Ziekten veroorzaakt door bacteriën: symptomen, behandeling en preventie

Bacteriën zijn kleine micro-organismen die van nature aanwezig zijn in het lichaam en de omgeving en die al dan niet ziekte kunnen veroorzaken. Bacteriën die ziekte veroorzaken, staan ​​bekend als pathogene bacteriën die het lichaam kunnen binnendringen door inname van besmet voedsel of water, onbeschermd seksueel contact of via de luchtwegen, bijvoorbeeld.

Ziekten veroorzaakt door bacteriën worden voornamelijk behandeld met het gebruik van antibiotica, die moeten worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts om het ontstaan ​​van multi-resistente bacteriën te voorkomen, die verantwoordelijk zijn voor ernstigere infecties en een gecompliceerdere behandeling.

Belangrijkste ziekten veroorzaakt door bacteriën

1. Urineweginfectie

Urineweginfectie is een van de meest voorkomende infecties veroorzaakt door bacteriën, en het kan gebeuren als gevolg van een onbalans van de genitale microbiota, of vanwege het feit dat de plas wordt vastgehouden, onvoldoende intieme hygiëne wordt uitgevoerd, overdag weinig water wordt gedronken of stenen worden gebruikt bijvoorbeeld in de nieren.

Verschillende bacteriën kunnen urineweginfecties veroorzaken, de belangrijkste zijn Escherichia coli , Proteus sp ., Providencia sp . en Morganella spp ..

Belangrijkste symptomen: De belangrijkste symptomen die verband houden met urineweginfectie zijn pijn en branderig gevoel bij het plassen, troebele of bloederige urine, lage en aanhoudende koorts, veelvuldige aandrang om te plassen en het gevoel de blaas niet te kunnen legen.

Hoe te behandelen: De behandeling voor urineweginfectie wordt door de arts aangegeven wanneer er symptomen zijn en het micro-organisme is geïdentificeerd en het gebruik van antimicrobiële stoffen, zoals bijvoorbeeld Ciprofloxacino, is meestal geïndiceerd. Als er echter geen symptomen zijn, kan de arts ervoor kiezen om geen antibioticabehandeling te nemen om de groei van resistente bacteriën te voorkomen.

Hoe preventie wordt gedaan: het voorkomen van urineweginfecties wordt gedaan door de oorzaken te beheersen. Het is dus belangrijk om intieme hygiëne goed uit te voeren, vermijd om de plas lang vast te houden en drink bijvoorbeeld minstens 2 liter water per dag.

2. Meningitis

Meningitis komt overeen met ontsteking van het weefsel dat de hersenen en het ruggenmerg, de hersenvliezen omringt, en kan worden veroorzaakt door verschillende soorten bacteriën, voornamelijk Streptococcus pneumoniae , Mycobacterium tuberculosis , Haemophilus influenzae en Neisseria meningitidis , die kunnen worden verkregen door afscheidingen van mensen met de ziekte.

Belangrijkste symptomen: De symptomen van meningitis kunnen ongeveer 4 dagen na betrokkenheid van het hersenvlies optreden, met koorts, hoofdpijn en bij het bewegen van de nek, het verschijnen van paarse vlekken op de huid, mentale verwarring, overmatige vermoeidheid en spierstijfheid in de nek.

Hoe te behandelen: Meningitis wordt meestal in het ziekenhuis behandeld, zodat de arts de voortgang van de persoon kan beoordelen en complicaties kan voorkomen. Het is dus noodzakelijk om antibiotica te gebruiken, volgens de verantwoordelijke bacteriën, en het gebruik van bijvoorbeeld penicilline, ampicilline, chlooramfenicol of ceftriaxon, die moet worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts, kan worden aangegeven.

Hoe preventie wordt gedaan: De preventie van meningitis moet voornamelijk worden gedaan door vaccinatie tegen meningitis, die als kind moet worden genomen. Bovendien is het belangrijk dat mensen met meningitis een masker dragen en hoesten, praten of niezen rond gezonde mensen vermijden om besmetting te voorkomen. Ontdek welke vaccins beschermen tegen meningitis.

3. Seksueel overdraagbare aandoeningen

Seksueel overdraagbare aandoeningen of SOA's zijn ziekten die kunnen worden verworven door onbeschermd seksueel contact, zowel vaginaal, oraal of anaal. De meest voorkomende soa's veroorzaakt door bacteriën zijn Chlamydia, veroorzaakt door Chlamydia trachomatis , Gonorroe, die wordt veroorzaakt door Neisseria gonorrhoeae en Syfilis, die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum .

Belangrijkste symptomen: Over het algemeen kunnen de symptomen van seksueel overdraagbare aandoeningen verschijnen dagen of weken na het risicovolle gedrag, met het verschijnen van zweren in het genitale gebied, vaginale of penisafscheiding, pijn of bloeden tijdens intiem contact, pijn en branderig gevoel bijvoorbeeld bij het plassen en buikpijn. Zodra deze symptomen verschijnen, wordt het aanbevolen om de uroloog of gynaecoloog te raadplegen om de diagnose van de ziekte te stellen en de behandeling te starten.

