Depersonalisatie stoornis

Depersonalisatiestoornis, of depersonification syndrome, is een ziekte waarbij de persoon zich losgekoppeld voelt van zijn eigen lichaam, alsof hij een externe waarnemer van zichzelf is. Het is gebruikelijk dat er ook symptomen zijn van gebrek aan realisatie, wat een verandering betekent in de perceptie van de omgeving eromheen, alsof alles eromheen onwerkelijk of kunstmatig is.

Dit syndroom kan plotseling of geleidelijk verschijnen, en hoewel het bij gezonde mensen kan voorkomen, in situaties van stress, intense vermoeidheid of drugsgebruik, is het zeer geassocieerd met psychiatrische ziekten, zoals depressie, angststoornissen of schizofrenie of neurologische aandoeningen. zoals epilepsie, migraine of hersenschade.

Om depersonificatie-stoornis te behandelen, is het noodzakelijk om contact op te nemen met een psychiater, die het gebruik van medicijnen zoals antidepressiva en anxiolytica zal begeleiden, evenals psychotherapie.

Belangrijkste symptomen

Bij depersonalisatie en derealisatie-stoornis verwerkt de persoon zijn emoties op een veranderde manier en ontwikkelt symptomen zoals:

1. Gevoel dat je een externe waarnemer van je lichaam bent of dat het lichaam niet van jou is; Begrip dat je gescheiden bent van jezelf en de omgeving; Gevoel van vreemdheid; In de spiegel kijken en jezelf niet herkennen; Twijfel of sommige dingen echt met hen is gebeurd of dat ze deze dingen gewoon hebben gedroomd of verbeeld. Ergens zijn en niet weten hoe je daar bent gekomen of iets hebt gedaan en niet herinneren hoe; Sommige familieleden niet herkennen of belangrijke levensgebeurtenissen niet herinneren; Geen emoties hebben of pijn kunnen voelen op bepaalde tijden; alsof het twee verschillende mensen waren, omdat ze hun gedrag veel van de ene situatie naar de andere veranderen; het gevoel alsof alles vaag is, op een manier dat mensen en dingen ver of onduidelijk lijken, alsof ze dagdromen.

Bij dit syndroom kan de persoon dus het gevoel hebben dat hij dagdroomt of dat wat hij ervaart niet echt is, dus is het gebruikelijk dat dit syndroom wordt verward met bovennatuurlijke gebeurtenissen.

Het begin van de stoornis kan plotseling of geleidelijk zijn en andere psychiatrische symptomen zoals stemmingswisselingen, angst en andere psychiatrische stoornissen komen veel voor. In bepaalde gevallen kan depersonalisatie afzonderlijke afleveringen presenteren, voor maanden of jaren, en vervolgens wordt het continu.

Hoe te bevestigen

In geval van symptomen die wijzen op depersonalisatiestoornis, is het noodzakelijk om de psychiater te raadplegen, die de diagnose kan bevestigen door de intensiteit en frequentie van deze symptomen te beoordelen.

Het is belangrijk om te onthouden dat het niet ongewoon is dat sommige van de symptomen die erop wijzen dat dit syndroom op een bepaald moment gebeurt, echter, als ze aanhoudend zijn of altijd gebeuren, moet u zich zorgen maken.

Wie loopt het meeste risico

Depersonalisatie-syndroom komt vaker voor bij mensen met de volgende risicofactoren:

• Depressie; Panieksyndroom; Schizofrenie; Neurologische aandoeningen, zoals epilepsie, hersentumor of migraine; Intense stress; Emotioneel misbruik; Lange periodes van slaaptekort; Trauma bij kinderen, vooral fysiek en psychologisch misbruik of misbruik.

Bovendien kan deze aandoening ook worden afgeleid van de consumptie van drugs, zoals cannabis of andere hallucinogene drugs. Het is belangrijk om te onthouden dat medicijnen in het algemeen erg geassocieerd zijn met de ontwikkeling van psychiatrische aandoeningen. Begrijp wat de soorten medicijnen zijn en wat de gevolgen voor de gezondheid zijn.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Depersonalisatiestoornis is te genezen en de behandeling ervan wordt geleid door een psychiater en psycholoog. Psychotherapie is de belangrijkste vorm van behandeling en omvat bijvoorbeeld psychoanalyse-technieken en cognitieve gedragstherapieën, die zeer belangrijk zijn voor het beheersen van emoties en het verminderen van symptomen.

De psychiater kan ook medicijnen voorschrijven die helpen bij het beheersen van angst en stemmingswisselingen, met anxiolytische of antidepressiva, zoals bijvoorbeeld Clonazepam, Fluoxetine of Clomipramine.