Leclercia adecarboxylata is een bacterie die deel uitmaakt van de menselijke microbiota, maar kan ook worden gevonden in verschillende omgevingen, zoals water, voedsel en dieren. Hoewel niet erg geassocieerd met ziekten, zijn sommige gevallen van Leclercia adecarboxylata geregistreerd in ziekenhuizen, voornamelijk bij pasgeborenen die zijn opgenomen in de Neonatale Intensive Care, vanwege parenterale voeding, die in het bloed kan worden geïsoleerd.
Infectie door Leclercia adecarboxylata komt vaker voor bij immuungecompromitteerde patiënten, diegenen die veranderingen in het immuunsysteem hebben, maar er zijn al gevallen van isolatie van deze bacterie bij mensen die geen aantasting van het immuunsysteem hebben.
Risicofactoren voor Leclercia adecarboxylata- infectie
Infectie door Leclercia adecarboxylata komt vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals pasgeborenen of mensen die lange tijd in het ziekenhuis zijn opgenomen. Bovendien is er een verhoogd risico op infectie bij mensen die parenterale voeding ondergaan, een urinekatheter gebruiken, centrale veneuze toegang hebben of onder mechanische ventilatie staan.
Bij mensen met een efficiënt immuunsysteem wordt Leclercia adecarboxylata meestal geïdentificeerd samen met andere micro-organismen, die niet de juiste behandeling krijgen. Wanneer het immuunsysteem verzwakt is, komt het echter vaker voor dat de bacteriën afzonderlijk in het bloed worden geïdentificeerd en is het essentieel om de juiste behandeling uit te voeren. Begrijp hoe de diagnose van bloedinfectie wordt gesteld.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling voor infectie door Leclercia adecarboxylata is eenvoudig, omdat deze bacterie veel gevoeligheid voor antibiotica heeft getoond. Daarom, afhankelijk van de klinische toestand van de persoon en de mate van aantasting van het immuunsysteem, kan de arts het gebruik van Gentamycin, Ceftazidime of Glycopeptides, zoals Vancomycin of Teicoplanin, bijvoorbeeld aangeven.
Hoewel de meeste isolaten van Leclercia adecarboxylata gevoelig zijn voor antibiotica, worden stammen die resistent zijn tegen bèta-lactam-antibiotica al geverifieerd, omdat ze in staat zijn enzymen te produceren die de werking van deze antibiotica voorkomen, wat behandeling in sommige situaties moeilijk kan maken..
