Alles over AIDS en HIV: wat ze zijn, geschiedenis, symptomen en behandeling

AIDS - Acquired Immunodeficiency Syndrome - is een ernstige ziekte van het immuunsysteem veroorzaakt door het HIV-virus - Human Immunodeficiency Virus - van het acroniem in het Engels. Wanneer deze ziekte niet wordt behandeld, kan dit de dood tot gevolg hebben, omdat de aanwezigheid van het HIV-virus het afweersysteem van het lichaam verzwakt, waardoor de persoon gevoeliger wordt voor andere infecties door virussen, schimmels of bacteriën die normaal worden bestreden door het gezonde immuunsysteem. Tot nu toe is er geen definitieve remedie, evenals

vaccin.

Wanneer geïnfecteerd met het HIV-virus - Human Immunodeficiency Virus - wordt de persoon HIV-positief of seropositief genoemd en kan hij anderen besmetten door contact met zijn bloed en / of lichaamsvloeistoffen, ook al vertoont hij geen specifieke tekenen of symptomen.

Het virus repliceert langzaam in het lichaam en beïnvloedt de afweercellen van het menselijk lichaam, de CD4 + T-lymfocyten, de belangrijkste doelen van HIV. Het zijn deze cellen die de cellulaire respons op micro-organismen zoals bacteriën, virussen en andere agressieve agentia organiseren en beheersen die het menselijk lichaam infecteren.

Het HIV-virus, in het menselijk lichaam, bereikt het immuunsysteem door zich te hechten aan een component van het celmembraan, CD4, en dringt door in het inwendige waar het zich vermenigvuldigt. Als gevolg hiervan verliest het afweersysteem langzaam het vermogen om adequaat te reageren, waardoor het individu kwetsbaarder wordt voor infectieuze processen. Wanneer het lichaam het vermogen verliest om op deze externe middelen te reageren, verschijnen tekenen en / of symptomen die AIDS definiëren. Dit moment markeert meestal het begin van de behandeling met antiretrovirale geneesmiddelen, die de virusreproductie bestrijden. Het is belangrijk om te weten dat het hebben van HIV niet betekent dat je AIDS hebt. Er zijn veel hiv-positieve mensen die jaren zonder symptomen leven en zonder de ziekte te ontwikkelen. Maar ze kunnen het virus nog steeds doorgeven aan anderen.

Geschiedenis van het ontstaan van aids

Aangenomen wordt dat AIDS in 1920 is ontstaan in Congo, maar het werd bekend in 1981 in de Verenigde Staten, toen de eerste besmette mensen verschenen, die Kaposi's sarcoom hadden, een zeldzame vorm van kanker die wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van bloed en lymfevaten en bijgevolg het immuunsysteem. Hoewel er nog steeds geen medicijn is dat aids kan genezen en / of het HIV-virus kan elimineren, kunnen mensen met de vooruitgang van de geneeskunde vele jaren leven, op voorwaarde dat ze alle nodige zorg hebben.

De korte geschiedenis van AIDS is als volgt:

1920: Het HIV-virus werd gevonden in Congo, waarschijnlijk in primaten, omdat ze meestal virussen hebben van dezelfde HIV-familie. Afrikaanse chimpansees hebben een 98% hiv-achtig virus dat zich bij mensen manifesteert, dus wordt aangenomen dat ze een gemeenschappelijke geschiedenis hebben. 1981: Eerste gevallen van mensen met een ernstige aantasting van het immuunsysteem, die stierven aan ongewone ziekten. Allen waren homoseksuele Amerikanen en hadden Kaposi's sarcoom, een vorm van kanker die bekend werd als homo-kanker. 1983: Franse wetenschappers konden het AIDS-virus, HIV-1, identificeren in bloed- en lichaamssecreties, zoals moedermelk, vaginale secreties en sperma, waar de ziekte wordt overgedragen. 1986: Een ander hiv-virus werd geïdentificeerd, dat hiv-2 werd genoemd, en het eerste aids-medicijn werd ook gemaakt, Zidovudine (AZT), een antiretroviraal dat, hoewel het hiv-virus niet werd geëlimineerd, het virus hielp voorkomen vermenigvuldigen in het lichaam. In datzelfde jaar kwamen de eerste gevallen in Europa naar voren. 1996: De eerste medicatiecocktail is gemaakt, bestaande uit 3 remedies die helpen om de replicatie van het virus te bestrijden, waardoor de levensduur van seropositieve mensen wordt verlengd. In datzelfde jaar ontstonden gevallen in Afrika, India en China. 2006: Er werd ontdekt dat besnijdenis, die de voorhuid snijdt die de kop van de penis bedekt, de kans dat mannen met HIV worden besmet met 50% kan verminderen. 2010: Er werd ontdekt dat een vaginale gel die antiretrovirale geneesmiddelen bevat, bij correct gebruik door vrouwen, de kans dat vrouwen met HIV worden besmet met 50% kan verminderen. 2011: Er werd ontdekt dat als mensen die met HIV leven, na hun infectie worden behandeld, de kans op besmetting van hun seksuele partners veel kleiner was.

