De dentigerische cyste is een van de meest voorkomende cysten in de tandheelkunde en treedt op wanneer er zich vocht ophoopt tussen de structuren van niet-afgebroken tandvorming, zoals het tandglazuurweefsel en de kroon, dat het deel van de tand is dat in de mond wordt blootgesteld. De niet-uitgebroken of opgenomen tand is er een die niet is geboren en geen positie in de tandboog heeft.
Deze cyste komt vaker voor bij tanden die derde kiezen worden genoemd, in de volksmond verstandskiezen genoemd, maar het kan ook honden en premolaren omvatten. De verstandskies is de laatste tand die wordt geboren, meestal tussen de 17 en 21 jaar oud, en de geboorte ervan is langzaam en vaak pijnlijk, en wordt in de meeste gevallen door de tandarts aanbevolen om de tand te verwijderen voordat deze volledig groeit. Meer informatie over verstandskiezen.
De dentigerische cyste komt vaker voor bij mannen tussen 10 en 30 jaar oud, groeit langzaam, zonder symptomen en is niet ernstig en kan gemakkelijk worden verwijderd door een chirurgische procedure, volgens de richtlijnen van de tandarts.
Belangrijkste symptomen
De dentigerische cyste is meestal klein, asymptomatisch en wordt alleen gediagnosticeerd bij routinematige radiografische onderzoeken. Als de grootte echter toeneemt, kan dit symptomen veroorzaken zoals:
- Pijn, indicatief voor een infectieus proces; Lokale zwelling; Gevoelloosheid of tintelingen; Verplaatsing van tanden; Ongemak; Misvorming in het gezicht.
De diagnose tandvergiftige cyste wordt gemaakt met behulp van röntgenfoto's, maar dit onderzoek is niet altijd voldoende om de diagnose te voltooien, omdat op de röntgenfoto de kenmerken van de cyste vergelijkbaar zijn met andere ziekten, zoals keratocyst en ameloblastoom, bijvoorbeeld een tumor die in de botten en mond groeit en symptomen veroorzaakt wanneer deze erg groot is. Begrijp wat ameloblastoom is en hoe de diagnose wordt gesteld.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling voor dentigerische cyste is chirurgisch en kan plaatsvinden door middel van enucleatie of buideldiering, die door de tandarts wordt gekozen, afhankelijk van de leeftijd en de grootte van de laesie.
Enucleatie is meestal de gekozen methode voor de tandarts en komt overeen met de totale verwijdering van de cyste en de inbegrepen tand. Als de tandarts de mogelijke uitbarsting van de tand waarneemt, wordt slechts een gedeeltelijke verwijdering van de cystenwand uitgevoerd, waardoor de uitbarsting mogelijk wordt. Het is een definitieve behandeling zonder dat andere chirurgische ingrepen nodig zijn.
Marsupialisatie wordt voornamelijk gedaan voor grotere cysten of laesies met bijvoorbeeld de kaak. Deze procedure is minder invasief, omdat deze wordt uitgevoerd om de druk in de cyste te verlagen door de vloeistof af te tappen, waardoor de verwonding wordt verminderd.
