Myxoedeem is een huidaandoening, vaker voor bij vrouwen tussen de 30 en 50 jaar oud, die meestal ontstaat door ernstige en langdurige hypothyreoïdie, wat bijvoorbeeld leidt tot zwelling van het gezicht.
Hypothyreoïdie wordt gekenmerkt door verminderde productie van hormonen door de schildklier, wat leidt tot het optreden van symptomen zoals hoofdpijn, constipatie en gewichtstoename zonder duidelijke oorzaak. Begrijp wat hypothyreoïdie is en hoe de behandeling wordt uitgevoerd.
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van myxoedeem zijn zwelling van het gezicht en de oogleden, met de vorming van een soort zakje over de ogen. Bovendien kan er zwelling van de lippen en ledematen zijn.
Hoewel het vaker voorkomt als gevolg van hypothyreoïdie, kan het ook voorkomen, maar minder vaak, vanwege infecties, trauma of het gebruik van medicijnen die de hersenfunctie onderdrukken, zoals kalmeringsmiddelen en kalmeringsmiddelen.
Soorten myxoedeem
Myxedema kan worden ingedeeld in:
- Spontaan myxoedeem bij volwassenen, dat ontstaat door een disfunctie bij de productie van schildklierhormonen; Aangeboren of primitief myxoedeem, waarbij de schildklier sinds de ontwikkeling van de baby onvoldoende hormonen produceert - meer informatie over aangeboren hypothyreoïdie; Operatief myxoedeem, dat meestal ontstaat na een operatie met de schildklier, waarbij de hormoonspiegels dalen na de procedure.
De diagnose wordt gesteld door de endocrinoloog op basis van de beoordeling van symptomen en bloedtesten die hypothyreoïdie bevestigen, zoals TSH, T3 en T4.
Als hypothyreoïdie niet correct wordt behandeld, kan het zich ontwikkelen tot een potentieel dodelijke aandoening, myxedemateus coma, waarbij de schildklier wordt vergroot of niet voelbaar is, zeer duidelijk gezichts- en ooglidoedeem, wanen en verminderde hartslag bijvoorbeeld.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Myxoedeem wordt behandeld met het doel de hypothyreoïdie om te keren, dat wil zeggen, het wordt gedaan met de vervanging van hormonen die door de schildklier worden geproduceerd volgens de aanbeveling van de endocrinoloog.
Na een paar maanden van start van de behandeling bestelt de arts meestal bloedtesten om te controleren of de schildklierhormoonspiegels normaal zijn en past daarom de dosis indien nodig aan. Bekijk welke tests essentieel zijn voor schildklierbeoordeling.
