Cilinders zijn structuren die uitsluitend in de nieren worden gevormd en die bij gezonde mensen niet vaak worden geïdentificeerd in de urine. Dus wanneer cilinders in de urinetest worden waargenomen, kan dit een indicatie zijn dat er een verandering in de nieren is, bijvoorbeeld een infectie, ontsteking of vernietiging van nierstructuren.
De aanwezigheid van cilinders wordt geverifieerd door urineonderzoek, EAS of type I urineonderzoek, waarbij het door microscopische analyse mogelijk is om de cilinders te observeren. Normaal gesproken, wanneer de aanwezigheid van cilinders wordt geverifieerd, worden andere aspecten van het onderzoek ook gewijzigd, zoals bijvoorbeeld leukocyten, aantal epitheelcellen en erytrocyten. Hier is hoe de urinetest te begrijpen.
Hoe cilinders worden gevormd
De cilinders worden gevormd in de distale verwrongen buis en het verzamelkanaal, die structuren zijn die verband houden met de vorming en verwijdering van urine. Een van de hoofdbestanddelen van de cilinders is het Tamm-Horsfall-eiwit, een eiwit dat wordt uitgescheiden door het tubulaire nierepitheel en dat van nature in de urine wordt uitgescheiden.
Wanneer er een grotere eliminatie van eiwitten is als gevolg van stress, uitgebreide fysieke activiteit of nierproblemen, hebben eiwitten de neiging om aan elkaar te plakken totdat een vaste structuur, de cilinders, wordt gevormd. Ook tijdens het formatieproces is het mogelijk dat de elementen die aanwezig zijn in het buisvormige filtraat (dat later urine wordt genoemd) ook worden opgenomen, zoals bijvoorbeeld epitheelcellen, bacteriën, pigmenten, rode bloedcellen en leukocyten.
Na de vorming van cilinders maken de samenstellende eiwitten zich los van het buisvormige epitheel en worden geëlimineerd in de urine.
Soorten cilinders
De cilinders kunnen worden geclassificeerd op basis van de plaats van formatie en onderdelen, de belangrijkste zijn:
- Hyaline: dit type cilinder is de meest voorkomende en wordt in principe gevormd door het eiwit Tamm-Horsfall. Wanneer tot 2 hyalinecilinders in de urine worden aangetroffen, wordt dit normaal beschouwd als normaal en kan dit gebeuren door het beoefenen van uitgebreide fysieke activiteiten, uitdroging, overmatige hitte of stress. Wanneer echter meerdere hyalinecilinders worden gezien, kan dit een indicatie zijn van bijvoorbeeld glomerulonefritis, pyelonefritis of chronische nierziekte; Hemic: dit type cilinder bestaat naast het Tamm-Horsfall-eiwit uit rode bloedcellen en is meestal een indicatie voor schade aan elke structuur van het nefron, de functionele eenheid van de nieren die verantwoordelijk is voor de productie van urine. Het is gebruikelijk dat het naast de cilinders bij het urineonderzoek kan wijzen op de aanwezigheid van eiwitten en tal van rode bloedcellen. Naast indicatief voor nierproblemen, kunnen hematische cilinders ook verschijnen in de urinetest van gezonde mensen na het beoefenen van contactsporten; Leukocyten: het wordt voornamelijk gevormd door leukocyten en de aanwezigheid ervan is meestal indicatief voor een infectie of ontsteking van het nefron, in het algemeen geassocieerd met pyelonefritis en acute interstitiële nefritis, een niet-bacteriële ontsteking van het nefron. Hoewel de leukocytencilinder indicatief is voor pyelonefritis, moet de aanwezigheid van deze structuur niet als een enkel diagnostisch criterium worden beschouwd en is het belangrijk om andere parameters van het onderzoek te evalueren; Bacterieel: de bacteriecilinder is moeilijk te zien, maar komt vaak voor bij pyelonefritis en wordt gevormd door bacteriën die zijn gekoppeld aan het Tamm-Horsfall-eiwit; Epitheelcellen: de aanwezigheid van epitheelcelcilinders in de urine is meestal een indicatie voor geavanceerde vernietiging van de niertubulus, maar het kan ook worden geassocieerd met door geneesmiddelen veroorzaakte toxiciteit, blootstelling aan zware metalen en virale infecties.
Naast deze zijn er ook korrelige, hersenen- en vetcilinders, de laatste worden gevormd door vetcellen en worden in het algemeen geassocieerd met nefrotisch syndroom en diabetes mellitus. Het is belangrijk dat het resultaat van de urinetest door de arts wordt geëvalueerd, vooral als het rapport de aanwezigheid van cilinders aangeeft. Zo kan de arts de oorzaak van de cilinder onderzoeken en de meest geschikte behandeling starten.
