Lupus nefritis ontstaat wanneer systemische lupus erythematosus, een auto-immuunziekte, de nieren aantast en ontstekingen en schade veroorzaakt aan de kleine bloedvaten die verantwoordelijk zijn voor het filteren van toxines uit het lichaam. De nier kan dus niet normaal functioneren en symptomen zoals bloed in de urine, hoge bloeddruk of constante pijn in de gewrichten, bijvoorbeeld.
Deze ziekte treft meer dan de helft van de lupuspatiënten en komt vaker voor bij vrouwen in het derde decennium van het leven, hoewel het ook mannen en mensen en andere leeftijden kan treffen, omdat het een van de belangrijkste oorzaken is van de dood van lupus.
Hoewel het een ernstige complicatie van lupus is, kan nefritis worden beheerd met de juiste behandeling en daarom is het erg belangrijk dat mensen die aan lupus lijden regelmatig overleg plegen en testen om de aanwezigheid van complicaties te beoordelen. Wanneer het niet goed wordt behandeld, kan lupus nefritis nierfalen veroorzaken.
Ken de symptomen van lupus erythematosus en hoe de behandeling wordt uitgevoerd.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van lupus nefritis kunnen sterk verschillen van persoon tot persoon, maar de meest voorkomende zijn:
- Bloed in de urine; Schuimende urine; Overmatige zwelling van de benen, voeten, gezicht of handen; Constante pijn in de gewrichten en spieren; Verhoogde bloeddruk; Koorts zonder duidelijke oorzaak;
Wanneer u lupus heeft en een of meer van deze symptomen verschijnen, is het erg belangrijk om de arts die de ziekte behandelt te raadplegen, zodat hij tests zoals een urinetest of bloedtest kan doen en de aanwezigheid van nefritis kan bevestigen of niet, start behandeling.
In sommige gevallen kan het zelfs nodig zijn om een nierbiopsie te hebben om de diagnose te bevestigen. Hiervoor past de arts anesthesie op de site toe en verwijdert hij met een naald een stuk weefsel uit de nier, dat vervolgens in het laboratorium wordt geanalyseerd. Nierbiopsie moet worden uitgevoerd bij alle patiënten met lupus, evenals bij patiënten met veranderingen in testresultaten, zoals verhoogde creatinine, verminderde glomerulaire filtratie en de aanwezigheid van eiwitten en bloed in de urine.
Renale echografie bestaat uit een eerstelijnsbeeldstudie bij de evaluatie van de patiënt met manifestaties van een nierziekte, omdat hiermee veranderingen zoals obstructies kunnen worden geïdentificeerd en ook de anatomie van het orgaan kan worden geëvalueerd.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van lupus nefritis begint meestal met het gebruik van medicijnen, voorgeschreven door de arts, om de reactie van het immuunsysteem te verminderen en de ontsteking in de nieren te verminderen. Sommige van deze medicijnen zijn corticosteroïden, zoals prednison en immunosuppressiva. De combinatie van behandeling is effectiever dan corticosteroïden.
Afhankelijk van de symptomen kan het bovendien nodig zijn om diuretica te gebruiken om de bloeddruk te verlagen en overtollige gifstoffen en vloeistoffen uit het lichaam te verwijderen.
In sommige gevallen kan het ook worden aanbevolen om een voedingsdeskundige te raadplegen om het dieet te veranderen om het werk van de nier te vergemakkelijken en de voortgang van lupus te vertragen. Hier zijn enkele tips van onze voedingsdeskundige:
In de meest ernstige gevallen, waarin lupus veel verwondingen aan de nier veroorzaakte, kan nierfalen verschijnen en daarom kan de behandeling het gebruik van hemodialyse of zelfs niertransplantatie inhouden.
Lees meer over hoe voedsel eruit moet zien voor mensen met nierproblemen.
Classificatie en soorten lupus nefritis
Lupus nefritis kan worden onderverdeeld in 6 klassen. In Klasse I en II zijn er zeer kleine veranderingen in de nier, die noch symptomen noch lichte tekenen kunnen veroorzaken, zoals bloederige urine of de aanwezigheid van eiwitten in de urinetest.
Beginnend in klasse III beïnvloeden de laesies een steeds groter gebied van de glomeruli, worden ze steeds ernstiger, wat leidt tot een verminderde nierfunctie. De klasse van lupusnefritis wordt altijd geïdentificeerd na het uitvoeren van de diagnostische tests, om de arts te helpen bij het bepalen van de beste behandelingsvorm voor elk geval. Bovendien moet de arts ook rekening houden met de leeftijd en de algemene medische toestand van de persoon.
