- Hoofdtekens en symptomen
- Hoe de diagnose te bevestigen
- Hoe de verzending gebeurt
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De ziekte van Marburg, ook bekend als de hemorragische koorts van Marburg of alleen het Marburg-virus, is een zeer zeldzame ziekte die zeer hoge koorts, spierpijn en in sommige gevallen bloedingen uit verschillende delen van het lichaam veroorzaakt, zoals tandvlees, ogen of neus.
Deze ziekte komt vaker voor op plaatsen waar vleermuizen van de soort Rousettus voorkomen en komt daarom vaker voor in landen in Afrika en Zuid-Azië. De infectie kan echter gemakkelijk van de ene persoon op de andere overgaan door contact met de afscheidingen van de zieke, zoals bloed, speeksel en andere lichaamsvloeistoffen.
Omdat het deel uitmaakt van de phylovirusfamilie, een hoge mortaliteit heeft en dezelfde vormen van overdracht heeft, wordt het Marburg-virus vaak vergeleken met het Ebola-virus.
Hoofdtekens en symptomen
Symptomen van Marburg-koorts verschijnen meestal plotseling en omvatten:
- Hoge koorts, boven 38 ° C; Ernstige hoofdpijn; Spierpijn en algemene malaise; Aanhoudende diarree; Buikpijn; Frequente krampen; Misselijkheid en braken; Verwarring, agressie en gemakkelijke prikkelbaarheid; Extreme vermoeidheid.
Veel mensen die besmet zijn met het Marburg-virus kunnen ook bloedingen uit verschillende delen van het lichaam ervaren, 5 tot 7 dagen na het begin van de symptomen. De meest voorkomende plaatsen voor bloeden zijn de ogen, het tandvlees en de neus, maar het kan ook rode of dikke vlekken op de huid hebben, evenals bloed in de ontlasting of braken.
Hoe de diagnose te bevestigen
De symptomen veroorzaakt door Marburg-koorts zijn vergelijkbaar met andere virale ziekten. Daarom is de beste manier om de diagnose te bevestigen bloedonderzoek om specifieke antilichamen te identificeren, naast het analyseren van enkele secreties in het laboratorium.
Hoe de verzending gebeurt
Oorspronkelijk komt het Marburg-virus over op de mens door blootstelling aan plaatsen die worden bewoond door vleermuizen van de soort Rousettus. Na besmetting kan het virus echter van de ene persoon op de andere overgaan door contact met lichaamsvloeistoffen, zoals bloed of speeksel.
Het is dus erg belangrijk dat de geïnfecteerde persoon geïsoleerd blijft, en vermijdt dat hij naar openbare plaatsen gaat, waar hij anderen kan besmetten. Bovendien moet u een beschermend masker dragen en uw handen regelmatig wassen om te voorkomen dat het virus op oppervlakken terechtkomt.
De overdracht kan doorgaan totdat het virus volledig uit het bloed is geëlimineerd, dat wil zeggen, voorzichtigheid is geboden totdat de behandeling is voltooid en de arts bevestigt dat het testresultaat niet langer tekenen van infectie vertoont.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Er is geen specifieke behandeling voor de ziekte van Marburg en deze moet aan elke persoon worden aangepast om de gepresenteerde symptomen te verlichten. Bijna alle gevallen moeten echter worden gerehydrateerd en het kan nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven om serum rechtstreeks in de ader te krijgen, naast medicijnen om ongemak te verminderen.
In sommige gevallen kan het zelfs nodig zijn om bloedtransfusies te maken om het stollingsproces te vergemakkelijken en bloeden veroorzaakt door de ziekte te voorkomen.
