Adderall XR is een stimulerend medicijn van de amfetaminegroep, gebruikt bij de behandeling van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in andere landen, omdat het gebruik ervan niet is goedgekeurd door Anvisa en daarom niet kan worden verkocht in Brazilië.
Het gebruik van deze stof is sterk gereguleerd, omdat het een hoog potentieel voor misbruik en verslaving heeft, het mag alleen worden gebruikt door medische indicatie en sluit de noodzaak voor andere therapieën niet uit.
Deze remedie werkt rechtstreeks op het centrale zenuwstelsel, waardoor de hersenactiviteit wordt verhoogd en om deze reden is het door studenten illegaal gebruikt om hun prestaties in tests te verbeteren.
Waar is het voor
Adderall is een stimulans voor het centrale zenuwstelsel, geïndiceerd voor de behandeling van narcolepsie en Attention Deficit Hyperactivity Disorder.
Hoe te nemen
De aanbevolen dosis Adderal bij kinderen tussen 6 en 17 jaar is 10 mg, eenmaal daags 's ochtends, die kan worden verhoogd op aanbeveling van de arts tot een dosis van 30 mg.
Bij volwassenen is de aanbevolen dosis 20 mg, eenmaal daags, in de ochtend.
Doseringen moeten worden aangepast aan de kenmerken van de patiënt volgens de aanbeveling van de psychiater.
Mogelijke bijwerkingen
Adderall verhoogt de hersenactiviteit waardoor de persoon langer wakker en gefocust blijft.
Enkele van de meest voorkomende bijwerkingen zijn verminderde eetlust en gewichtsverlies, slaapproblemen of slapeloosheid, buikpijn, misselijkheid en braken, nervositeit, koorts, droge mond, hoofdpijn, angst, duizeligheid, verhoogde hartslag, diarree, vermoeidheid en urineweginfecties.
Wie moet niet gebruiken
Adderall is gecontra-indiceerd bij mensen met overgevoeligheid voor de componenten van de formule, met geavanceerde arteriosclerose, cardiovasculaire aandoeningen, matige tot ernstige hypertensie, hyperthyreoïdie, glaucoom, agitatietoestanden en een geschiedenis van drugsmisbruik.
Het wordt ook niet aanbevolen voor zwangere vrouwen, moeders die borstvoeding geven en kinderen jonger dan 6 jaar.
Bovendien moet de arts worden geïnformeerd over eventuele medicijnen die de persoon gebruikt.
