- Belangrijkste psychische problemen geassocieerd met klinisch vampirisme
- Hoe de diagnose wordt gesteld
- Hoe het kan worden behandeld
Klinisch vampirisme, ook in de volksmond bekend als het syndroom van Renfield, is een psychische aandoening die verband houdt met een obsessie met bloed. Dit is een ernstige maar zeldzame aandoening, waarover weinig wetenschappelijke studies zijn.
Mensen met dit syndroom kunnen verschillende symptomen vertonen, waaronder een oncontroleerbare behoefte om bloed in te nemen, een verlangen om zichzelf te verwonden en zich te snijden om hun eigen bloed te zuigen, altijd gepaard met grote voldoening of plezier tijdens of kort na het innemen van het bloed.
Belangrijkste psychische problemen geassocieerd met klinisch vampirisme
Enkele van de belangrijkste symptomen en behoeften die op de aanwezigheid van deze aandoening kunnen wijzen, zijn onder meer:
- Oncontroleerbare behoefte of obsessie om bloed te drinken; Bereidheid om jezelf snijwonden of verwondingen op te leggen om bloed te zuigen, ook bekend als zelfvampirisme, Bereidheid om het bloed te drinken van andere mensen, levend of dood; Gevoel van tevredenheid of plezier na of tijdens bloedopname; Ik hou van romans en literatuur over hekserij, vampirisme of terreur in het algemeen; Obsessie om kleine dieren zoals vogels, vissen, katten en eekhoorns te doden; Voorkeur om 's nachts wakker te blijven.
Niet alle symptomen hoeven aanwezig te zijn en klinisch vampirisme wordt vaak geassocieerd met ander storend gedrag, waaronder psychose, hallucinaties, wanen, kannibalisme, verkrachting en moord.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van deze aandoening kan worden gesteld door de psychiater of psycholoog, die de aanwezigheid van een obsessie rond bloed en menselijke bloedconsumptie identificeert.
Bovendien is de aanwezigheid van psychose, hallucinaties en wanen, gerelateerd aan bloed of vampieren, fictieve personages van onsterfelijke terreur en die overleven bij de inname van bloed, gebruikelijk.
Deze aandoening kan echter vaak worden verward met andere psychische ziekten, zoals bijvoorbeeld schizofrenie, omdat er weinig wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar klinisch vampirisme.
Hoe het kan worden behandeld
Behandeling voor klinisch vampirisme omvat in het algemeen ziekenhuisopname, zodat de patiënt 24 uur per dag kan worden gevolgd, omdat dit vaak een gevaar kan vormen voor zichzelf en anderen.
Bovendien is behandeling met medicijnen ook nodig om psychoses, hallucinaties of bijbehorende wanen te beheersen, evenals dagelijkse psychotherapiesessies.
Hoewel klinisch vampirisme een echte term is die wordt gebruikt om een obsessieve relatie met bloed te beschrijven, was het syndroom van Renfield een term die door een wetenschapper is bedacht om dwangmatige bloedopname te beschrijven, die niet wetenschappelijk wordt erkend. Deze naam is geïnspireerd op de roman van Bram Stoker's Dracula , waar Renfield een secundair karakter van de roman is, met psychische problemen die een telepathische verbinding en correspondentie met het beroemde fictieve personage graaf Dracula onderhoudt.
