De witte bloedcel is een onderdeel van de bloedtest die bestaat uit het evalueren van de witte bloedcellen, ook wel witte bloedcellen genoemd, de cellen die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het organisme. Deze test geeft het aantal neutrofielen, staven of gesegmenteerde neutrofielen, lymfocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen in het bloed aan.
De verhoogde waarden van leukocyten, bekend als leukocytose, kunnen optreden als gevolg van infecties of bloedaandoeningen zoals leukemie, bijvoorbeeld. Het tegenovergestelde, bekend als leukopenie, kan worden veroorzaakt door medicatie of chemotherapie. Zowel leukopenie als leukocytose moeten door de arts worden onderzocht om de beste behandeling volgens de oorzaak vast te stellen. Meer informatie over leukocyten.
Normale waarden voor witte bloedcellen
De referentiewaarden voor de bloedtelling variëren afhankelijk van de leeftijd van de persoon en het laboratorium, met normale waarden als:
| Totaal leukocyten | Neutrofielen | Lymfocyten | |
| 1e dag van het leven | 9.000 tot 30.000 / mm³ | 6.000 tot 26.000 / mm³ | 2.000 tot 11.000 / mm³ |
| Tussen 6 maanden en 2 jaar oud | 6.000 tot 17.500 / mm³ | 1500 tot 8.500 / mm³ | 3.000 tot 9.500 / mm³ |
| Tussen 2 en 3 jaar oud | 5.500 tot 15.500 / mm³ | 1500 tot 8.500 / mm³ | 2.000 tot 8.000 / mm³ |
| Tussen 3 en 6 jaar oud | 5.000 tot 14.500 / mm³ | 1500 tot 8000 / mm³ | 1500 tot 7000 / mm³ |
| Tussen 6 en 13 jaar oud | 5.000 tot 13.000 / mm³ | 1.800 tot 8000 / mm³ | 1.200 tot 6.000 / mm³ |
| Volwassenen | 4.500 tot 11.000 / mm³ | 1.800 tot 7.700 / mm³ | 1.000 tot 4.800 / mm³ |
Leukopenie treedt op wanneer leukocyten minder zijn dan 4.500 / mm³ bij volwassenen en leukocytose treedt op wanneer leukocyten groter zijn dan 11.000 / mm³, waarvan de waarde hoger is dan de referentiewaarde.
Als u recent een aantal witte bloedcellen heeft gehad en de mogelijke oorzaak van de toename of afname van het aantal witte bloedcellen wilt weten, voert u hieronder uw gegevens in:
Wat is de witte bloedcel
De witte bloedcel is nodig om het afweersysteem van het lichaam te beoordelen en dus te controleren op ontsteking of infectie. Deze test maakt deel uit van de volledige bloedtelling en wordt gedaan door bloed in het laboratorium te verzamelen. Vasten is niet nodig om de test uit te voeren, alleen wanneer daarom wordt gevraagd samen met andere tests, zoals bijvoorbeeld glucose- en cholesterolwaarden. Begrijp waar het voor is en hoe het bloedbeeld wordt gemaakt.
De afweercellen van het lichaam zijn neutrofielen, lymfocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen, die verantwoordelijk zijn voor verschillende functies in het lichaam, zoals:
- Neutrofielen: ze zijn de meest voorkomende bloedcellen in het afweersysteem, zijn verantwoordelijk voor het bestrijden van infecties en kunnen een indicatie zijn voor infecties door bacteriën wanneer de waarden worden verhoogd. Staven of staven zijn jonge neutrofielen en worden normaal in het bloed aangetroffen wanneer er infecties in de acute fase zijn. Gesegmenteerde neutrofielen zijn de meest volwassen neutrofielen in het bloed; Lymfocyten: Lymfocyten zijn verantwoordelijk voor het bestrijden van virussen en tumoren en het produceren van antilichamen. Wanneer ze worden vergroot, kunnen ze bijvoorbeeld wijzen op een virale infectie, HIV, leukemie of afstoting van een getransplanteerd orgaan; Monocyten: dit zijn de afweercellen die verantwoordelijk zijn voor het fagocyteren van binnendringende micro-organismen, ook wel macrofagen genoemd. Ze werken zonder onderscheid tegen virussen en bacteriën; Eosinofielen: dit zijn de afweercellen die worden geactiveerd in geval van allergie of bij infecties door parasieten; Basofielen: dit zijn de afweercellen die worden geactiveerd in geval van chronische ontsteking of langdurige allergie en onder normale omstandigheden worden slechts tot 1% gevonden.
Op basis van het resultaat van het aantal witte bloedcellen en andere laboratoriumtests kan de arts correleren met de klinische geschiedenis van de persoon en de diagnose en behandeling vaststellen, indien nodig.
