Blastomycosis, ook bekend als Zuid-Amerikaanse blastomycosis, is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door het inademen van de sporen van de schimmel Blastomyces dermatitidis , die de longen kan aantasten of zich via de bloedbaan kan verspreiden, waardoor de verspreide of extrapulmonale vorm van de ziekte ontstaat.
De overdracht van blastomycose vindt plaats door inademing van de schimmelsporen die in de lucht zijn verspreid, die bij het betreden van de luchtwegen hun toevlucht zoeken in de longen, waar ze groeien en ontstekingen veroorzaken. Blastomyces dermatitidis wordt als een opportunistische schimmel beschouwd en er kan zowel bij mensen met ziekten die het immuunsysteem aantasten, als bij mensen die gezond zijn een infectie optreden, zolang ze een afname van het immuunsysteem hebben als gevolg van een factor, zoals bijvoorbeeld stress of kou. bijvoorbeeld.
Longblastomycose, de meest voorkomende vorm van blastomycose, is te genezen zolang de behandeling zo snel mogelijk wordt gestart, anders kan de schimmel zich gemakkelijk vermenigvuldigen en andere organen bereiken, zoals huid, bot en zenuwstelsel, dood veroorzaken.
Symptomen van blastomycose
De symptomen van blastomycosis zijn gerelateerd aan waar de schimmel zich bevindt. De meest voorkomende vorm van blastomycose is long, waarbij de schimmel zich in de longen nestelt, wat de volgende symptomen kan veroorzaken:
- Koorts; Droge hoest of met een auto; Pijn op de borst; Ademhalingsproblemen; Rillingen; Overmatig zweten.
Als het immuunsysteem van de persoon erg zwak is, kan de schimmel zich vermenigvuldigen en gemakkelijk de bloedbaan bereiken, andere organen bereiken en leiden tot het verschijnen van andere symptomen, zoals:
- Cutane blastomycose, waarbij de schimmel de huid bereikt en leidt tot het verschijnen van enkele of meerdere laesies op de huid, die, naarmate ze groeien, geatrofieerde littekens vormen; Osteoarticulaire blastomycose, die optreedt wanneer de schimmel botten en gewrichten bereikt, waardoor de site gezwollen, warm en gevoelig achterblijft; Genitale blastomycose, die wordt gekenmerkt door genitale laesies en vaker voorkomt bij mannen, met bijvoorbeeld zwelling van de epididymis en verhoogde gevoeligheid van de prostaat; Zenuwblastomycose, waarbij de schimmel het centrale zenuwstelsel bereikt en ervoor zorgt dat abcessen verschijnen en, indien onbehandeld, meningitis kunnen veroorzaken.
Als de persoon een van de tekenen en symptomen opmerkt die wijzen op blastomycose, is het belangrijk om naar de huisarts of infectieziekte te gaan, zodat de diagnose kan worden gesteld en de behandeling kan worden gestart. De diagnose blastomycose wordt door de arts gesteld op basis van de evaluatie van de symptomen, het resultaat van radiografie van de borst en laboratoriumtests, waarbij de schimmelstructuren microscopisch moeten worden geobserveerd om de infectie te bevestigen.
Behandeling van blastomycose
De behandeling van blastomycose gebeurt volgens de algemene gezondheidstoestand en ernst van de ziekte. Patiënten die niet als ernstig worden beschouwd, worden doorgaans oraal behandeld met Itraconazol. Mensen met een ziekte in een meer gevorderd stadium of een contra-indicatie voor het gebruik van Itraconazol, kan de arts het gebruik van Amphotericin B aanbevelen.
Het voorkomen van blastomycose is niet altijd mogelijk, omdat schimmelsporen gemakkelijk in de lucht circuleren. De gebieden dicht bij rivieren, meren en moerassen zijn gebieden waar dit soort schimmel vaak voorkomt.
