Liespijn tijdens de zwangerschap kan optreden als gevolg van een disfunctie van de schaamsymfyse, een gewricht dat de twee delen van het schaambeen verbindt, die tijdens de zwangerschap veranderen en ongemak in het bekkengebied veroorzaken.
Tijdens de zwangerschap kunnen de bekkengewrichten star of instabiel worden om het lichaam van de vrouw voor te bereiden op de bevalling, wat ongemak, pijn of zelfs mobiliteit kan veroorzaken, maar de moeder moet zich geen zorgen maken, omdat deze aandoening de baby niet schaadt.
De pijn verdwijnt meestal snel nadat de baby is geboren, maar een behandeling kan worden uitgevoerd, die meestal bestaat uit fysiotherapiesessies, die ongemak zullen verlichten.
Mogelijke oorzaken
Liespijn tijdens de zwangerschap kan worden geassocieerd met bepaalde veranderingen die tijdens de zwangerschap optreden, zoals gewichtstoename, een verandering in het zwaartepunt en de afgifte van relaxine, een hormoon dat door het lichaam wordt afgegeven, zelfs tijdens de zwangerschap, om de ligamenten van de heupen en het bekken, zodat de bevalling van de baby wordt vergemakkelijkt. Als gevolg hiervan kunnen de gewrichten instabieler worden dan normaal, wat pijn kan veroorzaken.
Bovendien, met de toename van het babygewicht en in bepaalde posities waar hij zich bevindt, kan de pijn in de lies verergeren, met de neiging dat de pijn ernstiger wordt naarmate de zwangerschap vordert.
Hoe pijn te voorkomen
Om liespijn tot een minimum te beperken, moeten zwangere vrouwen vermijden om met slechts één been gewicht te dragen, kinderen of gewichten op hun heupen te dragen, hun benen te kruisen, zware dingen of objecten met slechts één hand te dragen of te duwen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Over het algemeen wordt de behandeling van liespijn gedaan met fysiotherapie, die helpt pijn te verminderen en de spierfunctie en gewrichtsstabiliteit te verbeteren in de regio's die het meest worden getroffen door de afgifte van het hormoon relaxine. De fysiotherapeut kan ook hydrotherapie aanbevelen, waarbij oefeningen in water worden uitgevoerd, wat beweging vergemakkelijkt en gewrichtsspanning vermindert.
Bovendien kan de arts ook de toepassing van warmte of koude in de regio aanbevelen om pijn of zwelling te verminderen en, in meer ernstige gevallen, de toediening van pijnstillers of de uitvoering van TENS-therapie aanbevelen, wat voorzichtig moet gebeuren bij zwangere vrouwen, maar alleen als aanbevolen door de arts. Weet waar deze techniek uit bestaat en in welke situaties deze wordt aangegeven.
