Botenscintigrafie is een diagnostische beeldvormingstest die meestal wordt gebruikt om de verdeling van botvorming of remodellerende activiteit door het skelet te beoordelen en ontstekingspunten veroorzaakt door infecties, artritis, fracturen, veranderingen in de bloedcirculatie kunnen worden geïdentificeerd. bot, evaluatie van botprothesen of om oorzaken van botpijn te onderzoeken, bijvoorbeeld.
Om deze test uit te voeren, moet een radiofarmaceuticum, zoals Technetium of Gallium, dat een radioactieve stof is, in de ader worden geïnjecteerd. Deze stoffen worden aangetrokken tot het botweefsel met de ziekte of activiteit na ongeveer 2 uur, die kan worden geregistreerd met behulp van een speciale camera, die radioactiviteit detecteert en een afbeelding van het skelet maakt.
Hoe het is gedaan
Botscintigrafie wordt geïnitieerd met de injectie via de radiofarmaceutische ader, die ondanks zijn radioactiviteit in een veilige dosis wordt gedaan voor gebruik bij mensen. Vervolgens moet de periode van opname van de stof door de botten worden gewacht, wat ongeveer 2-4 uur duurt, en de persoon moet worden geïnstrueerd over orale hydratatie tussen het moment van injectie van het radiofarmaceuticum en het verkrijgen van het beeld.
Na het wachten moet de patiënt urineren om zijn blaas te legen en op de brancard te gaan liggen om met het onderzoek te beginnen, wat wordt gedaan in een speciale camera die de beelden van het skelet op een computer opneemt. De plaatsen waar het radiofarmaceutische middel het meest is geconcentreerd, wat een intense metabole reactie in de regio betekent, zoals weergegeven in de afbeelding.
Het botscanonderzoek kan worden uitgevoerd voor een specifiek gebied of voor het hele lichaam en het onderzoek duurt meestal 30-40 minuten. De patiënt hoeft niet te vasten, geen speciale zorg te geven of de medicatie te stoppen. Binnen 24 uur na het onderzoek mag de patiënt echter niet in contact komen met zwangere vrouwen of baby's, omdat deze gevoelig kunnen zijn voor het radiofarmaceuticum dat tijdens deze periode wordt geëlimineerd.
Bovendien is er een driefasige botscintigrafie, uitgevoerd wanneer men de beelden van de scintigrafie in fasen wil evalueren. Aldus wordt in de eerste fase de bloedstroom in de botstructuren geëvalueerd, in de tweede fase de bloedbalans in de botstructuur en ten slotte worden de beelden van de radiofarmaceutische opname door de botten geëvalueerd.
Waar is het voor
Botscintigrafie kan worden aangegeven om de volgende situaties te identificeren:
- Botenscintigrafie: onderzoek van botmetastasen veroorzaakt door verschillende soorten kanker, zoals bijvoorbeeld borst, prostaat of long, en om gebieden van verandering van botmetabolisme te identificeren. Beter begrijpen wat metastasen zijn en wanneer ze gebeuren; Driefasige botscintigrafie: identificeer veranderingen veroorzaakt door osteomyelitis, artritis, primaire bottumoren, stressfracturen, verborgen fracturen, osteonecrose, reflex sympathische dystrofie, botinfarct, levensvatbaarheid van botten en evaluatie van botprothesen. Het wordt ook gebruikt om oorzaken van botpijn te onderzoeken waarbij de oorzaken niet met andere tests zijn geïdentificeerd.
Deze test is gecontra-indiceerd voor zwangere vrouwen of tijdens de periode van borstvoeding en mag alleen worden gedaan na medisch advies. Naast botscintigrafie zijn er andere soorten scintigrafie uitgevoerd op verschillende organen van het lichaam, om verschillende ziekten te identificeren. Bekijk meer in Scintigraphy.
Hoe het resultaat te begrijpen
Het resultaat van botscintigrafie wordt verstrekt door de arts en bestaat meestal uit een rapport met een beschrijving van wat er is waargenomen en de foto's die tijdens het onderzoek zijn gemaakt. Bij het analyseren van de beelden probeert de arts warme gebieden waar te nemen, die de meest voor de hand liggende kleur zijn, wat aangeeft dat een bepaald deel van het bot meer straling absorbeerde, wat een toename van lokale activiteit suggereert.
De koude gebieden, die duidelijker in de afbeeldingen lijken, worden ook geëvalueerd door de arts en geven aan dat er minder absorptie van het radiofarmaceuticum door de botten was, wat bijvoorbeeld een afname van de bloedstroom op de plaats of de aanwezigheid van een goedaardige tumor kan betekenen.
