- Welke symptomen
- 1. Symptomen bij kinderen
- 2. Symptomen bij volwassenen
- Hoe de diagnose wordt gesteld
- Wat te doen om met dysforie om te gaan
- 1. Psychotherapie
- 2. Hormoontherapie
- 3. Geslachtsverandering chirurgie
Geslachtsdysforie bestaat uit een loskoppeling tussen het geslacht waarmee de persoon is geboren en zijn of haar geslachtsidentiteit, dat wil zeggen de persoon die is geboren met een mannelijk geslacht, maar een intern gevoel heeft als vrouwelijk en vice versa. Bovendien kan de persoon met genderdysforie ook het gevoel hebben dat ze noch mannelijk noch vrouwelijk zijn, dat ze een combinatie van beide zijn, of dat hun geslachtsidentiteit verandert.
Mensen met genderdysforie voelen zich dus gevangen in een lichaam dat ze niet als hun eigen lichaam beschouwen en manifesteren gevoelens van angst, lijden, angst, prikkelbaarheid of zelfs depressie.
De behandeling bestaat uit psychotherapie, hormonale therapie en in extremere gevallen een operatie om het geslacht te veranderen.
Welke symptomen
Geslachtsdysforie ontwikkelt zich meestal rond de leeftijd van 2 jaar, maar sommige mensen herkennen gevoelens van geslachtsdysforie alleen wanneer ze volwassen zijn.
1. Symptomen bij kinderen
Kinderen met genderdysforie hebben meestal de volgende symptomen:
- Ze willen kleding dragen die is gemaakt voor kinderen van het andere geslacht; ze staan erop dat ze tot het andere geslacht behoren; ze doen alsof ze in verschillende situaties van het andere geslacht zijn; ze spelen graag meer met speelgoed en spelletjes die met het andere geslacht zijn geassocieerd; ze tonen negatieve gevoelens tegenover hun geslachtsdelen; Ze vermijden spelen met andere kinderen van hetzelfde geslacht; ze geven de voorkeur aan speelkameraden van het andere geslacht;
Bovendien kunnen kinderen ook speeleigenschappen van het andere geslacht vermijden, of als het kind een vrouw is, kan ze opstaan of urineren terwijl ze zit, als het een jongen is.
2. Symptomen bij volwassenen
Sommige mensen met genderdysforie herkennen dit probleem alleen als ze volwassen zijn, en kunnen beginnen met het dragen van dameskleding, en realiseren zich dan pas dat ze genderdystrofie hebben, maar het moet niet worden verward met travestie. Bij travestie ervaren mannen meestal seksuele opwinding bij het dragen van kleding van het andere geslacht, wat niet betekent dat ze een intern gevoel hebben dat ze bij dat geslacht horen.
Bovendien kunnen sommige mensen met genderdysforie trouwen, of een activiteit uitvoeren die kenmerkend is voor hun eigen geslacht, om deze gevoelens te maskeren en gevoelens van het willen behoren tot een ander geslacht te ontkennen.
Mensen die alleen genderdysforie op volwassen leeftijd herkennen, kunnen ook symptomen van depressie en zelfmoordgedrag ontwikkelen, en angst uit angst om niet te worden geaccepteerd door familie en vrienden.
Hoe de diagnose wordt gesteld
Wanneer dit probleem wordt vermoed, moet u naar een psycholoog gaan om een beoordeling te maken op basis van de symptomen, die meestal pas plaatsvindt na de leeftijd van 6 jaar.
De diagnose wordt bevestigd in gevallen waarin mensen gedurende 6 maanden of langer het gevoel hebben dat hun geslachtsorganen niet compatibel zijn met hun geslachtsidentiteit, afkeer hebben van hun anatomie, extreme angst voelen, wil verliezen en motivatie om de taken van de dag na dag, het verlangen voelen om zich te ontdoen van de seksuele kenmerken die in de puberteit verschijnen en geloven dat het van het andere geslacht is.
Wat te doen om met dysforie om te gaan
Volwassenen met genderdysforie die geen angstgevoelens hebben en die in staat zijn hun dagelijks leven te maken zonder te lijden, hebben meestal geen behandeling nodig. Als dit probleem echter veel leed bij de persoon veroorzaakt, zijn er verschillende vormen van behandeling, zoals psychotherapie of hormonale therapie, en in meer ernstige gevallen een operatie voor geslachtsverandering, die onomkeerbaar is.
1. Psychotherapie
Psychotherapie bestaat uit een reeks sessies, begeleid door een psycholoog of een psychiater, waarbij het doel niet is om het gevoel van de persoon over zijn genderidentiteit te veranderen, maar om het lijden te behandelen dat wordt veroorzaakt door de angst voor het gevoel in een lichaam dat niet van jou is of zich niet geaccepteerd voelt door de samenleving.
2. Hormoontherapie
Hormoontherapie bestaat uit therapie op basis van geneesmiddelen die hormonen bevatten die secundaire geslachtskenmerken veranderen. In het geval van mannen is het gebruikte medicijn een vrouwelijk hormoon, oestrogeen, dat borstgroei, een afname van de penis en een onvermogen om een erectie te behouden veroorzaakt.
In het geval van vrouwen is het gebruikte hormoon testosteron, waardoor meer haar rond het lichaam groeit, inclusief de baard, veranderingen in de verdeling van vet door het lichaam, veranderingen in de stem, die ernstiger worden en veranderingen in lichaamsgeur.
3. Geslachtsverandering chirurgie
Geslachtsveranderende chirurgie wordt gedaan met het doel de fysieke kenmerken en geslachtsdelen van de persoon met genderdysforie aan te passen, zodat de persoon het lichaam kan hebben waarmee hij zich comfortabel voelt. Deze operatie kan op beide geslachten worden uitgevoerd en bestaat uit het bouwen van een nieuwe geslachtsdelen en het verwijderen van andere organen.
Naast chirurgie moeten ook hormonale behandeling en psychologische begeleiding vooraf worden uitgevoerd om te bevestigen dat de nieuwe fysieke identiteit echt geschikt is voor de persoon. Ontdek hoe en waar deze operatie wordt uitgevoerd.
Transseksualiteit is de meest extreme vorm van genderdysforie, waarbij de meerderheid biologisch mannelijk is, die zich identificeert met het vrouwelijk geslacht, die gevoelens van walging ontwikkelen naar hun geslachtsorganen.