Epididymitis: symptomen, diagnose en behandeling

Epididymitis is de ontsteking van de epididymis, een klein kanaal dat de zaadleider verbindt met de testis en waar sperma rijpt en opslaat.

Deze ontsteking veroorzaakt meestal symptomen zoals zwelling van het scrotum en pijn, vooral tijdens het lopen of bewegen. Epididymitis kan op elke leeftijd voorkomen, maar het komt vaker voor tussen de 14 en 35 jaar oud, vanwege een infectie met bacteriën of een seksueel overdraagbare aandoening.

Wanneer veroorzaakt door een infectie, is epididymitis meestal acuut en daarom duren de symptomen tussen 1 en 6 weken en verbeteren ze, zoals een antibioticabehandeling. Wanneer de ontsteking echter door andere factoren wordt veroorzaakt, kan het moeilijker te behandelen zijn en langer dan 6 weken aanhouden, omdat het als chronisch wordt beschouwd.

Belangrijkste symptomen

De meest voorkomende symptomen van epididymitis zijn onder meer:

• Constant lage koorts en koude rillingen; Ernstige pijn in het scrotum of bekkengebied; Gevoel van druk in de testikels; Zwelling van het scrotum; Ontstoken lies in de lies; Pijn tijdens intiem contact of bij het plassen; Aanwezigheid van bloed in het sperma.

Deze symptomen kunnen milder worden en na verloop van tijd verergeren, tot het punt waarop het niet mogelijk is om te bewegen vanwege hevige pijn. Wanneer er symptomen verschijnen die kunnen wijzen op een verandering in de testikels, is het belangrijk om de uroloog te raadplegen om de juiste oorzaak te identificeren en de meest geschikte behandeling te starten.

Wie loopt het meeste risico op epididymitis

Het risico op het ontwikkelen van een ontsteking van de epididymis is groter bij mannen met seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals chlamydia en gonorroe, maar epididymitis kan ook optreden als er een andere infectie is, bijvoorbeeld tuberculose, prostatitis of urineweginfectie.

Bij jongens ontstaat epididymitis meestal na een sterke klap op het intieme gebied of door de zaadbal te draaien. In beide gevallen zijn de symptomen vergelijkbaar met die van de volwassene en moeten deze zo snel mogelijk in het ziekenhuis worden behandeld.

Hoe de diagnose te bevestigen

De diagnose epididymitis kan door de arts alleen worden gesteld op basis van observatie en palpatie van het intieme gebied, maar het kan nodig zijn om dit te bevestigen door middel van tests zoals urineonderzoek, Doppler-echografie, computertomografie of magnetische resonantie, bijvoorbeeld.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Omdat de meeste gevallen van epididymitis worden veroorzaakt door een infectie, wordt de behandeling meestal gestart met het gebruik van antibiotica zoals:

• Doxycycline; Ciprofloxacine; Ceftriaxon.

Deze antibiotica moeten maximaal 4 weken worden ingenomen, volgens de richtlijnen van de arts, zelfs als de symptomen zijn verbeterd.

Om de symptomen te verlichten, is het daarnaast nog steeds raadzaam om rust te houden, te voorkomen dat je erg zware voorwerpen opneemt en ijs op de regio aanbrengt. De uroloog kan ook ontstekingsremmende medicijnen en pijnstillers zoals Ibuprofen of Paracetamol voorschrijven om het welzijn tijdens het herstel te verbeteren.

Dit type behandeling is meestal vrij succesvol en de symptomen verbeteren na ongeveer 2 weken, maar in sommige gevallen kan het tot 3 maanden duren voordat de epididymitis volledig verdwijnt. In deze gevallen kan de arts ook de noodzaak van een operatie beoordelen, vooral als de epididymitis niet wordt veroorzaakt door een infectie, maar bijvoorbeeld door een verandering in de anatomie van de testikels.