Placenta acreta: wat het is, symptomen, diagnose en risico's

De placenta accreta, ook bekend als placenta accretisme, is een situatie waarin de placenta niet goed wordt gehecht aan de baarmoeder, waardoor het moeilijk is om te vertrekken op het moment van levering. Deze situatie is een van de belangrijkste oorzaken van complicaties en postpartumsterfte, omdat het gepaard gaat met een hoog risico op bloedingen.

Placenta accretisme kan worden geclassificeerd volgens de diepte van implantatie van de placenta in de baarmoeder bij:

• Placenta accreta eenvoudig, waarin de placenta een deel van het myometrium binnendringt, dat de middelste laag van de baarmoeder is; Placenta increta, waarin de placenta volledig door het myometrium dringt; Percrete placenta, waarbij de placenta alleen de sereuze of aangrenzende organen kan bereiken.

Het is belangrijk dat de placenta accreta wordt gediagnosticeerd tijdens prenatale onderzoeken, zodat een keizersnede kan worden gepland gevolgd door een hysterectomie, meestal de aangewezen behandeling, en dus worden complicaties voor de moeder en de baby voorkomen.

Symptomen van Placenta Acreta

Normaal gesproken ervaart de vrouw geen symptomen van veranderingen in de placenta, dus het is belangrijk dat de vrouw prenatale zorg correct uitvoert, zodat deze verandering kan worden geïdentificeerd.

Hoewel tekenen en symptomen in deze gevallen niet vaak voorkomen, kunnen sommige vrouwen milde vaginale bloedingen ervaren, zonder pijn en zonder duidelijke reden tijdens de zwangerschap, en het wordt aanbevolen om naar de gynaecoloog / verloskundige te gaan om de oorzaak van de bloeding te identificeren en de behandeling te starten..

Hoe de diagnose wordt gesteld

De diagnose van placenta accreta moet worden gesteld door middel van beeldvormingstests, zoals echografie en beeldvorming met magnetische resonantie, naast de meting van bloedmarkers die de verandering kunnen aangeven. Deze tests kunnen worden uitgevoerd in de prenatale periode en de vroege diagnose van placenta-accretisme vermindert het risico op complicaties voor vrouwen. Lees meer over andere prenatale examens.

Echografie is meestal geïndiceerd voor patiënten met een hoog risico en is een zeer veilige techniek voor zowel moeder als baby. Het gebruik van magnetische resonantiebeeldvorming voor de diagnose van placenta accreta is controversieel, maar het kan worden aangegeven wanneer het echografisch resultaat als twijfelachtig of niet overtuigend wordt beschouwd.

Echografie om de placenta accreta te identificeren is meer geïndiceerd bij vrouwen die een groter risico lopen om dit probleem te ontwikkelen, zoals vrouwen die ouder zijn, die eerder een baarmoederoperatie hebben ondergaan, inclusief een keizersnede, vleesbomen hebben of een placenta hebben gehad vorige, waarbij de placenta zich gedeeltelijk of volledig ontwikkelt in het inferieure gebied van de baarmoeder. Leer meer over de placenta previa en hoe de behandeling wordt uitgevoerd.

Mogelijke risico's

De risico's van de placenta accreta zijn gerelateerd aan het moment waarop de placenta accreta wordt geïdentificeerd. Hoe eerder de diagnose wordt gesteld, hoe lager het risico op postpartum bloeding, complicaties tijdens de bevalling, voortijdige bevalling en de noodzaak van een keizersnede.

Bovendien kunnen er infecties zijn, problemen met stolling, blaasbreuk, verlies van vruchtbaarheid en, indien niet geïdentificeerd en correct behandeld, kan dit leiden tot de dood.

Behandeling voor Placenta Acreta

De behandeling van placenta-accretisme kan van vrouw tot vrouw variëren, en een keizersnede kan worden uitgevoerd samen met hysterectomie, de medische procedure waarbij de baarmoeder wordt verwijderd en, afhankelijk van de ernst, van de bijbehorende structuren, zoals buizen en eierstokken.

In sommige gevallen kan conservatieve behandeling geïndiceerd zijn om de vruchtbaarheid van de vrouw te behouden, met alleen een keizersnede en verwijdering van de placenta, naast het volgen van de vrouw na de bevalling om mogelijke bloedingen of complicaties te controleren.