Monocytose: wat het is en de belangrijkste oorzaken

De term monocytose verwijst naar de toename van het aantal monocyten dat in het bloed circuleert, dat wil zeggen wanneer meer dan 1000 monocyten worden geïdentificeerd per µL bloed. De referentiewaarden van monocyten in het bloed kunnen variëren afhankelijk van het laboratorium, maar de hoeveelheid monocyten tussen 100 en 1000 per µL bloed wordt normaal als normaal beschouwd.

Monocyten zijn bloedcellen die in het beenmerg worden geproduceerd en die deel uitmaken van het immuunsysteem en verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het organisme. Aldus kan de hoeveelheid monocyten in het bloed toenemen als gevolg van een ontstekings- en infectieus proces en monocytose kan voornamelijk worden waargenomen bij tuberculose, tijdens het herstel van infecties en bij endocarditis. Meer informatie over monocyten.

Belangrijkste oorzaken van monocytose

Monocytose wordt geïdentificeerd door middel van een volledige bloedtelling en het is noodzakelijk om een ​​kleine hoeveelheid bloed te verzamelen die voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd. Het resultaat wordt vrijgegeven in een specifiek deel van het bloedbeeld, een leukogram genaamd, waar alle informatie met betrekking tot de cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het organisme, kan worden gevonden.

Meestal gaat monocytose gepaard met andere veranderingen in het bloedbeeld en andere tests die mogelijk door de arts zijn besteld, naast het feit dat de patiënt meestal symptomen heeft die verband houden met de oorzaak van de verandering. Wanneer monocytose op zichzelf en zonder symptomen optreedt, wordt aanbevolen het bloedbeeld te herhalen om te controleren of het aantal monocyten is geregulariseerd of dat nader onderzoek nodig is.

De belangrijkste oorzaken van monocytose zijn:

1. Tuberculose

Tuberculose is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door Mycobacterium tuberculosis , in de volksmond bekend als Koch's bacillus, een bacterie die in de luchtwegen achterblijft en longaandoeningen veroorzaakt en leidt tot het verschijnen van enkele tekenen en symptomen, zoals aanhoudende hoest, pijn op de borst, problemen in ademhaling, nachtelijk zweet en groenachtige of geelachtige sputumproductie.

Naast monocytose kan de arts andere veranderingen in het bloedbeeld en biochemische tests controleren. Bovendien kan bij het vermoeden van tuberculose volgens de tekens en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, een microbiologisch onderzoek van het sputum of een tuberculinetest worden gevraagd, ook een PPD-test genoemd, die tot doel heeft de aanwezigheid van de bacteriën in het lichaam te controleren. Begrijp wat het PPD-examen is en hoe het wordt gedaan.

Wat te doen: Bij tekenen of symptomen van tuberculose is het belangrijk om naar de huisarts, longarts of infectieziekte te gaan, zodat tests worden aangevraagd, de diagnose wordt gesteld en de behandeling wordt vastgesteld, wat gebeurt met antibiotica. Het is belangrijk dat de behandeling precies wordt uitgevoerd zoals aanbevolen door de arts, zelfs als de symptomen verbeteren. Dit komt omdat als de behandeling wordt onderbroken, het mogelijk is dat de bacteriën zich vermenigvuldigen en weerstand terugkrijgen, waardoor de behandeling moeilijker wordt en de persoon complicaties kan oplopen.

2. Bacteriële endocarditis

Bacteriële endocarditis is een situatie waarin de interne structuren van het hart worden aangetast door bacteriën, die dit orgaan via de bloedbaan bereiken, wat leidt tot het verschijnen van tekenen en symptomen zoals hoge koorts, pijn op de borst, kortademigheid en hoest, bijvoorbeeld.

Dit type endocarditis komt vaker voor bij mensen die intraveneuze medicijnen gebruiken, omdat de bacteriën op de huid direct in de bloedbaan kunnen komen wanneer het medicijn wordt aangebracht.

Naast veranderingen in het bloedbeeld, kan de arts ook de veranderingen controleren in andere laboratorium-, microbiologische en cardiale onderzoeken, zoals echografie van het hart en echogram. Maak kennis met andere tests die het hart evalueren.

Wat te doen: in deze gevallen is het belangrijk om aandacht te besteden aan het verschijnen van tekenen die endocarditis aangeven en naar het ziekenhuis te gaan zodra ze verschijnen, omdat de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de ziekte zich snel kunnen verspreiden en andere organen dan het hart kunnen bereiken, wat het klinische beeld van de patiënt verder compliceert. patiënt.

3. Herstel van infecties

Het is gebruikelijk dat in de periode van herstel van infecties het aantal monocyten toeneemt, omdat dit een indicatie is dat het lichaam reageert tegen het infectieuze middel en de verdedigingslinie verhoogt, waardoor snellere en effectievere eliminatie van het micro-organisme mogelijk is.

Naast het aantal monocyten is het ook mogelijk om een ​​toename van het aantal lymfocyten en neutrofielen waar te nemen.

Wat te doen: als bij de persoon een infectie is vastgesteld, vertegenwoordigt de toename van het aantal monocyten meestal alleen het herstel van de patiënt en het immuunsysteem. In deze gevallen is geen andere houding nodig en kan de arts pas na enkele weken een nieuwe bloedtest aanvragen om te controleren of er een normalisatie van de hoeveelheid monocyten is opgetreden.

4. Reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis is ook een ziekte waarbij monocytose kan optreden, omdat het een auto-immuunziekte is, dat wil zeggen dat de cellen van het immuunsysteem andere cellen in het lichaam aanvallen. Er is dus altijd productie van immuuncellen, inclusief monocyten.

Deze ziekte wordt gekenmerkt door gecompromitteerde gewrichten, die pijnlijk, gezwollen en stijf zijn en die moeite hebben om ze gedurende ten minste 1 uur na het ontwaken te verplaatsen.

Wat te doen: Behandeling voor reumatoïde artritis wordt voornamelijk gedaan met fysiotherapie om het aangetaste gewricht te revalideren, complicaties te voorkomen en pijn te verlichten. Reumatologen kunnen bovendien het gebruik van medicijnen en voldoende voedsel aanbevelen, wat moet gebeuren onder begeleiding van een voedingsdeskundige. Begrijp hoe de behandeling van reumatoïde artritis wordt uitgevoerd.

5. Hematologische veranderingen

Monocytose kan ook aanwezig zijn bij bloedaandoeningen, zoals bloedarmoede, lymfomen en leukemie. Omdat monocytose kan worden gerelateerd aan milde en ernstige situaties, is het belangrijk dat de evaluatie van het resultaat door de arts wordt gedaan samen met de analyse van de andere parameters van het bloedbeeld, naast de dia-lezing.

Wat te doen: Monocitose gerelateerd aan bloedproblemen leidt meestal tot het verschijnen van symptomen volgens de oorzaak. Om deze reden wordt aanbevolen dat de huisarts of hematoloog op de hoogte wordt gebracht van elk teken of symptoom dat wordt gepresenteerd, omdat hiermee rekening wordt gehouden bij het analyseren van het bloedbeeld. Volgens de beoordeling van de arts is het mogelijk om de diagnose te stellen en de juiste behandeling te starten.