- Belangrijkste symptomen
- Mogelijke oorzaken van hydronefrose
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
- Mogelijke complicaties van hydronefrose
Hydronefrose is de verwijding van de nier die optreedt wanneer urine niet naar de blaas kan gaan en zich daarom ophoopt in de nier. Wanneer dit gebeurt, kan de nier niet normaal functioneren en neemt de functie dus af en bestaat er een risico op nierfalen.
Over het algemeen verschijnt hydronefrose als een complicatie van een andere ziekte, zoals nierstenen of een tumor in de urinewegen, en het wordt aanbevolen om de nefroloog of huisarts te raadplegen om de oorzaak van het probleem te achterhalen en de juiste behandeling te starten, om ernstigere gevolgen te voorkomen.
In de meeste gevallen treft hydronefrose slechts één van de nieren, maar het is ook mogelijk om te lijden aan bilaterale hydronefrose, waarbij symptomen sneller kunnen verschijnen en intenser kunnen zijn, aangezien beide nieren worden aangetast.
Belangrijkste symptomen
De eerste symptomen van hydronefrose zijn milder en omvatten meestal een drang om vaak te urineren en een plotselinge drang om te urineren. Na verloop van tijd kunnen er echter andere tekenen verschijnen, zoals:
- Constante pijn in de bovenbuik en rug; Misselijkheid en braken; Pijn bij het plassen; Gevoel van een volledige blaas, zelfs na het plassen; Moeilijk urineren; Vermindering van het urinevolume; Lage koorts.
Bovendien lopen mensen met hydronefrose ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van urineweginfecties, die gepaard gaan met andere symptomen zoals bijvoorbeeld branden bij het plassen, troebele urine, rugpijn en koude rillingen. Bekijk een completere lijst met symptomen van urineweginfectie.
Wanneer een urineprobleem wordt vermoed, is het belangrijk om naar de gynaecoloog, nefroloog of uroloog te gaan om diagnostische tests uit te voeren, zoals echografie, urinetest of bloedtest, om een mogelijke oorzaak te identificeren en de juiste behandeling te starten.
Mogelijke oorzaken van hydronefrose
Hydronefrose ontstaat meestal wanneer er een verstopping in de urineleiders is, dit zijn de kanalen die urine van de nier naar de blaas voeren, waardoor de doorgang van urine wordt voorkomen. Sommige situaties die dit blok kunnen veroorzaken, zijn bijvoorbeeld nierstenen, tumoren in de urinewegen of vergrote prostaat bij mannen.
Bovendien komt hydronefrose ook heel vaak voor tijdens de zwangerschap, omdat de groei van de foetus in de baarmoeder uiteindelijk op de urinewegen kan drukken en de doorgang van urine kan voorkomen, die zich in de nier begint op te hopen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling voor hydronefrose bestaat uit het verwijderen van de opgehoopte urine en het elimineren van de oorzaak van de ziekte, zodat de urine vrij naar de blaas kan stromen en de nier kan verlaten, waardoor de zwelling wordt verminderd. De behandeling kan dus variëren afhankelijk van de oorzaak van hydronefrose:
- Niersteen: de arts kan ultrasone therapie of een operatie aanbevelen om de steen te verwijderen, afhankelijk van de grootte; Prostaatvergroting bij mannen: een klein netwerk kan in de urinewegen worden geplaatst om de door de prostaat veroorzaakte druk te verlichten en de urinestroom mogelijk te maken; Urineweginfecties: kunnen alleen worden behandeld met een antibioticum, zoals Ciprofloxacino.
In het geval van tumoren kan het nodig zijn om een operatie te ondergaan om de massa te verwijderen, en het kan bijvoorbeeld nodig zijn om een behandeling met chemo of radiotherapie te ondergaan. Begrijp beter hoe een blaastumor wordt behandeld.
Normaal gesproken herstelt de nier zich binnen ongeveer 6 weken na het starten van de behandeling, en er is geen risico op verdere orgaanschade die groter is dan die al waren ontstaan tegen de tijd dat de behandeling begon.
Mogelijke complicaties van hydronefrose
Wanneer hydronefrose niet goed wordt behandeld, veroorzaakt de zwelling van de nier kleine beschadigingen die de werking van het orgaan belemmeren. Zo kunnen na verloop van tijd onevenwichtigheden van belangrijke mineralen in het lichaam ontstaan, evenals ernstige nierinfecties en een hoog risico op het ontwikkelen van nierfalen.