Verschil tussen aids en hiv

AIDS is de naam van de ziekte en HIV is de naam van het virus dat de ziekte veroorzaakt, dus het is niet precies hetzelfde. Bovendien is het hebben van het HIV-virus niet hetzelfde als het manifesteren van de ziekte en de symptomen ervan. Met andere woorden, de persoon kan het HIV-virus dragen, maar gezond zijn, terwijl de persoon met AIDS een immuunsysteem heeft dat is geïnfecteerd door het HIV-virus, dat het individu verzwakt met verschillende tekenen of symptomen van de ziekte als gevolg van vermenigvuldiging en agressie. van de cellen van het immuunsysteem.

Er zijn 2 hoofdtypen van het hiv-virus: hiv 1 en hiv 2. Deze virussen zijn in de loop van de tijd echter op verschillende manieren gerepliceerd en daarom zijn ze geclassificeerd als:

HIV 1: A, B, C, D, E, F, G, H, I en O HIV 2: A, B, C, D en E

Wanneer een persoon ontdekt dat hij is geïnfecteerd met het HIV-virus, is het noodzakelijk om te weten welk type virus hij heeft, omdat er verschillende therapeutische schema's voor elke groep zijn. Terwijl de HIV 1 A-groep beter reageert op een dosis medicatie, reageert de HIV 2 E-groep beter op een ander type dosis. De arts vraagt dus om andere, meer specifieke tests om het type virus en de virale lading ervan te achterhalen, omdat de behandeling van HIV zeer geïndividualiseerd is en de dosis medicijnen niet precies hetzelfde is voor alle geïnfecteerden.

Hoe HIV te krijgen

Het HIV-virus wordt aangetroffen in bloed en lichaamsvloeistoffen, zoals moedermelk, vaginale secreties en sperma. Een persoon kan dus worden geïnfecteerd met het HIV-virus wanneer hij in direct contact komt met deze afscheidingen, wat op de volgende manieren kan gebeuren:

Tijdens borstvoeding kunnen HIV + -vrouwen daarom geen borstvoeding geven en moeten hun kinderen volgens geplande keizersnede worden geboren, zodat ze niet besmet zijn; Tijdens de zwangerschap, wanneer de vrouw niet weet dat ze het virus heeft, zonder het gebruik van antiretrovirale medicijnen tijdens de zwangerschap en of tijdens de bevalling, die bij gebruik de kans op besmetting van de pasgeborene verkleinen; Seks zonder condoom (condoom) met een persoon met HIV +, vaginaal, oraal en / of anaal; Het delen van spuiten voor het injecteren van drugsgebruik; Direct contact met bloed van de HIV + persoon, bij een verkeersongeval, snijwonden en / of andere ongevallen met scherpe voorwerpen zoals messen, spuiten, scharen of scalpel, onder andere situaties waarbij bloed besmet is met HIV1 of 2.

Een paar jaar geleden een bloedtransfusie ontvangen was een van de manieren om te worden geïnfecteerd, maar de laatste jaren wordt al het bloed van bloeddonoren getest op HIV 1 en HIV 2. Als het virus in het geteste bloed aanwezig is, wordt het weggegooid, maar als er besmetting is, krijgt de geïnfecteerde persoon de juiste behandeling. Al het gedoneerde bloed is dus veilig en hiv-vrij en is niet langer een bron van besmetting.

De factoren die het risico op overdracht verhogen zijn HIV-geïnfecteerde mensen met een hoge virale belasting, AIDS zelf, receptieve anale seks, seks tijdens de menstruatie, seks met mensen met zachte kanker, syfilis, genitale herpes en / of anderen seksueel overdraagbare aandoeningen.

Het is belangrijk op te merken dat het virus niet wordt overgedragen via knuffels, kusjes en / of het aanraken van HIV-positieve mensen. Het is dus belangrijk om de persoon met het HIV / AIDS-virus te ondersteunen, en om persoonlijk en sociaal contact niet te vermijden.

HIV symptomen

Direct na besmetting met het HIV-virus kan worden waargenomen:

Vermoeidheid, lage koorts, keelpijn, hoofdpijn, nachtelijk zweet, diarree, orale candidiasis, pijn in spieren en gewrichten, gevoeligheid voor licht, bewegingsziekte, braken, gewichtsverlies, kleine zweren in de mond.

Deze symptomen duren maximaal 14 dagen en kunnen gemakkelijk worden aangezien voor een eenvoudige griep. Aangezien deze symptomen niet de aandacht trekken en gewoon lijken, is het normaal dat een persoon alleen ontdekt dat hij / zij het virus maanden of jaren na de besmetting heeft wanneer hij een specifieke bloedtest voor HIV 1 en HIV 2 uitvoert. Maar zelfs als de HIV-tests in dit stadium worden uitgevoerd, het resultaat zal negatief zijn vanwege het immunologische venster van het virus. Ken het hiv-immuunvenster.

