Kortbeensyndroom, wetenschappelijk de onderste ledemaatdysmetrie genoemd, is een situatie waarin het ene been korter is dan het andere en het verschil daartussen kan variëren van minder dan 1 cm tot enkele centimeters en hoe groter dit verschil, hoe meer ongemak dat het individu zal ervaren en hoe slechter de prognose.
De korte poot kan worden geclassificeerd als waar of onwaar. Het echte korte been treedt op wanneer de beenderen korter zijn en wordt het valse korte been genoemd wanneer de lengte van de beenbeenderen hetzelfde is, maar er is een opening in de heup.
Het is mogelijk om het korte been te genezen, waardoor beide dezelfde grootte hebben, maar de behandelingen variëren afhankelijk van hun oorzaak en daarom moet elk geval persoonlijk worden besproken met de orthopedist.
Hoe te bevestigen dat een been korter is
Wanneer de persoon meer dan 2 cm verschil in lengte tussen de benen heeft, is het mogelijk om zijn verkeerd uitgelijnde lichaam te observeren, maar wanneer de verkorting minder dan 2 cm is, kan worden waargenomen dat één been groter is dan een ander wanneer de persoon op zijn buik ligt. omhoog en buig je benen. Wanneer de ene knie hoger is dan de andere, kan dit betekenen dat het ene been korter is dan het andere.
Een andere manier om de lengte van de benen te meten is door een meetlint te gebruiken of door het heupniveau te observeren wanneer de persoon op houten platforms wordt geplaatst die 1 tot 5 cm hoog zijn.
Wanneer het verschil in lengte klein is en veranderingen niet worden gezien met behulp van deze strategieën, kunnen alleen beeldvormende onderzoeken zoals panoramische röntgenfoto's en scannen, die bestaat uit een röntgenfoto met een liniaal, dysmetrie en de noodzaak van behandeling vertonen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Het korte been is uithardbaar en als de persoon beide benen van dezelfde lengte wil hebben, moet hij de behandeling correct uitvoeren. Hoe eerder het kortbenige syndroom wordt ontdekt en hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe groter de kans op genezing, vooral als de behandeling in de kindertijd wordt gestart.
Wanneer het verschil tussen de lengte van de benen gelijk is aan of minder is dan 0, 5 cm, is er geen behandeling nodig en is het gebruikelijk dat alle mensen dit verschil in volwassenheid hebben. Wanneer het verschil groter is dan dit, kan de behandeling voor kort been worden gedaan met:
- Fysiotherapiesessies om de fascia los te maken, verkorte spieren te strekken, scoliose te corrigeren en pijn en spierzwakte te verminderen, bijvoorbeeld; gebruik van een binnenzool die onder de hiel van het kortere been wordt geplaatst om de hoogte van de twee te evenaren benen. Deze binnenzool moet in de schoenen worden geplaatst wanneer het bakvet maximaal 2 cm is, maar bij grotere hoogteverschillen kunnen op maat gemaakte schoenen worden gebruikt; sessies van osteopathie en RPG die zeer effectief zijn in het uitlijnen van het hele lichaam en het bereiken van genezen van het valse korte been; operatie om het korte been te corrigeren, vooral aangegeven in het geval van een echt kort been langer dan 2 cm. De arts kan een nieuwe operatie voorstellen, epiphysiodesis genaamd, die bestaat uit het stoppen van de groei van een gezond been.
De orthopedist kan aangeven wat het verschil in lengte tussen de benen zal zijn in het volwassen leven, zelfs bij het evalueren van kinderen, met behulp van een berekening die kan worden gedaan, die aangeeft wat het verschil in lengte in de toekomst zal zijn. Het kennen van deze waarde is belangrijk omdat wanneer de persoon meer dan 5 cm lang is in elke levensfase, inclusief op volwassen leeftijd, er een indicatie is voor een operatie.
Mogelijke complicaties
Eén been korter dan het andere kan leiden tot de volgende gezondheidscomplicaties:
- Moeilijkheden met lopen en lopen, altijd hinken, wat pijn en ongemak veroorzaakt; Veranderingen in de knie, die naar binnen of naar buiten kunnen worden gedraaid; Ontwikkeling van kleine fracturen in het gezonde been, stressfractuur genoemd; Ontwikkeling van scoliose, omdat de wervelkolom neemt een verkeerde positie in, afwijkend van zijn normale as naar één kant, waardoor de positie van elke wervel verandert, ter compensatie van de heupspleet; ontwikkeling van artritis of artrose in de gewrichten, inclusief sacroiliitis, die is de ontsteking tussen het heiligbeen en het heupbot; pijn in de rug, schouders, nek, hoofdpijn, benen en voeten kan ook worden veroorzaakt door het verschil in lengte tussen de benen.
Al deze complicaties kunnen aan elkaar gerelateerd zijn, omdat als een van de benen korter is, het lichaam zich aan deze realiteit moet aanpassen en onjuiste compenserende houdingen moet aannemen, die na verloop van tijd pijn en ontsteking kunnen veroorzaken.
Wanneer de baby wordt geboren met één been korter dan het andere en wanneer het zichtbaar is of wanneer de arts het korte been tijdens de zwangerschap ontdekt, kan dit een andere situatie zijn die Congenitaal Kort Dijbeen wordt genoemd.
