Delirium , ook wel D elirium Tremens genoemd, is een toestand van mentale verwarring die abrupt ontstaat, die veranderingen in bewustzijn, aandacht, gedrag, geheugen, denken, oriëntatie of een ander gebied van cognitie veroorzaakt, die gedrag veroorzaakt dat vaak afwisselt tussen overmatige slaperigheid en agitatie.
Ook bekend als Acute Confusional State, is delirium gerelateerd aan veranderingen in hersenactiviteit en het beïnvloedt meestal, vooral, ouderen in het ziekenhuis of met een soort dementie, zoals de ziekte van Alzheimer, of mensen met alcohol- en drugsontwenning, ondanks de precieze oorzaak is nog onduidelijk.
Om delirium te behandelen , wordt het in eerste instantie aanbevolen om de factoren te corrigeren die deze situatie kunnen veroorzaken, zoals het behandelen van een infectie, het aanpassen van medicijnen, het organiseren van de omgeving of het reguleren van de slaap, bijvoorbeeld. In de ernstigste gevallen kan de arts ook het gebruik van antipsychotica, zoals Haloperidol, Risperidon, Quetiapine of Olanzapine, aanbevelen.
Hoe te identificeren
De belangrijkste symptomen die wijzen op delirium zijn:
- Onoplettendheid en agitatie; slaperigheid of apathie; onvermogen om bevelen te gehoorzamen; omkering van de slaap-waakcyclus, waarbij men 's nachts wakker blijft en overdag slaperig; desoriëntatie; geen erkenning van familieleden of kennissen; geheugenveranderingen, zelfs voor onthoud woorden; prikkelbaarheid en frequente woede; plotselinge stemmingswisselingen; hallucinaties; angstgevoelens.
Een belangrijk kenmerk van delirium is de acute installatie, van het ene uur tot het volgende, en bovendien heeft het een fluctuerend verloop, dat wil zeggen, het varieert tussen momenten van normaliteit, agitatie of slaperigheid gedurende dezelfde dag.
Hoe te bevestigen
De diagnose delirium kan door de arts worden bevestigd met behulp van vragenlijsten zoals de Confusion Assessment Method (CAM), die aangeeft dat de fundamentele kenmerken voor bevestiging zijn:
| A) Acute verandering in mentale toestand; |
Delirium wordt beschouwd in aanwezigheid van items A en B + C en / of D |
| B) Duidelijke afname van aandacht; | |
| C) Verandering van het bewustzijnsniveau (agitatie of slaperigheid); | |
| D) ongeorganiseerd denken. |
Het is belangrijk om te onthouden dat " Delirium" verschilt van "Delirium", omdat dit een psychiatrische verandering betekent die wordt gekenmerkt door de vorming van een vals oordeel over iets, waarbij de persoon de overtuiging heeft dat iets onmogelijk is. Bovendien heeft delirium , anders dan delirium , geen organische oorzaak en veroorzaakt het geen veranderingen in aandacht of bewustzijn.
Lees meer over deze verandering in Wat is het en hoe je de waan kunt identificeren.
Belangrijkste oorzaken
De belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van delirium zijn onder meer:
- Leeftijd ouder dan 65 jaar; Het hebben van een soort dementie, zoals de ziekte van Alzheimer of dementie door Lewy-lichamen, bijvoorbeeld; Gebruik van bepaalde medicijnen, zoals sedativa, slaappillen, amfetamine, antihistaminica of sommige antibiotica, bijvoorbeeld; opgenomen in het ziekenhuis; een operatie hebben ondergaan; ondervoeding; uitdroging; alcohol- of drugsmisbruik; fysieke beperking, zoals bedlegerig zijn; gebruik van veel medicijnen; slaapgebrek; verandering van omgeving; lichamelijke ziekte hebben, zoals infectie, hartfalen of pijn nieren bijvoorbeeld.
Bij ouderen kan delirium de enige manifestatie zijn van een ernstige ziekte, zoals longontsteking, urineweginfectie, hartaanval, beroerte of veranderingen in bloedelektrolyten, dus wanneer het zich voordoet, moet het snel worden geëvalueerd door de geriater of huisarts.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De belangrijkste manier om delirium te behandelen is door middel van strategieën die de persoon helpen begeleiden, zoals contact toestaan met familieleden tijdens ziekenhuisopname, de persoon gericht houden op tijd, toegang geven tot de kalender en klok en een omgeving onderhouden kalm, vooral 's nachts, om een vredige slaap mogelijk te maken.
Deze strategieën stimuleren een terugkeer naar bewustzijn en verbeterd gedrag. Oudere mensen die een bril of een hoortoestel dragen, moeten er ook toegang toe hebben, zodat ze moeite hebben met begrijpen en communiceren. Bekijk meer richtlijnen over wat te doen om beter te leven met ouderen met mentale verwarring.
Het gebruik van medicijnen is geïndiceerd door de arts en dient te worden gereserveerd voor patiënten met aanzienlijke agitatie, die een risico voor hun eigen veiligheid of die van anderen vormen. De meest gebruikte remedies zijn antipsychotica, zoals Haloperidol, Risperidon, Quetiapine, Olanzapine of Clozapine, bijvoorbeeld. In gevallen van delirium veroorzaakt door onthouding van alcohol of illegale drugs, is het gebruik van kalmerende medicijnen, zoals bijvoorbeeld Diazepam, Clonazepam of Lorazepam, aangewezen.
