- Wanneer is de knobbel ernstig?
- 1. Hypoechoische knobbeltje in de borst
- 2. Hypoechoische knobbel in de schildklier
- 3. Hypoechoische knobbeltje in de lever
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De hypoechoïsche knobbel, of hypoechogene, is er een die wordt gevisualiseerd door middel van beeldvormende onderzoeken, zoals echografie, en die een laesie met een lage dichtheid aangeeft, meestal gevormd door bijvoorbeeld vloeistoffen, vet of licht dichte weefsels.
Hypochoïcisch zijn bevestigt niet of de knobbel kwaadaardig of goedaardig is, omdat in het echoscopisch onderzoek het woord "echogeniciteit" alleen het gemak aangeeft waarmee de echosignalen door de structuren en organen van het lichaam gaan. Aldus hebben hyperechoïsche structuren de neiging om een hogere dichtheid te hebben, terwijl hypoechoïsche of anechoïsche structuren weinig of geen dichtheid hebben.
Knobbeltjes zijn laesies gevormd door de ophoping van weefsels of vloeistoffen met een diameter van meer dan 1 cm en zijn over het algemeen afgerond en vergelijkbaar met klonten. Ze kunnen de volgende kenmerken hebben:
- Cyste: verschijnt wanneer de knobbel vloeistof bevat. Bekijk de belangrijkste soorten cysten en wanneer deze ernstig kunnen zijn. Vast: wanneer de inhoud vaste of dikke structuren bevat, zoals weefsels, of een vloeistof met een aanzienlijke dichtheid, met veel cellen of andere elementen erin; Gemengd: het kan ontstaan wanneer dezelfde knoop vloeibare en vaste structuren in zijn inhoud omvat.
Een knobbeltje kan op de huid, onderhuids weefsel of een ander orgaan van het lichaam verschijnen, wat gebruikelijk is om bijvoorbeeld te worden gedetecteerd in de borst, schildklier, eierstokken, baarmoeder, lever, lymfeklieren of gewrichten. Soms, wanneer oppervlakkig, kunnen ze worden gepalpeerd, terwijl in veel gevallen alleen examens met echografie of tomografie kunnen detecteren.
Wanneer is de knobbel ernstig?
Over het algemeen heeft het knobbeltje kenmerken die erop kunnen duiden dat het ernstig is of niet, maar er is geen regel voor iedereen, waardoor de evaluatie van de arts niet alleen het testresultaat, maar ook het lichamelijk onderzoek, de aanwezigheid van symptomen of risico's die de persoon kan opleveren.
Sommige kenmerken die het vermoeden van de knobbel kunnen opwekken, variëren afhankelijk van het orgaan waarin het zich bevindt, en kunnen zijn:
1. Hypoechoische knobbeltje in de borst
Meestal is de knobbeltje in de borst geen reden tot bezorgdheid en zijn goedaardige laesies zoals fibroadenoom of eenvoudige cyste bijvoorbeeld gebruikelijk. Kanker wordt meestal verdacht wanneer er veranderingen in de vorm of grootte van de borst zijn, in de aanwezigheid van een familiegeschiedenis of wanneer de knobbel kwaadaardige kenmerken heeft, zoals hard zijn, zich hechten aan aangrenzende weefsels of wanneer er bijvoorbeeld veel bloedvaten zijn.
Als er echter een borsttumor wordt vermoed, zal de arts een punctie of biopsie aangeven om de diagnose te bepalen. Lees meer over hoe te weten of de borstklomp kwaadaardig is.
2. Hypoechoische knobbel in de schildklier
Het feit dat het hypoechogeen is, verhoogt de kans op maligniteit in een schildklierknobbel, maar dit kenmerk alleen is niet voldoende om te bepalen of het een kanker is of niet, waarvoor medische evaluatie vereist is.
Meestal wordt de tumor meestal onderzocht met punctie wanneer ze een diameter van meer dan 1 cm bereiken, of 0, 5 cm wanneer de knobbel kwaadaardige kenmerken heeft, zoals de hypoecho, de aanwezigheid van microcalcificaties, vergroting van bloedvaten, infiltratie in de aangrenzende weefsels of wanneer het langer is dan breed in de dwarsdoorsnede.
Knobbeltjes moeten ook worden doorboord bij mensen met een hoog risico op maligniteit, zoals mensen die tijdens hun kinderjaren zijn blootgesteld aan straling, die genen hebben die verband houden met kanker of die bijvoorbeeld een persoonlijke of familiegeschiedenis van kanker hebben. Het is echter belangrijk dat de arts elk geval afzonderlijk beoordeelt, omdat er specifieke kenmerken zijn en de noodzaak om het risico of voordeel van de procedures in elke situatie te berekenen.
Leer hoe u de schildklierknobbel kunt identificeren, welke tests u moet doen en hoe u moet behandelen.
3. Hypoechoische knobbeltje in de lever
De leverknobbels hebben variabele kenmerken, daarom is de aanwezigheid van een hypochoïsche knobbeltje niet voldoende om aan te geven of het goedaardig of kwaadaardig is, omdat de arts per geval een meer gedetailleerde beoordeling moet maken om te bepalen.
In het algemeen wordt de klont in de lever onderzocht op de aanwezigheid van maligniteit bij beeldvormingstests, zoals tomografie of resonantie, wanneer deze groter is dan 1 cm of wanneer deze een constante groei of verandering in uiterlijk vertoont. In sommige gevallen kan de arts een biopsie geven om te bevestigen of de klont ernstig is. Weet wanneer de leverbiopsie wordt aangegeven en hoe dit wordt gedaan.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De hypoechoïsche knobbel hoeft niet altijd te worden verwijderd omdat deze in de meeste gevallen goedaardig is en alleen observatie vereist. De arts zal bepalen hoe vaak de knobbel wordt gecontroleerd, met tests zoals bijvoorbeeld echografie of tomografie, die elke 3 maanden, 6 maanden of 1 jaar kunnen zijn.
Als de knobbel echter verdachte kenmerken van maligniteit begint te vertonen, zoals snelle groei, hechting aan aangrenzende weefsels, veranderingen in karakteristiek of zelfs wanneer deze erg groot wordt of symptomen veroorzaakt, zoals pijn of compressie van nabijgelegen organen, de prestaties van een biopsie, punctie of operatie om de knobbel te verwijderen. Ontdek hoe de borstknobbels worden verwijderd en hoe herstel is.
