- Welke anticonceptiva kunnen trombose veroorzaken
- Waar moet je op letten
- Wat te doen bij verdenking
- Waarom anticonceptiva trombose kunnen veroorzaken
- Wie moet geen voorbehoedsmiddelen gebruiken
Het gebruik van anticonceptiva kan de kans op het ontwikkelen van een veneuze trombose vergroten, wat de vorming van een stolsel in een ader is, waardoor de bloedstroom gedeeltelijk of volledig wordt belemmerd.
Er moet echter aan worden herinnerd dat het risico op trombose klein blijft en dat dit veel waarschijnlijker is voor andere oorzaken, zoals roken, ziekten die de stolling veranderen of na een periode van immobilisatie, bijvoorbeeld door een operatie of een lange reis..
Elk hormonaal anticonceptivum, in pilvorm, injecties, implantaten of pleisters, veroorzaakt dit effect omdat ze de associatie van hormonen oestrogeen en progesteron bevatten, die bij het voorkomen van zwangerschap ook interfereren met de stollingsmechanismen, waardoor het gemakkelijker wordt.
Welke anticonceptiva kunnen trombose veroorzaken
Het risico op het ontwikkelen van trombose is evenredig met de waarden van het oestrogeenhormoon in de formule, dus anticonceptiva met meer dan 50 mcg estradiol zijn degenen die de grootste kans op het ontwikkelen van dit type verandering veroorzaken, en het wordt aanbevolen om die te gebruiken die 20 tot 30 mcg bevatten van deze stof.
Begrijp andere belangrijke bijwerkingen van de anticonceptiepil en hoe ze gebeuren.
Waar moet je op letten
De meest voorkomende vorm van trombose is diepe veneuze trombose in de benen, die symptomen kan veroorzaken zoals:
- Zwelling van slechts één van de benen; roodheid van het aangedane been; verwijde aderen in het been; verhoogde lokale temperatuur; pijn of zwaarte in het gebied; verdikking van de huid.
Andere vormen van trombose, die zeldzamer en ernstiger zijn, omvatten longembolie, die kortademigheid, snelle ademhaling en pijn op de borst veroorzaakt, of cerebrale trombose, die beroerte-achtige symptomen veroorzaakt. Meer informatie over elk type trombose en de risico's ervan.
Wat te doen bij verdenking
Wanneer trombose wordt vermoed, moet u onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan. De arts kan tests bestellen, zoals echografie, doppler, tomografie en bloedonderzoek. Er is echter geen test die bevestigt dat veneuze trombose werd veroorzaakt door het gebruik van voorbehoedsmiddelen, daarom wordt dit vermoeden bevestigd wanneer geen andere meer waarschijnlijke oorzaken voor trombose werden gevonden, zoals een langdurige trip, na een operatie, roken of stollingsziekten, bijvoorbeeld.
Waarom anticonceptiva trombose kunnen veroorzaken
Het gebruik van orale anticonceptiva verhoogt het risico met 3 tot 6 keer het ontwikkelen van een veneuze trombose, maar het is belangrijk om te onthouden dat dit risico nog steeds laag is, omdat dit risico bijvoorbeeld tijdens de zwangerschap ongeveer 200 keer hoger is. Dit risico is waarschijnlijk hoog vanwege het vermogen om verhoogde niveaus van stollingsfactoren en een verlaging van bloedstollingsfactoren te veroorzaken.
Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat de voordelen van het gebruik van het anticonceptiemiddel nog steeds opwegen tegen de voordelen, omdat dit medicijn niet alleen een ongewenste zwangerschap voorkomt, maar ook het ontstaan van acne kan voorkomen, PMS en menstruatiekrampen kan verminderen, de cyclus kan reguleren menstruatiecyclus, naast het verminderen van het risico op borst- en eierstokkanker.
Wie moet geen voorbehoedsmiddelen gebruiken
Ondanks de verhoogde mogelijkheden, blijft de kans op het ontwikkelen van trombose door het gebruik van voorbehoedsmiddelen klein, tenzij de vrouw andere risicofactoren heeft, die in combinatie met het gebruik van de pil dit risico verhoogd kunnen laten.
De situaties die het risico op trombose verhogen en het gebruik van voorbehoedsmiddelen vermijden, zijn:
- Roken; Leeftijd ouder dan 35 jaar; Geschiedenis van trombose in het gezin; Frequente migraine; Obesitas; Diabetes.
Daarom wordt het aanbevolen om, wanneer een vrouw een anticonceptiemiddel gaat gebruiken, vooraf een evaluatie door de gynaecoloog te ondergaan, die de klinische evaluatie, het lichamelijk onderzoek en tests kan aanvragen om de mogelijkheid van complicaties moeilijker te maken.
