Pyelocalyale verwijding, ook bekend als ectasia van de nierkelk of verwijde nier, wordt gekenmerkt door de verwijding van het binnenste gedeelte van de nier. Dit gebied staat bekend als het nierbekken, omdat het de vorm heeft van een trechter en de functie heeft om urine te verzamelen en naar de urineleiders en de blaas te brengen, zoals weergegeven in de figuur.
Deze verwijding treedt meestal op als gevolg van verhoogde druk in de urinewegen als gevolg van verstopping van de urinewegen, die kan worden veroorzaakt door misvormingen in de structuren van de urinewegen, wat vaker voorkomt bij kinderen, of door situaties zoals stenen, cysten, tumoren of ernstige nierinfectie, die ook bij volwassenen kan voorkomen. Deze verandering veroorzaakt niet altijd symptomen, maar er kan bijvoorbeeld pijn in de buik of veranderingen in het urineren optreden.
Pyelocalyale dilatatie, ook wel hydronefrose genoemd, kan worden gediagnosticeerd door middel van beeldvormingsexamens van de regio, zoals echografie, die de mate van dilatatie, de grootte van de nier kan aantonen en of de grootte compressie van de nierweefsels veroorzaakt.. Pyelocalytische verwijding aan de rechterkant komt over het algemeen vaker voor, maar het kan ook voorkomen in de linker nier, of in beide nieren, omdat het bilateraal is.
Wat zijn de oorzaken?
Er zijn verschillende oorzaken voor obstructie van de doorgang van urine door het pyelocalytische systeem, en de belangrijkste zijn:
De oorzaken van pyelokalische dilatatie bij de pasgeborene zijn nog onduidelijk en in de meeste gevallen verdwijnt deze meestal nadat de baby is geboren. Er zijn echter gevallen veroorzaakt door anatomische misvormingen in de urinewegen van de baby, die ernstiger situaties zijn.
Pieloklinische verwijding bij volwassenen komt daarentegen meestal voor als gevolg van cysten, stenen, knobbeltjes of kanker in de nierregio of in de urineleiders, die leiden tot blokkering van de doorgang van urine en de ophoping ervan, waardoor verwijding van het nierbekken wordt veroorzaakt. Bekijk meer oorzaken en hoe te identificeren in Hydronephrosis.
Hoe te bevestigen
Pyelocalociale dilatatie kan worden gediagnosticeerd door echografie of echografie van het niersysteem. In sommige gevallen kan de verwijding worden gedetecteerd in de baby terwijl deze zich nog in de baarmoeder bevindt, bij routine-echografie-onderzoeken, maar dit wordt meestal bevestigd nadat de baby is geboren.
Andere tests die voor evaluaties kunnen worden aangegeven, zijn bijvoorbeeld uitscheidingsurografie, urethrografie of renale scintigrafie, die meer details van de anatomie en de urinestroom door de urinewegen kunnen evalueren. Begrijp hoe het wordt gedaan en de indicaties voor uitscheidingsurografie.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Behandeling voor pyelokalytische dilatatie bij een pasgeborene hangt af van de grootte van de dilatatie. Wanneer de dilatatie minder dan 10 mm is, hoeft de baby slechts verschillende echo's te maken om de evolutie van de kinderarts te controleren, omdat de dilatatie normaal neigt te verdwijnen.
Wanneer de verwijding groter is dan 10 mm, wordt de behandeling uitgevoerd met antibiotica die door de kinderarts zijn voorgeschreven. In de meest ernstige gevallen, waarbij de verwijding groter is dan 15 mm, wordt een operatie aanbevolen om de oorzaak van de verwijding te corrigeren.
Bij volwassenen kan de behandeling van pyelocalyale dilatatie worden gedaan met medicijnen die zijn voorgeschreven door de uroloog of nefroloog en kan een operatie nodig zijn, volgens de nierziekte die de dilatatie heeft veroorzaakt.
