- Wat zijn de symptomen
- 1. Oppervlakkige tromboflebitis
- 2. Diepe tromboflebitis
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Flebitis of tromboflebitis bestaat uit de vorming van een bloedstolsel in een ader, waardoor de bloedstroom wordt voorkomen, wat zwelling, roodheid en pijn in het getroffen gebied veroorzaakt. Deze situatie wordt beschouwd als een medisch noodgeval omdat het complicaties kan veroorzaken, zoals bijvoorbeeld diepe veneuze trombose of longembolie.
Het bloedstolsel vormt zich meestal in de benen en is zeer zeldzaam in andere delen van het lichaam zoals armen of nek. Meestal gebeurt tromboflebitis wanneer de persoon veel tijd doorbrengt in dezelfde positie, zoals het kan gebeuren tijdens een lange reis, wat vaker voorkomt bij mensen die lijden aan een slechte bloedcirculatie. In meer detail de oorzaken van tromboflebitis begrijpen.
Tromboflebitis is te genezen en de behandeling moet worden geleid door de arts, afhankelijk van de ernst van elke situatie en rust, het gebruik van elastische kousen, kompressen en ontstekingsremmende medicijnen of, indien nodig, anticoagulantia.
Wat zijn de symptomen
Tromboflebitis kan gebeuren in een oppervlakkige ader of in een diepe ader, die het type en de intensiteit van symptomen kan beïnvloeden.
1. Oppervlakkige tromboflebitis
Symptomen van oppervlakkige tromboflebitis zijn:
- Zwelling en roodheid in de getroffen ader en huid; Pijn bij palpatie van de regio.
Bij het identificeren van deze situatie, wordt het aanbevolen om naar het ziekenhuis te gaan voor de arts om een Doppler-echografie aan te vragen, om de omvang van de ziekte te controleren en vervolgens de behandeling aan te geven.
2. Diepe tromboflebitis
Symptomen van diepe tromboflebitis zijn:
- Geschrokken ader; Zwelling van het getroffen ledemaat, meestal van de benen; Pijn in het getroffen gebied; Roodheid en warmte in het getroffen ledemaat, alleen in sommige gevallen.
Diepe tromboflebitis wordt als een noodgeval beschouwd. Daarom wordt aanbevolen om bij het identificeren van sommige van deze symptomen naar het ziekenhuis te gaan om de behandeling zo snel mogelijk te starten, omdat het risico bestaat dat het bloedstolsel beweegt en diepe veneuze trombose of longembolie veroorzaakt.
In meer detail begrijpen wat diepe veneuze trombose is en hoe het te identificeren.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van flebitis moet altijd worden geleid door de arts, en kan worden gedaan met de toediening van anticoagulantia, massages met ijssteentjes in de regio, verhoging van het been met kussenondersteuning en gebruik van elastische compressiekousen, zoals Kendall-kousen. bijvoorbeeld.
De behandeling wordt beïnvloed door de ernst van de symptomen en de locatie waar het stolsel werd gevormd. Sommige van de behandelingsopties die kunnen worden aangegeven, zijn onder meer:
Oppervlakkige tromboflebitis:
Behandeling van oppervlakkige tromboflebitis bestaat uit het volgende:
- Gebruik van elastische compressiekousen; Aanbrengen van gaas nat in zinkoxide, voor symptoomverlichting, omdat het werkt als een lokale ontstekingsremmer; Massage met ontstekingsremmende zalven uit het getroffen gebied, zoals diclofenac in gel; Rust met verhoogde benen, met behulp van een kussen oscillerende bewegingen van de voeten uitvoeren, zoals weergegeven in de afbeeldingen:
Deze oefeningen, evenals de positie met de verhoogde ledematen, bevorderen de veneuze terugkeer door de zwaartekrachtdrainage.
Bovendien kan het gebruik van antistollingsmiddelen, om het stolsel te breken, ook worden geïndiceerd, in aanwezigheid van grote stolsels of wanneer ze intense symptomen veroorzaken. In sommige gevallen kan het nodig zijn om een operatie uit te voeren om het getroffen gebied te ligeren en stolsels te verwijderen.
Behandeling voor diepe tromboflebitis:
Voor de behandeling van diepe tromboflebitis kan de arts het gebruik van anticoagulantia zoals heparine, warfarine of rivaroxaban aanbevelen, die de vorming van trombi verminderen, waardoor hart- of longcomplicaties worden voorkomen.
Na de start van de behandeling in het ziekenhuis, waar de eerste onderzoeken worden uitgevoerd en de dosis medicatie wordt bepaald, kan de behandeling bij de patiënt thuis worden voortgezet en kan deze 3 tot 6 maanden duren, afhankelijk van de gepresenteerde ernst. Wanneer de persoon naar huis gaat, kan de arts ook aanbevelen compressiekousen te dragen, die zwelling en andere complicaties helpen voorkomen.
In sommige gevallen kan uw arts een operatie aanbevelen om spataderen te verwijderen.