Hoe te behandelen: De behandeling van SOA's wordt door de arts aanbevolen op basis van de ziekte en omvat meestal het gebruik van antibiotica. In het geval van Chlamydia kan de arts bijvoorbeeld het gebruik van Azithromycin of Doxycycline aanbevelen, terwijl in Gonorrhea het gebruik van Azithromycin of Ceftriaxone kan worden geïndiceerd, en in Syfilis Penicillin of Erythromycin.

Bovendien wordt aanbevolen dat de persoon tijdens de behandeling geen seks heeft en de behandeling ook door de partner moet worden uitgevoerd, zelfs als er geen symptomen zijn.

Hoe preventie wordt uitgevoerd: de belangrijkste vorm van preventie van seksueel overdraagbare aandoeningen is door het gebruik van condooms tijdens geslachtsgemeenschap, omdat dit direct contact tussen de genitale slijmvliezen vermijdt en het risico op infecties door bacteriën, parasieten vermindert en virussen.

4. Lepra

Lepra, ook bekend als lepra, is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium leprae en die kan worden overgedragen door voornamelijk contact met neusafscheidingen van mensen met lepra.

Belangrijkste symptomen: deze bacterie heeft een voorliefde voor het zenuwstelsel en kan bijvoorbeeld spierverlamming veroorzaken. De meest karakteristieke symptomen van lepra zijn echter laesies die op de huid worden gevormd, die optreden door de aanwezigheid van bacteriën in het bloed en op de huid. De meest karakteristieke symptomen van melaatsheid zijn dus een droge huid, verlies van gevoel en de aanwezigheid van laesies en wonden op de voeten, neus en ogen, wat kan leiden tot blindheid.

Hoe te behandelen: De behandeling voor lepra moet door de infectoloog worden aangegeven zodra de diagnose is gesteld, zodat er reële kansen op genezing zijn. Daarom wordt de behandeling meestal met verschillende medicijnen gedaan om de bacteriën te elimineren en de progressie van de ziekte en het optreden van complicaties te voorkomen. De meest aangegeven medicijnen zijn Dapsone, Rifampicin en Clofazimine, die volgens de richtlijnen van de arts moeten worden gebruikt.

Vanwege de misvormingen die zich kunnen voordoen, kan het bovendien nodig zijn om procedures voor correctie en zelfs psychologische monitoring uit te voeren, omdat mensen met lepra kunnen worden gediscrimineerd vanwege hun uiterlijk. Begrijp hoe leprabehandeling wordt gedaan.

Hoe preventie wordt uitgevoerd: de meest effectieve vorm van preventie tegen lepra is het opsporen van de ziekte in een vroeg stadium en het starten van de therapie zodra de diagnose is gesteld. Op deze manier is het mogelijk om het optreden van symptomen en complicaties en de verspreiding van andere mensen te voorkomen.

5. Luchtweginfecties

Kinkhoest, tuberculose en longontsteking zijn aandoeningen aan de luchtwegen veroorzaakt door bacteriën die het lichaam kunnen binnendringen via de luchtwegen en in de long, longblaasjes of bronchiën kunnen blijven, wat resulteert in de symptomen van een infectie. De bacteriën die verantwoordelijk zijn voor deze ziekten zijn voornamelijk Bordetella pertussis , Mycobacterium tuberculosis en Streptococcus pneumoniae .

Belangrijkste symptomen: De belangrijkste symptomen die verband houden met luchtweginfecties zijn bijvoorbeeld een loopneus, constante hoest, malaise, koorts, hoofdpijn en kortademigheid. In het geval van kinkhoest is het meest karakteristieke symptoom van deze ziekte bijvoorbeeld een hoestbui waarbij de persoon moeite heeft met ademhalen en die resulteert in een hoog geluid als een piep.

In het geval van tuberculose is frequent hoesten een van de meest karakteristieke symptomen, met in de meeste gevallen afscheiding of aanwezigheid van bloed.

Hoe te behandelen: De behandeling varieert met het type infectie, met antibiotica, zoals bijvoorbeeld Azithromycin, Clarithromycin en Erythromycin, die moeten worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts, meestal aanbevolen voor kinkhoest.

Behandeling voor tuberculose wordt continu uitgevoerd, d.w.z. de longarts of infectieziekte geeft de combinatie van Rifampicin, Isoniazid, Pyrazinamide en Etambutol aan gedurende ongeveer 6 maanden of totdat de ziekte is genezen. Bovendien wordt aanbevolen dat de persoon die wordt behandeld voor tuberculose gedurende de eerste 15 dagen van de behandeling geïsoleerd blijft, omdat hij de bacteriën nog steeds op andere mensen kan overbrengen.

In het geval van longontsteking kiest de arts meestal om naast rust ook antibiotica te gebruiken om het veroorzakende agens van de infectie, zoals bijvoorbeeld Amoxicilline of Azithromycine, te elimineren.

