Genitale herplaatsingsoperatie

Geslachtsverandering, transgenitalisatie of neophaloplastiechirurgie, in de volksmond bekend als geslachtsveranderingschirurgie, wordt gedaan met het doel de fysieke kenmerken en geslachtsorganen van de transgender persoon aan te passen, zodat deze persoon het juiste lichaam kan hebben voor wat geschikt voor u wordt geacht.

Deze operatie wordt uitgevoerd bij vrouwelijke of mannelijke mensen en omvat complexe en lange chirurgische procedures, waarbij zowel de constructie van een nieuwe geslachtsorganen, neopenis of neovagina, wordt betrokken, als de verwijdering van andere organen, zoals de penis, borst, baarmoeder. en eierstokken.

Bovendien is het voor dit soort procedure noodzakelijk dat de persoon een hormonale behandeling ondergaat om de kenmerken aan te passen, naast psychologische monitoring, zodat het mogelijk is om te bepalen dat die nieuwe fysieke identiteit bij de persoon past en er geen betreurt. Leer alles over genderdysforie.

Waar het is gemaakt

Een geslachtsveranderende operatie kan sinds 2008 door SUS worden uitgevoerd, maar omdat wachten in de rij jaren kan duren, kiezen veel mensen ervoor om de procedure met particuliere plastisch chirurgen te doen.

Hoe het is gedaan

Voordat een transgenitalisatie-operatie wordt ondergaan, moeten enkele belangrijke stappen worden gevolgd:

Begeleiding met psycholoog, psychiater en maatschappelijk werker; Ga sociaal uit van het geslacht dat u wilt aannemen; Hormonale behandeling om vrouwelijke of mannelijke kenmerken te verkrijgen, geleid door de endocrinoloog voor elk geval.

Deze stappen voorafgaand aan de operatie duren ongeveer 2 jaar en zijn zeer noodzakelijk, omdat ze een stap zijn in de richting van de fysieke, sociale en emotionele aanpassing van de persoon aan deze nieuwe realiteit, omdat het wordt aanbevolen om zeker te zijn van de beslissing vóór de operatie, die definitief.

De operatie wordt voorafgegaan door algemene anesthesie en duurt ongeveer 3 tot 7 uur, afhankelijk van het type en de techniek die door de chirurg wordt gebruikt.

Wissel van vrouwelijk naar mannelijk

Er zijn 2 soorten chirurgische technieken om het vrouwelijk geslachtsorgaan in een mannelijk orgaan te transformeren:

Methoidioplastie

Het is de meest gebruikte en beschikbare techniek en bestaat uit:

Hormonale behandeling met testosteron zorgt ervoor dat de clitoris groeit en groter wordt dan de gewone vrouwelijke clitoris; incisies worden gemaakt rond de clitoris, die loskomt van de pubis, waardoor het vrijer is om te bewegen; weefsel wordt gebruikt de vagina om de lengte van de urethra te vergroten, die in de neopenis zal blijven; het weefsel van de vagina en de labia minora worden ook gebruikt om de neopenis te coaten en te vormen; de scrotumzak wordt gemaakt van de labia majora en implantaten van siliconenprothesen om de testikels te simuleren.

De resulterende penis is klein en bereikt ongeveer 6 tot 8 cm, maar deze methode is snel en in staat om de natuurlijke gevoeligheid van de geslachtsdelen te behouden.

Falloplastiek

Het is een complexere, duurdere en slecht beschikbare methode, daarom zoeken veel mensen die naar deze methode zoeken in het buitenland professionals. Bij deze techniek worden huidtransplantaten, spieren, bloedvaten en zenuwen uit een ander deel van het lichaam, zoals de onderarm of dij, gebruikt om het nieuwe geslachtsorgaan met grotere afmetingen en volume te creëren.

Zorg na de operatie: om het masculinisatieproces aan te vullen, is het noodzakelijk om de baarmoeder, eierstokken en borsten te verwijderen, wat al tijdens de procedure kan worden gedaan of voor een andere tijd kan worden gepland. Over het algemeen blijft de gevoeligheid van de regio behouden en wordt na ongeveer 3 maanden intiem contact vrijgegeven.

Wissel van mannelijk naar vrouwelijk

Voor de transformatie van mannelijke naar vrouwelijke geslachtsorganen is de algemeen gebruikte techniek de gemodificeerde penisinversie, die bestaat uit:

Er worden incisies gemaakt rond de penis en de scrotumzak, die het gebied definiëren waar de neovagina wordt gemaakt; een deel van de penis wordt verwijderd, waardoor de urethra, de huid en de zenuwen worden behouden die de regio gevoelig maken; de testikels worden verwijderd, de huid van de scrotum; een ruimte wordt geopend om de neovagina te bestrijden, met ongeveer 12 tot 15 cm, waarbij de huid van de penis en het scrotum wordt gebruikt om de regio te bedekken. Haarzakjes worden dichtgeschroeid om haargroei in de regio te voorkomen; de rest van de huid van het scrotum en de voorhuid worden gebruikt voor de vorming van de vaginale lippen; de urethra en de urinewegen zijn aangepast zodat de urine naar buiten komt via een opening en de persoon zittend kan plassen; de eikel wordt gebruikt om de clitoris te vormen, zodat het gevoel van plezier kan worden behouden.

Om het nieuwe vaginale kanaal levensvatbaar te houden en niet te sluiten, wordt een vaginale schimmel gebruikt, die in de loop van de weken kan worden vervangen door grotere maten voor dilovatie van de neovagina.

Zorg na de operatie: lichamelijke activiteiten en seksueel leven worden meestal vrijgegeven na ongeveer 3 tot 4 maanden na de operatie. Het is meestal noodzakelijk om glijmiddelen te gebruiken die specifiek zijn voor de regio tijdens geslachtsgemeenschap. Bovendien is het mogelijk dat de persoon follow-up heeft met een gynaecoloog, voor begeleiding en beoordelingen van de huid van de neovagina en urethra, maar als de prostaat blijft, kan het ook nodig zijn om de uroloog te raadplegen.

Bovendien wordt het na een plastische chirurgie aanbevolen om lichte maaltijden te eten, de door de arts aanbevolen rustperiode te respecteren, naast het gebruik van voorgeschreven medicijnen om pijn te verlichten, zoals ontstekingsremmende of pijnstillende middelen, om het herstel te vergemakkelijken. Controleer de essentiële zorg na een plastische chirurgie.