Cytomegalovirus: wat het is, symptomen en behandeling

Cytomegalovirus, ook bekend als CMV, is een virus uit dezelfde familie als herpes, dat symptomen zoals koorts, keelpijn en zwelling in de buik kan veroorzaken. Net als herpes is dit virus ook aanwezig bij de meeste mensen, maar het veroorzaakt alleen symptomen wanneer het immuunsysteem verzwakt is, zoals bij zwangere vrouwen, mensen met HIV of bij patiënten die bijvoorbeeld een kankerbehandeling ondergaan.

Tijdens de zwangerschap wordt dit virus gedetecteerd door prenatale onderzoeken, maar het is over het algemeen onschadelijk en veroorzaakt geen veranderingen in de baby, vooral wanneer de vrouw was geïnfecteerd, zelfs voordat ze zwanger werd. Wanneer een vrouw echter tijdens de zwangerschap is geïnfecteerd, kan het virus problemen veroorzaken zoals microcefalie en doofheid bij de baby.

Belangrijkste symptomen

Normaal veroorzaakt CMV-infectie geen symptomen en het is gebruikelijk dat mensen ontdekken dat ze geïnfecteerd zijn wanneer ze een specifieke bloedtest voor het virus hebben.

Sommige symptomen kunnen echter optreden wanneer het immuunsysteem laag is, zoals:

• Koorts boven 38 ° C; Keelpijn; Overmatige vermoeidheid; Zwelling van de buik; Zwelling van de ganglia; Pijnlijke buik.

Vanwege het risico op misvormingen bij de baby, moeten alle zwangere vrouwen op het virus worden getest, zelfs zonder symptomen, om indien nodig met de behandeling te beginnen om te voorkomen dat het virus de baby aantast. Begrijp wat er gebeurt als je baby is besmet met het cytomegalovirus.

Hoe te diagnosticeren

De diagnose cytomegalovirusinfectie wordt gesteld door middel van specifieke bloedtesten, die aantonen of er antilichamen tegen het virus zijn. Wanneer het testresultaat het CMV-IgM-reagensresultaat toont, geeft dit aan dat de virusinfectie zich nog in het begin bevindt, maar als het resultaat CMV IgG-reagens is, betekent dit dat het virus langer in het lichaam aanwezig is geweest en daarna blijft leven, net als herpes.

Als tijdens de zwangerschap het CMV-IgM-reagens het resultaat is, moet de zwangere vrouw beginnen met de behandeling met antivirale middelen of immunoglobulinen om overdracht op de baby te voorkomen. Kijk hoe de behandeling in deze gevallen wordt uitgevoerd.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling voor cytomegalovirusinfectie kan worden uitgevoerd met antivirale geneesmiddelen, zoals Ganciclovir en Foscarnet, bijvoorbeeld, maar ze hebben een hoge toxiciteit voor bloedcellen en nieren en deze behandeling wordt niet aanbevolen door de arts, alleen in speciale situaties zoals tijdens de zwangerschap of wanneer de infectie bijvoorbeeld erg ontwikkeld is.

Daarom wordt het meestal aanbevolen om pijnstillende medicijnen te gebruiken, zoals Paracetamol, om bijvoorbeeld symptomen als hoofdpijn en koorts te verlichten. Deze behandeling duurt meestal ongeveer 14 dagen en kan thuis worden gedaan met behulp van de door de arts aangegeven medicijnen, rust en voldoende waterinname.

Belangrijkste complicaties

Complicaties van cytomegalovirusinfectie komen vooral voor bij kinderen die tijdens de zwangerschap met het virus zijn geïnfecteerd en omvatten:

• Geestelijke retardatie; vertraagde ontwikkeling; epileptische aanvallen; hersenverlamming; defecten in de vorming van tanden; verlamming van sommige delen van het lichaam, vooral de benen; doofheid.

Bij volwassenen doen zich complicaties voor wanneer de infectie veel ontwikkelt, zoals bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld met name blindheid en verlies van beenbewegingen.

Hoe virusoverdracht plaatsvindt

De overdracht van cytomegalovirus kan plaatsvinden door contact met lichaamsafscheidingen, zoals die van hoest en speeksel, door intiem contact met een geïnfecteerde persoon, of door het delen van besmette objecten, zoals glazen, bestek en handdoeken.

Bovendien kan het virus ook worden overgedragen via bloedtransfusies of van moeder op kind, vooral wanneer de zwangere vrouw tijdens de zwangerschap is geïnfecteerd.

Hoe te voorkomen

Om besmetting door het cytomegalovirus te voorkomen, is het belangrijk om uw handen grondig te wassen, vooral voor en na het naar de wc gaan en bijvoorbeeld de luier van het kind verwisselen, naast het goed wassen van voedsel tijdens het koken.

Bovendien is het belangrijk om condooms te gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap, vermijd het delen van persoonlijke items met andere mensen en vermijd kussende kinderen heel dicht bij de ogen of mond.