Myoclonus en nachtelijke myoclonus: spierkrampen tijdens de slaap

Myoclonus bestaat uit een korte, snelle, onwillekeurige en plotselinge en schokachtige beweging, bestaande uit enkele of herhaalde spierontladingen. Over het algemeen is myoclonus fysiologisch en geen reden tot bezorgdheid, maar vormen van myoclonus kunnen optreden als gevolg van een aandoening van het centrale zenuwstelsel, zoals epilepsie, metabole problemen of reactie op medicijnen.

Hik is een vorm van myoclonus, net als plotselinge hobbels, die optreden wanneer een persoon in slaap valt. Deze vormen van myoclonus komen voor bij gezonde mensen en vormen geen probleem.

De behandeling bestaat meestal uit het behandelen van de oorzaak of ziekte die aan de oorsprong ligt, maar in sommige gevallen is het niet mogelijk om de oorzaak op te lossen en de behandeling bestaat alleen uit het verlichten van symptomen.

Welke symptomen

Over het algemeen beschrijven mensen met myoclonus een soort plotselinge, korte, onwillekeurige spierspasmen, alsof het een schok is, die kan variëren in intensiteit en frequentie, die alleen in een deel van het lichaam of in verschillende, en in zeer ernstige gevallen kan zijn, het kan interfereren met voedsel en de manier van praten of lopen.

Mogelijke oorzaken

Myoclonus kan door verschillende problemen worden veroorzaakt en kan volgens de oorzaak in verschillende soorten worden ingedeeld:

1. Fysiologische myoclonus

Dit type myoclonus komt voor bij normale, gezonde mensen en heeft zelden behandeling nodig, zoals:

• Hik; Spasmen tijdens het begin van de slaap, ook wel nachtelijke myoclonus genoemd; Tremoren of spasmen als gevolg van angst of lichamelijke inspanning; Spasmen bij kinderen tijdens de slaap of na het eten.

2. Idiopathische myoclonus

Bij idiopathische myoclonus verschijnt myoclonische beweging spontaan, zonder geassocieerd te zijn met andere symptomen of ziekten, en kan het de dagelijkse activiteiten verstoren. De oorzaak is nog onbekend, maar het wordt meestal geassocieerd met erfelijke factoren.

3. Epileptische myoclonus

Dit type myoclonus komt gedeeltelijk voor als gevolg van een epileptische aandoening, waarbij epileptische aanvallen worden veroorzaakt die snelle bewegingen veroorzaken, zowel in de armen als in de benen. Leer de symptomen van epilepsie te identificeren.

4. Secundaire myoclonus

Ook bekend als symptomatische myoclonus, komt het meestal voor als gevolg van een andere ziekte of medische aandoening, zoals letsel aan het hoofd of ruggenmerg, infectie, nier- of leverfalen, ziekte van Gaucher, vergiftiging, langdurig zuurstofgebrek, medicijnreactie, ziekte auto-immuun en metabool.

Naast deze zijn er andere aandoeningen gerelateerd aan het centrale zenuwstelsel, die ook kunnen leiden tot secundaire myoclonus, zoals beroerte, hersentumor, de ziekte van Huntington, de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, de ziekte van Alzheimer en Parkinson, corticobasale degeneratie en frontotemporale dementie.

Wat is nachtelijke myoclonus

Nachtelijke myoclonus of spierkrampen tijdens de slaap, is een aandoening die optreedt tijdens de slaap, wanneer de persoon voelt dat hij valt of uit balans is en normaal gebeurt wanneer hij in slaap valt, waarbij de armen of benen onwillekeurig bewegen, zoals als het spierkrampen waren.

De oorzaak van deze bewegingen is nog niet bekend, maar er wordt gedacht dat het bestaat uit een soort hersenconflict, waarbij het systeem dat de persoon wakker houdt, interfereert met het systeem dat slaap induceert, wat kan gebeuren omdat, zelfs tijdens de slaap, wanneer u begint te dromen, oefent het motorsysteem enige controle over het lichaam uit, zelfs wanneer de spieren beginnen te ontspannen.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Er zijn veel gevallen waarin behandeling niet nodig is, maar wanneer dit gerechtvaardigd is, bestaat deze meestal uit het behandelen van de oorzaak of de ziekte die aan de oorsprong ligt, maar in sommige gevallen is het niet mogelijk om de oorzaak op te lossen en alleen symptomen. De gebruikte medicijnen en technieken zijn als volgt:

Kalmerende middelen : Clonazepam is in deze gevallen het meest voorgeschreven medicijn om de symptomen van myoclonus te bestrijden, maar het kan bijwerkingen veroorzaken, zoals verlies van coördinatie en slaperigheid.

Anticonvulsiva: dit zijn geneesmiddelen die epileptische aanvallen beheersen, die ook helpen om de symptomen van myoclonus te verminderen. De anticonvulsiva die het meest in deze gevallen worden gebruikt, zijn levetiracetam, valproïnezuur en primidon. De meest voorkomende bijwerkingen van valproïnezuur zijn misselijkheid, levetiracetam is vermoeidheid en duizeligheid en primidon is sedatie en misselijkheid.

Therapieën: Botox-injecties kunnen verschillende vormen van myoclonus helpen behandelen, vooral wanneer slechts één lichaamsdeel wordt aangetast. Botulinetoxine blokkeert de afgifte van een chemische boodschapper die spiercontractie veroorzaakt.

Chirurgie: als myoclonus-symptomen worden veroorzaakt door een tumor of een verwonding van de hersenen of het ruggenmerg, kan een operatie in deze gevallen een optie zijn.