Gewoonlijk duren deze symptomen niet langer dan 1 week en verdwijnen dan volledig. Het virus begint zich op een stille manier in het menselijk lichaam te repliceren, ongeveer 8 tot 10 jaar, zonder enige symptomen te genereren, omdat deze fase asymptomatisch wordt genoemd.

AIDS-symptomen

De eerste symptomen van aids verschijnen wanneer het afweersysteem van het lichaam erg aangetast is, wat het uiterlijk van ziekten bevordert. In deze fase zijn er:

Misselijkheid; Braken; Diarree; Nachtelijk zweten; Vermoeidheid; Sinusitis; Orale en vaginale candidiasis; Gezwollen lymfeklieren; Afslanken duidelijk en zonder duidelijke oorzaak.

AIDS-symptomen zijn zeer duidelijk en het immuunsysteem wordt in toenemende mate aangetast, wat het optreden van opportunistische ziekten, zoals toxoplasmose, Kaposi's sarcoom, hepatitis, herpes en candidiasis bevordert. Hier leest u hoe u de symptomen van aids kunt herkennen.

Hoe weet ik of ik hiv of aids heb?

De enige manier om te bevestigen dat een persoon is geïnfecteerd met het HIV-virus en dat ze AIDS kunnen ontwikkelen, is door een specifieke bloedtest te ondergaan, genaamd anti-HIV 1 en anti-HIV 2. Deze bloedtest is beschikbaar in alle klinieken, ziekenhuizen en laboratoria, en kunnen door SUS gratis worden uitgevoerd in testcentra in het hele land.

Deze test moet worden uitgevoerd door alle vrouwen die zwanger willen worden, het is onderdeel van de prenatale zorg van alle zwangere vrouwen die worden gecontroleerd in SUS of privéklinieken en al het gedoneerde bloed wordt getest. Iedereen kan echter getest worden op aids als ze denken dat ze contact hebben gehad met virussen, omdat ze bijvoorbeeld injecterende drugs gebruikten of seks hadden zonder condoom.

De beste tijd om getest te worden op HIV is tussen 40 en 60 dagen na het risicovolle gedrag, dat wil zeggen na het moment waarop de persoon denkt dat hij of zij besmet is, want als de test vóór die 40 dagen wordt uitgevoerd, het resultaat kan vals negatief zijn. Begrijp het resultaat van de HIV-test.

Behandeling van HIV en AIDS

De behandeling van AIDS wordt gedaan met antiretrovirale therapie, die bestaat uit het gebruik van een cocktail van medicijnen die door de arts is aangegeven en die elke dag moet worden ingenomen en die tot doel heeft het immuunsysteem te versterken en de replicatie van het virus te voorkomen. Alle aids-behandelingen worden gratis verstrekt door SUS, die gebruiksprotocollen beschikbaar stelt.

De behandeling moet levenslang worden uitgevoerd en vereist periodieke tests, zoals volledige bloedtelling, evaluatie van lever en nieren, tests voor syfilis, hepatitis B en C, toxoplasmose, cytomegalovirus, röntgenfoto's van de borst, jaarlijks tuberculose-test, uitstrijkje, profiel immuunsysteem en virale belasting.

Deze worden in combinatie gebruikt, met variërende doses, die volgens protocollen kunnen worden aangepast en die indien nodig kunnen worden voorgeschreven en gewijzigd, afhankelijk van de behoefte die de persoon heeft aan de doses die verband houden met het stadium van infectie / ziekte. Meer informatie over aidsbehandeling.

Omdat hiv en aids niet te genezen zijn

Het hiv-virus repliceert op verschillende manieren en dus geneesmiddelen die hun replicatie lijken te kunnen stoppen, hebben snel geen effect meer, omdat het virus zich in het lichaam zelf aanpast en op een andere manier kan worden gerepliceerd.

Verschillende onderzoeken zoeken naar een manier om bestaande virussen te elimineren en hun replicatie in het lichaam te voorkomen. Er is een melding van slechts 1 geval van genezing van aids, maar met zoveel bijzonderheden dat het onmogelijk is om dezelfde behandeling voor alle getroffen mensen te repliceren. Een HIV-vaccin kan ook een oplossing zijn, maar de formule is nog niet gevonden. Begrijp waarom er nog steeds geen vaccin is tegen het HIV-virus.

Hoe hiv en aids te voorkomen

Om niet besmet te zijn met het hiv-virus en dus geen aids te ontwikkelen, wordt aanbevolen:

Gebruik mannelijk of vrouwelijk condooms bij elk seksueel contact, zowel tijdens strelingen als bij vaginale, anale of orale penetratie. Het juiste gebruik van condooms kan het risico op infectie met meer dan 95% verminderen; deel geen gebruikte spuiten; vermijd contact met bloed of afscheidingen van een persoon die mogelijk besmet is; identificeer en behandel alle seksueel overdraagbare aandoeningen omdat deze de risico op besmetting met het hiv-virus.

HIV + -patiënten moeten deze voorzorgsmaatregelen ook nemen om te voorkomen dat ze opnieuw worden besmet met een ander type HIV-virus, omdat er verschillende subtypen virussen zijn, waardoor het moeilijk kan zijn om de virale belasting te beheersen.