Echografie tijdens de zwangerschap: welke ziekten detecteert u, hoeveel worden er gedaan en verschillende soorten

De eerste echografie moet worden uitgevoerd in het eerste trimester van de zwangerschap, tussen 11 en 14 weken, maar met deze echografie is het nog steeds niet mogelijk om het geslacht van de baby te ontdekken, wat meestal alleen rond week 20 mogelijk is.

Echografie, ook bekend als echografie of echografie, is een medisch onderzoek waarmee beelden in realtime kunnen worden bekeken, wat door de hele zwangere vrouw moet worden uitgevoerd, omdat het helpt om te weten hoe de baby zich in de baarmoeder ontwikkelt.

Dit type onderzoek veroorzaakt geen pijn en is zeer veilig voor zowel de zwangere als de baby, omdat het geen enkele vorm van straling gebruikt en de prestaties ervan geen bijwerkingen hebben, daarom wordt het als een niet-invasieve test beschouwd.

Hoeveel echografie moet tijdens de zwangerschap worden gedaan

De meest voorkomende is het aan te bevelen om 1 echografie per kwartaal te doen, maar als de arts een vermoeden heeft of als een onderzoek een mogelijke verandering in de zwangerschap aangeeft, kan het worden aanbevolen om de echografie vaker te herhalen, daarom is er geen bepaald aantal echografie tijdens de zwangerschap.

Dus, naast de eerste echografie gedaan tussen week 11 en 14, moet in ieder geval een echografie worden gedaan in het 2e trimester van de zwangerschap, rond week 20, wanneer het al mogelijk is om het geslacht van de baby te bepalen en een 3e echografie, tussen de 34 en 37 weken zwangerschap.

Ziekten en problemen die kunnen worden gedetecteerd

Echografie moet meer dan één keer tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd, omdat het tijdens de trimesters en afhankelijk van de groei en ontwikkeling van de baby, het mogelijk maakt om verschillende problemen bij de baby te identificeren:

In het 1e trimester van de zwangerschap

In het eerste trimester van de zwangerschap wordt echografie gebruikt om:

• Identificeer of bevestig de zwangerschapsduur van de baby; Bepaal hoeveel baby's er in de buik zijn, dit is vooral belangrijk voor vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen hebben gehad; Bepaal waar het embryo geïmplanteerd in de baarmoeder plaatsvond.

Als vaginale bloedingen hebben plaatsgevonden, is deze test essentieel om de mogelijkheid van spontane abortus en zwangerschap buiten de baarmoeder uit te sluiten. Kijk welke symptomen kunnen duiden op een mogelijke miskraam.

In het 2e trimester van de zwangerschap

In het tweede trimester van de zwangerschap, met de ontwikkeling en groei van de baby, kan het examen een grotere hoeveelheid informatie bieden, zoals:

• Aanwezigheid van enkele genetische problemen zoals het syndroom van Down bijvoorbeeld. Hiervoor wordt in deze echografie een onderzoek uitgevoerd dat nucleaire translucentie wordt genoemd, een maatregel die wordt uitgevoerd in het gebied van de nek van de foetus. Bepaling van misvormingen die de baby kan hebben; Bepaling van het geslacht van de baby, wat meestal alleen mogelijk is rond de 20e week van de zwangerschap; Beoordeling van de ontwikkelingsstatus van de organen van de baby, inclusief het hart; Beoordeling babygroei; Bepaling van de locatie van de placenta, die aan het einde van de zwangerschap de baarmoederhals niet mag dekken, als dit gebeurt, bestaat het risico dat de baby niet wordt geboren door normale bevalling.

Bovendien is microcefalie een andere ziekte die in deze periode kan worden geïdentificeerd, want als het aanwezig is, zijn het hoofd en de hersenen van de baby kleiner dan verwacht. Meer informatie op Begrijpen wat Microcefalie is en wat de gevolgen zijn voor de baby.

In het 3e trimester van de zwangerschap

• Nieuwe evaluatie van de groei en ontwikkeling van de baby; Bepaling en evaluatie van het niveau van het vruchtwater; Locatie van de placenta.

Bovendien kan de uitvoering van deze test in deze periode met name noodzakelijk zijn wanneer er niet-specifieke en onverklaarbare bloedingen zijn.

Welke soorten echografie kunnen worden uitgevoerd

Afhankelijk van de behoefte zijn er verschillende soorten echografie die kunnen worden uitgevoerd, die meer of minder informatie over de baby geven. De verschillende soorten echografie die kunnen worden gebruikt, zijn dus:

1. Intravaginale echografie: mag alleen worden gedaan aan het begin van de zwangerschap tot 11 weken en dient soms om de zwangerschap te bevestigen in plaats van de bloedtest. Dit wordt intern gedaan, door een apparaat genaamd een transducer in de vagina te plaatsen en wordt aanbevolen vanaf de 5e week van de zwangerschap. Morfologische echografie: bestaat uit een echografie met meer gedetailleerde beelden dan de vorige, waarmee de groei van de baby en de ontwikkeling van zijn organen kunnen worden geëvalueerd. 3D-echografie: het heeft zelfs betere beelden dan de morfologische echografie en het feit dat het beeld in 3D wordt gegeven, verhoogt de scherpte. Met dit type echografie is het mogelijk om mogelijke misvormingen bij de baby beter te volgen, het is ook mogelijk om de kenmerken van zijn gezicht te zien. 4D- echografie : het is de echografie die de 3D-beeldkwaliteit in realtime combineert met de bewegingen van de baby. Zo maakt het 3D-beeld in realtime een gedetailleerde analyse van de bewegingen van de baby mogelijk.

Zowel 3D Ultrasound als 4D Ultrasound moeten worden uitgevoerd tussen week 26 en 29, omdat het beeld naar verwachting in deze periode duidelijker zal zijn. Leer meer over dit onderwerp in 3D en 4D echografie tonen details van het gezicht van de baby en identificeren ziekten.

Elke zwangere vrouw moet ten minste 3 echografieën uitvoeren tijdens de zwangerschap, soms 4 als een intravaginale echografie vroeg in de zwangerschap wordt uitgevoerd. Maar elke zwangerschap is anders en het is de verloskundige die moet aangeven hoeveel tests nodig zijn.

In de meeste gevallen wordt morfologische echografie gebruikt en wordt alleen 3D- of 4D-echografie gebruikt als er vermoedens zijn van problemen of misvormingen bij de baby, of als de moeder de kenmerken van haar gezicht wil zien.