaakt, kan worden behandeld.
Na de operatie is het normaal dat de darm tussen 24 en 48 uur niet normaal functioneert en daarom moet de persoon tijdens deze periode rusten en niet eten of drinken. Om deze reden wordt aanbevolen om in het ziekenhuis te blijven om serum direct in de ader te ontvangen, totdat de darmtransit weer normaal wordt. Om het ongemak van een operatie te verlichten, schrijft de arts meestal de toediening van paracetamol voor.
