Difterie: wat het is, symptomen en preventie

Difterie is een relatief zeldzame, maar ernstige, besmettelijke ziekte die ontsteking en schade aan de luchtwegen veroorzaakt, die ook de huid kan beïnvloeden, en komt vaker voor bij kinderen tussen 1 en 4 jaar oud, hoewel het op alle leeftijden kan voorkomen.

Deze ziekte wordt veroorzaakt door de bacterie Corynebacterium diphtheriae , die toxines produceert die in de bloedbaan terechtkomen en verschillende delen van het lichaam kunnen bereiken, maar die in het algemeen de neus, keel, tong en luchtwegen aantasten. Zelden kunnen toxines ook andere organen aantasten, zoals bijvoorbeeld het hart, de hersenen of de nieren.

Difterie kan gemakkelijk van persoon op persoon worden overgedragen door bijvoorbeeld te hoesten of niezen van besmette mensen, en, in sommige gevallen, door de consumptie van besmet voedsel of contact met kleding en speelgoed besmet door de bacteriën.

De behandeling moet zo snel mogelijk worden gestart om schade aan de aangetaste organen te voorkomen en de eliminatie van de bacteriën te vergemakkelijken en wordt meestal gedaan met antibiotica die zijn voorgeschreven door een huisarts of een infectieziekte.

Belangrijkste symptomen

De tekenen en symptomen die kunnen wijzen op een infectie met difterie zijn:

• Vorming van grijsachtige plaques in de regio van de amandelen; Ontsteking en keelpijn, voornamelijk bij slikken; Zwelling van de nek met pijnlijke wateren; Hoge koorts, boven 38 ° C; Loopneus met bloed; Wonden en rode vlekken op de huid; Blauwachtige kleur op de huid door gebrek aan zuurstof in het bloed; misselijkheid en braken; loopneus; hoofdpijn; ademhalingsproblemen.

Symptomen verschijnen tussen 3 tot 6 dagen na blootstelling aan de bacterie en het wordt aanbevolen om naar de eerste hulp te gaan zodra de eerste symptomen van verdenking verschijnen, zodat de infectie kan worden behandeld en dus de verergering en overdracht van de ziekte naar andere mensen.

Difterie is een besmettelijke ziekte, dat wil zeggen dat het gemakkelijk van persoon op persoon kan worden overgedragen, vooral wanneer u praat, hoest, niest of in contact komt met een persoon die door de bacterie is geïnfecteerd.

Hoe de diagnose te bevestigen

Normaal wordt de diagnose van difterie gestart met een fysieke evaluatie, gemaakt door de arts, maar er kunnen ook tests worden besteld om de infectie te bevestigen. Het is dus gebruikelijk dat de arts een bloedtest en een keelafscheidingscultuur bestelt, die afkomstig moet zijn van een van de plaques in de keel en moet worden verzameld door een getrainde professional.

De kweek van de secretie van de keel heeft tot doel de aanwezigheid van de bacteriën te identificeren en, wanneer positief, wordt een antibiogram gemaakt om te bepalen welk antibioticum het meest geschikt is om de infectie te behandelen. Vanwege het vermogen van de bacterie om zich snel in de bloedbaan te verspreiden, kan de arts om een ​​bloedkweek vragen om te bepalen of de infectie al in het bloed is.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling voor difterie wordt gedaan volgens de medische aanbeveling en het gebruik van antibiotica wordt normaal gesproken geïndiceerd om de bacteriën, zoals penicilline of erytromycine, naast rust te elimineren.

Gewoonlijk kost het herstel van de infectie tijd en, wanneer de symptomen ernstiger zijn, kan het nodig zijn dat de behandeling in het ziekenhuis wordt uitgevoerd en kan het zelfs nodig zijn om te ademen met behulp van apparaten. Meer informatie over de behandeling van difterie.

Hoe een infectie te voorkomen

De belangrijkste manier om difterie te voorkomen is door vaccinatie, die naast bescherming tegen difterie ook beschermt tegen tetanus en kinkhoest. Dit vaccin moet worden toegepast op de leeftijd van 2, 4 6 en 15 maanden en moet op 4 en vervolgens om de 10 jaar worden gestimuleerd. Meer informatie over het vaccin tegen difterie, tetanus en kinkhoest.

Als de persoon in contact is gekomen met een patiënt met difterie, is het belangrijk om naar het ziekenhuis te gaan om de injectie met difterie-antitoxine toe te dienen en zo de verergering en overdracht van de ziekte op andere mensen te voorkomen. Ondanks dat het vaker voorkomt bij kinderen, zijn volwassenen die niet het vaccin tegen difterie hebben of een verzwakt immuunsysteem hebben, vatbaarder voor infectie met Corynebacterium diphtheriae.