Hoe preventie wordt gedaan: de preventie van luchtweginfecties kan worden gedaan door eenvoudige maatregelen, zoals het vermijden van openbare en gesloten plaatsen, het bedekken van uw mond bij het hoesten en regelmatig uw handen wassen. Bovendien kan in het geval van kinkhoest en tuberculose preventie ook plaatsvinden door vaccinatie, wat kort na de geboorte moet worden gedaan, in het geval van het BCG-vaccin dat tuberculose voorkomt, of vanaf 2 maanden leven, dat is het vaccin dat bekend staat als DTPA, dat beschermt tegen kinkhoest, difterie en tetanus, ook ziekten die door bacteriën worden veroorzaakt. Meer informatie over het DTPA-vaccin.

6. Salmonellose

Salmonellose, of voedselvergiftiging, is een ziekte veroorzaakt door Salmonella sp ., Die kan worden verkregen door de consumptie van voedsel en water, naast contact met dieren die zijn besmet door de bacteriën. De belangrijkste bron van Salmonella sp . het zijn voornamelijk dieren die op boerderijen worden grootgebracht, zoals koeien, varkens en kippen. Het voedsel dat van deze dieren kan worden verkregen, zoals vlees, eieren en melk, komt dus overeen met de belangrijkste bron van salmonellose-infectie.

Belangrijkste symptomen: Symptomen van Salmonella sp . ze verschijnen 8 tot 48 uur na contact met de bacteriën en braken, misselijkheid, buikpijn, koorts, hoofdpijn, malaise en koude rillingen kunnen worden waargenomen. In sommige gevallen kunnen diarree en bloed in de ontlasting ook worden opgemerkt.

Hoe te behandelen: De behandeling van salmonellose wordt meestal niet gedaan met het gebruik van antibiotica, in het algemeen door de arts voorgeschreven om vloeistoffen te vervangen, om uitdroging te voorkomen, wat veel voorkomt bij ouderen en kinderen, en controle van misselijkheid, braken en pijn

In ernstigere gevallen, wanneer de symptomen aanhouden en door deze bacterie een bloedbaaninfectie wordt vermoed, kan de infectoloog het gebruik van antibiotica, zoals bijvoorbeeld fluorochinolonen of azithromycine, aanbevelen.

Hoe preventie wordt uitgevoerd: de preventie van besmetting door Salmonella sp. , wordt hoofdzakelijk gedaan door middel van persoonlijke en voedselhygiënische maatregelen. Dat wil zeggen, het is belangrijk om uw handen goed te wassen na contact met dieren en vóór en na het bereiden van voedsel, vooral wanneer ze rauw zijn.

7. Leptospirose

Leptospirose is een besmettelijke ziekte veroorzaakt door bacteriën van het geslacht Leptospira , wiens infectie optreedt door direct of indirect contact met urine, ontlasting of secreties die door de bacteriën zijn geïnfecteerd. Deze ziekte komt vaker voor in periodes van regen, omdat de urine en uitwerpselen van ratten, honden of katten zich over de plaats verspreiden, waardoor de besmetting door de bacteriën wordt vergemakkelijkt.

Belangrijkste symptomen: Leptospirose symptomen verschijnen meestal na ongeveer 5 tot 14 dagen nadat de bacteriën het lichaam zijn binnengekomen via slijmvliezen of huidwonden, en kunnen symptomen veroorzaken zoals hoofdpijn, spierpijn, hoge koorts, koude rillingen, rode ogen en misselijkheid In sommige gevallen kunnen de bacteriën de bloedbaan bereiken en zich verspreiden naar andere weefsels, waaronder de hersenen, waardoor ernstigere symptomen ontstaan, zoals ademhalingsmoeilijkheden en het ophoesten van bloed.

Bovendien kan er, vanwege de persistentie van de bacteriën van het organisme, sprake zijn van insufficiëntie en bijgevolg nierfalen, waardoor het leven van de persoon in gevaar kan worden gebracht.

Hoe te behandelen: de belangrijkste vorm van behandeling is via antibiotica, die moet worden aangegeven zodra de symptomen verschijnen. Normaal gesproken beveelt de infectoloog het gebruik van Amoxicillin aan gedurende 7 tot 10 dagen en, in het geval van patiënten die allergisch zijn voor dit antibioticum, wordt Erytromycine aanbevolen. Afhankelijk van de ernst van de symptomen is bovendien monitoring van de nierfunctie vereist en kan dialyse nodig zijn.

Hoewel het geen ziekte is die van persoon op persoon kan worden overgedragen, wordt aanbevolen dat de persoon met de diagnose Leptospirose rust en voldoende water drinkt om het herstel sneller te laten verlopen.

Hoe preventie wordt gedaan: Om leptospirose te voorkomen, wordt aanbevolen om mogelijk vervuilde plaatsen te vermijden, zoals modder, rivieren, stilstaand water en ondergelopen plaatsen. Daarnaast wordt bijvoorbeeld in geval van een overstroming van het huis aanbevolen om alle meubels en vloeren te wassen met bleekmiddel of chloor.

Het is ook belangrijk om het verzamelen van afval thuis te vermijden en om het verzamelen van water te vermijden, omdat naast het voorkomen van leptospirose, andere ziekten worden vermeden, zoals bijvoorbeeld knokkelkoorts en malaria. Meer informatie over andere manieren om leptospirose te voorkomen.