Debridement, ook bekend als debridement, is een procedure die wordt uitgevoerd om dood, geïnfecteerd, necrotisch weefsel uit wonden te verwijderen, de genezing te verbeteren en te voorkomen dat de infectie zich naar andere delen van het lichaam verspreidt. Het kan ook worden gedaan om vreemde materialen uit de wond te verwijderen, zoals bijvoorbeeld stukjes glas.
De procedure wordt uitgevoerd door een arts, huisarts of vasculaire, in de operatiekamer of door een getrainde verpleegkundige, in een polikliniek of kliniek en verschillende soorten kunnen worden aangegeven, afhankelijk van de kenmerken van de wond en de gezondheidstoestand van de persoon.
Waar is het voor
Debridement is een zeer belangrijke procedure voor de behandeling van een wond met necrotisch en geïnfecteerd weefsel, omdat de verwijdering van dit dode weefsel de genezing verbetert, afscheiding vermindert, zoals exsudaat, de werking van micro-organismen vermindert en de absorptie van zalven met antibiotica verbetert..
Chirurgisch debridement wordt bijvoorbeeld veel gebruikt bij mensen met diabetische voetwonden, omdat deze procedure ontstekingen vermindert en stoffen afgeeft die de groei van gezond weefsel in de wond bevorderen. Leer hoe u voetwonden met diabetes kunt verzorgen en behandelen.
Belangrijkste soorten debridement
Er zijn verschillende soorten debridement die door de arts worden aangegeven op basis van de kenmerken van de wond, zoals grootte, diepte, locatie, hoeveelheid uitscheiding en of u een infectie heeft of niet, en deze kunnen zijn:
- Autolytisch: het wordt op natuurlijke wijze door het lichaam zelf uitgevoerd, via processen die vergelijkbaar zijn met genezing, bevorderd door de afweercellen, de leukocyten. Om de effecten van dit type debridement te verbeteren, is het noodzakelijk om de wond vochtig te houden met zoutoplossing en verbanden met hydrogel, essentiële vetzuren (AGE) en calciumalginaat; Chirurgie: bestaat uit een operatie om dood weefsel van een wond te verwijderen en wordt gedaan in gevallen waarbij de wonden groot zijn. Deze procedure kan alleen worden uitgevoerd door een arts, in een chirurgisch centrum, onder plaatselijke of algemene anesthesie; Instrumentaal: het kan worden gedaan door een getrainde verpleegster in een kleedkamer en is gebaseerd op het verwijderen van dood weefsel en geïnfecteerde huid met behulp van een scalpel en een pincet. Over het algemeen moeten verschillende sessies worden uitgevoerd voor de geleidelijke verwijdering van necrotisch weefsel en het veroorzaakt geen pijn, omdat dit dode weefsel geen cellen heeft die leiden tot het gevoel van pijn; Enzymatisch of chemisch: het bestaat uit het aanbrengen van stoffen, zoals zalven, direct op de wond zodat het dode weefsel wordt verwijderd. Sommige van deze stoffen hebben enzymen die necrose elimineren, zoals collagenase en fibrinolysines; Mechanisch: omvat het verwijderen van dood weefsel door wrijving en irrigatie met zoutoplossing, het wordt echter niet veel gebruikt omdat het specifieke zorg vereist zodat er geen bloeding in de wond optreedt.
Daarnaast wordt er een techniek gebruikt die biologische debridement wordt genoemd en die steriele larven van de soort Lucilia sericata , van de gewone groene vlieg, gebruikt om dood weefsel en bacteriën uit de wond te eten, infecties te beheersen en de genezing te verbeteren. De larven worden op de wond geplaatst met een verband dat twee keer per week moet worden vervangen.
Hoe het is gedaan
Voordat de procedure wordt uitgevoerd, zal de arts of verpleegkundige de wond onderzoeken, de omvang van plaatsen met necrose controleren en ook de gezondheidstoestanden in het algemeen analyseren, omdat mensen met stollingsproblemen, zoals idiopathische trombocytopenische purpura, problemen kunnen hebben genezing, naast een hoger risico op bloedingen tijdens debridement.
De locatie en duur van de procedure hangen af van de te gebruiken debridementtechniek en kunnen worden gedaan in een chirurgisch centrum van een ziekenhuis of een polikliniek met een kleedkamer. Daarom zal de arts of verpleegkundige vóór de procedure de uit te voeren procedure uitleggen en specifieke aanbevelingen doen, die volgens de instructies moeten worden gevolgd.
Na de procedure is het noodzakelijk om enkele voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het verband schoon en droog houden, zwemmen in het zwembad of de zee vermijden en geen druk uitoefenen op de wond.
Mogelijke complicaties
De meest voorkomende complicaties van debridement kunnen bloeden uit de wond, irritatie van de omliggende huid, pijn na de procedure en allergische reactie op de gebruikte producten zijn, echter, de voordelen zijn groter en moeten als een prioriteit worden beschouwd, omdat in sommige gevallen een wond het kan niet genezen zonder debridement.
Als er echter symptomen zoals koorts, zwelling, bloeding en ernstige pijn optreden na debridement, is het noodzakelijk om snel medische hulp in te roepen zodat de meest geschikte behandeling wordt aanbevolen.
