De belangrijkste oorzaak van baarmoederhalskanker is de aanwezigheid van HPV type 6, 11, 16 of 18, een seksueel overdraagbare aandoening veroorzaakt door het humaan papillomavirus, omdat het de verschijning van veranderingen in het DNA van cellen stimuleert, wat leidt tot het verschijnen van kanker.
Baarmoederhalskanker, ook wel baarmoederhalskanker genoemd, heeft een groter risico vanaf de leeftijd van 20 jaar, maar komt vooral voor bij vrouwen tussen de 40 en 60 jaar oud. Andere risicofactoren die de ontwikkeling van baarmoederhalskanker kunnen bevorderen, zijn:
- Zeer vroeg begin van seksueel leven; Meerdere seksuele partners hebben; Gebruik geen condooms tijdens intiem contact; Heb je SOA's, zoals genitale herpes, chlamydia of AIDS; Meerdere geboorten gehad; Slechte persoonlijke hygiëne; Langdurig gebruik van orale anticonceptiva voor meer dan 10 jaar; Gebruik van immunosuppressiva of corticosteroïden in het geval van Lupus; Blootstelling aan ioniserende straling; Heeft al een ziekte gehad die plaveisel dysplasie van de vulva of vagina wordt genoemd; Lage inname van vitamine A, C, beta-caroteen en foliumzuur.
Bovendien is het belangrijk om te onthouden dat adenocarcinoom, endometriose, familiegeschiedenis en roken en overmatige consumptie van alcoholische dranken ook het risico op baarmoederhalskanker verhogen.
Het humaan papillomavirus treft een groot deel van de bevolking en naar schatting zijn vrijwel alle vrouwen op enig moment in het leven besmet, maar de aanwezigheid van het virus geeft niet aan dat de vrouw kanker zal hebben, omdat het mogelijk is om HPV te elimineren met behandeling aangegeven door de gynaecoloog, die wordt gedaan met zalven, crèmes en cauterisatie gedurende ongeveer 2 jaar, en slaagt erin om het virus volledig te elimineren.
HPV kan spontane remissie hebben en in dit geval heeft het geen symptomen, maar in sommige gevallen kan het letsel veroorzaken met een hoge kans om kwaadaardig te worden. Naarmate de ziekte vordert, zijn de belangrijkste symptomen die de kanker heeft ontwikkeld, vaginale bloedingen, afscheiding en bekkenpijn.
Hoe te voorkomen
De belangrijkste manier om baarmoederhalskanker te voorkomen is om HPV-infectie te voorkomen of om de ziekte vroegtijdig te identificeren en te behandelen met een uitstrijkje. De evolutie van HPV is traag en kan 15 tot 20 jaar duren voordat het virus kanker veroorzaakt. Daarom is follow-up met de gynaecoloog en de juiste behandeling van de ziekte effectief bij het voorkomen van complicaties en het voorkomen van kanker. Leer hoe u HPV kunt behandelen.
Daarom moet u ten minste eenmaal per jaar naar de gynaecoloog gaan om een uitstrijkje te maken, naast het nemen van het HPV-vaccin. Stoppen met roken, altijd condooms gebruiken in intieme relaties en met goede intieme hygiëne zijn ook maatregelen die dit soort kanker helpen voorkomen. Gezonde leefgewoonten hebben en regelmatig sporten helpt ook om te beschermen tegen baarmoederhalskanker.
Soorten baarmoederhalskanker
Baarmoederhalskanker kan worden geclassificeerd als:
- Tx: Primaire tumor niet geïdentificeerd T0: Geen bewijs van primaire tumor Tis of 0: Carcinoom in situ
Fase 1:
- T1 of I: Cervicaal carcinoom alleen in de baarmoeder T1 a of IA: Invasief carcinoom, alleen gediagnosticeerd met microscopie T1 a1 of IA1: Stromale invasie tot 3 mm diep of tot 7 mm horizontaal T1 a2 of IA2: Stromale invasie tussen 3 en 5 mm diep of tot 7 mm horizontaal T1b of IB: klinisch zichtbare laesie, alleen op de baarmoederhals, of microscopische laesie groter dan T1a2 of IA2 T1b1 of IB1: klinisch zichtbare laesie 4 cm of minder in de grootste dimensie T1b2 IB2: Klinisch zichtbare laesie groter dan 4 cm in de grootste dimensie
Fase 2:
- T2 of II: Tumor gevonden binnen en buiten de baarmoeder, maar bereikt niet de bekkenwand of het onderste derde deel van de vagina T2a of IIA: zonder invasie van de parameter T2b of IIB: met invasie van de parameter
Fase 3:
- T3 of III: Tumor die zich uitstrekt tot de bekkenwand, het onderste deel van de vagina aantast, of nierveranderingen veroorzaakt T3a of IIIA: Tumor die het onderste derde deel van de vagina aantast, zonder uitbreiding op de bekkenwand T3b of IIIB: Tumor die zich uitstrekt naar de bekkenwand, of veroorzaakt nierveranderingen
Fase 4:
- T4 of IVA: Tumor die de blaas of het rectale slijmvlies binnendringt, of die zich voorbij het bekken uitstrekt
Naast het kennen van het type baarmoederhalskanker dat de persoon heeft, is het ook belangrijk om te weten of er aangetaste lymfeklieren en metastasen zijn of niet, omdat dit bepaalt welk type behandeling de persoon heeft. Ontdek hoe de behandeling van baarmoederhalskanker wordt gedaan.
