Moleculaire diagnose komt overeen met een reeks moleculaire technieken die gericht zijn op het identificeren van veranderingen in DNA die een indicatie kunnen zijn van bijvoorbeeld genetische ziekten of kanker. Bovendien worden moleculaire technieken op grote schaal gebruikt voor de identificatie en bevestiging van infectieziekten, omdat ze een snellere en nauwkeurigere diagnosemethode vertegenwoordigen.
Moleculaire diagnose is duur en wordt daarom niet vaak gevraagd door artsen, maar het geeft nauwkeurige resultaten met betrekking tot de aanwezigheid van de verandering, de manier waarop het de werking van het organisme en de reactie van de patiënt op behandeling.
Waar is het voor
Moleculaire diagnose kan worden uitgevoerd met verschillende doelstellingen, waarvan de belangrijkste zijn:
- Identificatie van leukemie- gerelateerde mutaties, zoals de identificatie van BCR-ABL-translocatie, die kenmerkend is voor chronische myeloïde leukemie (CML); karakteristieke mutaties van hematologische ziekten, zoals erfelijke hemochromatose, polycytemie vera, essentiële trombocythemie en trombofilie, bijvoorbeeld Moleculaire veranderingen die wijzen op het optreden van kanker, zoals colorectale, long-, borst- en hersenkanker, bijvoorbeeld; diagnose van infectieziekten, zoals hepatitis, urethritis, toxoplasmose, leishmaniasis, enz., Naast de identificatie van het HPV-virus.
Moleculaire diagnose, ondanks dat het als duur wordt beschouwd in vergelijking met andere diagnostische technieken, is nauwkeuriger, omdat het in staat is om de verandering in verband met een bepaalde ziekte en de mate van invloed van deze verandering in het lichaam te informeren, waardoor de behandeling van de persoon wordt geholpen.
Behalve dat ze worden gebruikt voor de diagnose van verschillende ziekten, worden moleculaire technieken ook gebruikt om de respons op de behandeling te beoordelen, vooral bij mensen met kanker, omdat ze een van de meest effectieve methoden zijn om ziekteprogressie en terugval aan te geven.
Hoe het is gedaan
De moleculaire diagnose kan met elk monster worden uitgevoerd, op verzoek van de arts, die het beste informatie kan geven over de toestand van de patiënt, zoals urine, speeksel of, in de meeste gevallen, bloed. Er is geen behoefte aan vasten of enige andere voorbereiding op het examen.
Het monster wordt verzameld en naar het laboratorium gestuurd samen met de richtlijnen van de arts om het examen of type onderzoek te informeren dat moet worden gedaan. De uitgevoerde moleculaire techniek is afhankelijk van het gevraagde onderzoek en omvat een reeks precieze procedures die tot doel hebben de aanwezigheid of afwezigheid van de door de arts gevraagde wijziging te identificeren.
Gewoonlijk wordt slechts een kleine hoeveelheid verzonden monsters gebruikt, de rest wordt opgeslagen zodat het onderzoek indien nodig wordt herhaald.
Bekijk wat de belangrijkste moleculaire technieken zijn
PCR
PCR, kort voor Polymerase Chain Reaction of Polymerase Chain Reaction , is een moleculaire techniek die bestaat uit het amplificeren van een fragment van genetisch materiaal, hetzij DNA of RNA, met als doel mutaties te identificeren en dus te helpen bij de diagnose van ziekten.
Deze techniek is gemaakt van de extractie en zuivering van het genetische materiaal, dat vervolgens in een mix wordt geplaatst waarin een van de componenten een restrictie-enzym is dat varieert volgens het gevraagde onderzoek en wiens functie het is om het materiaal in fragmenten te snijden zodat de mogelijke genetische verandering kan worden geïdentificeerd. De mix wordt in een thermocycler geplaatst, een apparaat dat werkt door de temperatuurvariatie die wordt aangegeven door de professional volgens het examen en dus de amplificatie van het genetische fragment mogelijk maakt. In het geval van conventionele PCR wordt het PCR-product na amplificatie onderworpen aan elektroforese, een moleculaire techniek gebaseerd op het gewicht en de grootte van de fragmenten, dat wil zeggen dat volgens deze kenmerken een bandpatroon wordt gegenereerd waarvan de analyse wordt gemaakt gebaseerd op de positieve controleband, dat wil zeggen de band waarvan bekend is dat deze overeenkomt met de genetische verandering.
Real-time PCR, ook wel qPCR genoemd, is een type kwantitatieve PCR, dat naast het identificeren van de genetische verandering, ook informatie kan verschaffen over genexpressie, dat wil zeggen hoeveel het veranderde gen in het organisme tot expressie wordt gebracht. het kan dus worden gebruikt om de diagnose te ondersteunen en de behandeling te volgen. Real-time PCR vereist geen elektroforese, het hele proces van amplificatie en analyse van genetisch materiaal wordt gedaan door een apparaat en het resultaat wordt geïnterpreteerd door een getrainde gezondheidsdeskundige.
Reeksen
Sequencing is een moleculaire techniek die bestaat uit het bepalen van de sequentie van DNA-nucleotiden, die de vormende eenheden van genetisch materiaal zijn. Sequencing vindt plaats vanuit een reactie vergelijkbaar met PCR, maar in de amplificatiemix worden gemodificeerde nucleotiden toegevoegd door de toevoeging van fluorochromen, die naarmate het materiaal wordt geamplificeerd, de gemodificeerde nucleotiden worden opgenomen in het DNA en verschillende fragmenten genereren, die komen overeen met het sequentieproduct.
Het reactieproduct wordt geplaatst in een apparaat dat DNA-sequencer wordt genoemd, waarin, terwijl de fragmenten worden bereikt door de laser van de apparatuur, de fluorochromen worden geëxciteerd, en fluorescentie uitzenden, die door de apparatuur wordt aangegeven door middel van pieken, waarbij elke piek overeenkomt naar een nucleotide. Aan het einde van de reactie informeert de apparatuur de DNA-sequentie en kan zo de arts helpen bij de diagnose van genetische ziekten.
